خسرو احمدي: نمايش ما با كار ليلي رشيدي متفاوت است

پيام رضايي / «پپروني براي ديكتاتور» نام نمايشي است كه با دراماتورژي علي‌احمدي و كارگرداني خسرو احمدي به صحنه رفته است. اما نكته جالب در مورد اين نمايش اين است كه «پپروني براي ديكتاتور» دراماتورژي فيلمنامه‌اي فرانسوي است كه خود از نمايشنامه‌اي به نام «اسم» اقتباس شده است و جالب‌تر آنكه «اسم» چند روز پيش با كارگرداني ليلي رشيدي به كار خود پايان داد و حالا چند روز بعد نسخه‌اي ديگر از همين اثر به صحنه آمده است. خسرو احمدي در گفت‌وگو با «اعتماد» گفت: در ابتدا قصد داشته اثر ديگري را به صحنه ببرد. «زماني كه اين سالن را گرفتم مي‌خواستم «مستاجر جديد» را كار كنم. تا اينكه پسرم علي يك روز گفت يك فيلم فرانسوي ديده كه براي دراماتورژي اثر خوبي است. علي با كمك دوستش آقاي فرامرز زنگنه فيلم را ترجمه كردند و خود علي هم آن را دراماتورژي كرد. » اما اين بازيگر و كارگردان تئاتر مي‌گويد بعد از دراماتورژي متوجه شده است كه اصل اين نمايشنامه به فارسي ترجمه شده. «بعدها فهميديم كه خانم حائري اصل اين نمايشنامه را به نام«اسم» به فارسي برگردانده است. دو ماه پيش هم متوجه شديم كه خانم رشيدي دارند اين اثر را به صحنه مي‌برند اما خب چون دراماتورژي ما فرق داشت و مي‌دانستيم ايشان دارند كاملا بر اساس متن كار مي‌كنند نگراني نداشتيم چون كار ما فضاي متفاوتي داشت». خسرو احمدي البته معتقد است كه كارگردان واقعي اثر پسر او علي احمدي است. «خودم هم قرار نبود بازي كنم. كليت كار را علي انجام داده و مي‌توانم بگويم كارگرداني دست اوست و فقط به احترام من و اينكه من سالن را گرفته بودم اسم من به عنوان كارگردان آمده است.» گروه بازيگران اين نمايش تركيب جالب توجهي دارد. از حضور بازيگران شناخته شده و برجسته تئاتر چون خود او و ژاله صامتي گرفته تا مرد پرحاشيه اين اواخر يعني پژمان جمشيدي، بازيكن سابق فوتبال. جمشيدي كه با سريال پژمان به عنوان يك بازيگر معرفي شد، هنوز هم منتقدان جدي‌اي در خصوص حضورش در عرصه بازيگري دارد. با اين حال خسرو احمدي مي‌گويد كه اين حرف‌ها برايش مهم نيست. « اين سومين كاري است كه من و آقاي جمشيدي با هم انجام داديم. ايشان در اين مدت يكي از بهترين دوست‌هاي من شده‌اند و واقعا حضورش در گروه كمك‌كننده بود. چيزهايي كه برخي‌ها مطرح مي‌كنند تحت عنوان اينكه ايشان از ورزش آمده‌اند و اين حرف‌ها براي من مهم نيست. آقاي جمشيدي خيلي ما را همراهي كردند و من و علي از ايشان راضي هستيم. درباره بازي هم كساني كه نقد دارند و توانايي بازيگري پژمان را انكار مي‌كنند، مي‌توانند بيايند و بازي ايشان را ببينند. واقعا حضور ايشان براي ما مهم و تاثيرگذار بود و كارهايي را كردند كه حتي برخي از دوستان هم انجام نمي‌دهند.» اما علي احمدي دراماتورژ اين اثر در گفت‌وگو با «اعتماد» از تفاوت اين اثر با اجراي ليلي رشيدي گفت: «اساسا كار ما با كار خانم رشيدي خيلي متفاوت است. اولا اينكه يك شخصيت اضافه كرديم و بعد هم اينكه شخصيتي كه فقط اسم بود را به صورت تصاوير ويديويي زنده‌ كرديم. سوم اينكه كار خانم رشيدي خيلي رئال بود اما خب ما فانتزي كار را برجسته كرديم. آن نوعي كه مورد علاقه من و پدرم است. سعي كرديم خوانش خودمان را از متن داشته باشيم». دراماتورژي واژه‌اي است كه اين روزها در تئاتر ما بسيار شنيده مي‌شود. بحث در كم و كيف اين اتفاق مجال ديگري مي‌طلبد. اما بي‌ترديد مسيري ساده نيست. علي احمدي هم به عنوان دراماتورژ اين اثر اين نگراني را دارد. «كليت اين نمايشنامه يك كمدي كلام است و من علاقه شخصي‌ام كمدي موقعيت است. از طرف ديگر اين متن فرانسوي است و خيلي چيزها براي مخاطب ايراني غريبه است و شايد نتواند درك كند. من سعي كردم با اضافه كردن شخصيت جديد اين كار را انجام دهم و اين يك نگراني بزرگ بود. سخت‌ترين بخش كار بود در واقع. چون از دنياي ديگري وارد نمايش مي‌شود و خب چون احتمالا مخاطبان ما كار خانم رشيدي را ديده‌اند و آن فضا را دريافت كرده‌اند اين دغدغه وجود داشت آيا ما را خواهند پذيرفت يا نه». اين اتفاق جالبي است. دو نمايش بر اساس يكي متن كه بلافاصله پشت سر هم اجرا مي‌شوند. با دو خوانش متفاوت. يكي وفادار به متن، ديگري برداشتي آزاد بر اساس فيلمي كه از اثر اصلي اقتباس شده است. شايد بيش از هر چيز اين تصادف آزموني براي خالقان دو اثر باشد. «پپروني براي ديكتاتور» با بازي محسن كيايي، خسرو احمدي، ژاله صامتي، پژمان جمشيدي، سينا كرمي، شيوا ابراهيمي و علي احمدي از تا 13 شهريورماه هر روز ساعت 19:30در سالن ناظرزاده كرماني مجموعه ايرانشهر واقع در خيابان طالقاني، خيابان شهيد موسوي شمالي، ضلع جنوبي باغ هنر، جنب خانه هنرمندان به‌صحنه مي‌رود.