نخستين پاسخ رسمي لاريجاني به دلواپسان:
برخی جای فضیلت و رذیلت را اشتباه گرفته‌اند
علي لاريجاني نتوانست بيش از اين سكوتش را ادامه دهد. نخستين فرصت براي او، نخستين گلايه‌هاي سنگينش از منتقدان برجام بعد از تصويب طرح مجلس بود. فرصتي پشت رسمي‌ترين تريبوني كه در اختيار علي لاريجاني است؛ نطق پيش از دستور صحن علني. او ديروز چشم در چشم همكاران منتقد خود قدري از گلايه‌هايش را از دل بيرون ريخت و به برخي ادعاهاي يك هفته اخير پاسخ داد آن هم با زباني تلخ و كنايه‌آلود، خصوصا آنجا كه در پاسخ به كذب خواندن جلسه سه نفره گفت كه «بنده ظاهراً موجود زنده هستم و نمي‌توانم در حضورم در جلسه‌اي تخيل كرده باشم. گاهي چيزهايي نفي مي‌شود كه انسان دچار حيرت مي‌شود.» لاريجاني البته به جز اين در قسمت ديگري از سخنان خود، گريزي هم به توافق بين دو فراكسيون مجلس بر سر طرح برجام زد و براي نخستين بار به شكلي صريح و رسمي از «نقض عهد» طيف منتقدان و مخالفان برجام سخن گفت. او در سخناني كه قدري هم هشدارآميز به نظر مي‌رسيد، تاكيد كرد كه «نقض عهد را نمي‌توان با فرار به جلو به گردن ديگران انداخت.» پيش از اين‌بارها از نقض پيمان بسته شده در جلسه نمايندگان دو فراكسيون سياسي مجلس صحبت شده بود. از يك سو نمايندگاني چون زاكاني مي‌گفتند كه اصلا عهدي بسته نشده بود كه شكسته شود و در طرف مقابل كاظم جلالي بود كه پاسخ آنها را مي‌داد؛ كسي كه دست راست علي لاريجاني در مجلس به حساب مي‌‌آيد. او در تمام ماه‌هاي گذشته و در زمان‌هايي كه كار مناسبات دروني مجلس به عهد و قرار بين دو فراكسيون كشيده مي‌شد، به عنوان سخنگوي طيف معتدل اصولگرا وارد مي‌شد؛ از جريان انتخابات هيات رييسه گرفته تا طرح‌هاي هسته‌اي مجلس و تشكيل كميسيون ويژه برجام. تمام اين اتفاقات به جايي ختم شده كه حرف از نقض عهد به ميان آمده است. هر چند در تمام ماه‌هاي گذشته كاظم جلالي به شكلي مشهود در قامت زبان گوياي علي لاريجاني وارد ميدان مي‌شد، اما اين‌بار لاريجاني بهتر ديد تا خود به صورت صريح و بي‌پرده وارد ميدان شود و براي نخستين بار كلمه «نقض عهد» و گلايه درباه آن از زبان خود او بيرون بيايد. اين سخن لاريجاني شايد نشانه‌اي باشد از اينكه او قصد كرده تا با جديتي بيشتر در مقابل منتقدان خود عرض اندام كند، خصوصا در اين روزهايي كه برجام در كشور مسير قانوني خود را طي كرده است.
نامه رهبري راه را روشن كرد
علي لاريجاني در ابتداي نطق ديروز صبح خود بار ديگر از نامه رهبري به رييس‌جمهور در مورد اجراي برجام تشكر و از عنايت ايشان به مصوبه مجلس تقدير كرد. وي با بيان اينكه نامه مقام معظم رهبري به موقع، جامع، دقيق، در بعد راهبردي و غير آن راه را روشن كرد، اظهار كرد: «موضوع هسته‌اي كه بيش از دو دهه تلاش را در بر دارد، نمودي از روحيه علمي ايرانيان است كه پس از انقلاب اسلامي در مسير اعتلا قرار گرفت و در اين تلاش نقش مقام معظم رهبري بسيار موثر و پيش‌برنده بود. رهبري معظم با هدايت خود پايداري ملت را در برابر ستم غرب ساماندهي كردند. مقام معظم رهبري در مقطع فعلي با نقش هدايتگر و به موقع در هدايت مذاكرات چارچوب‌هاي روشني را تعريف كردند و در نهايت با تاييد خود و ضوابط مشخص در اجرا پرونده طولاني هسته‌اي را به سرانجام رساندند. قطعاً اين نقش بي‌بديل در ذهن ملت ايران و تاريخ خواهد ماند. » رييس مجلس كه «محتاطانه» خواندن قانون مصوب مجلس از سوي رهبري را ارج مي‌نهاد و از اشارات ايشان به بندهاي متعددي از اين مصوبه در نامه به رييس‌جمهور ياد مي‌كرد، ادامه داد: «توصيف مصوبه مجلس به قانوني محتاطانه كه راه درست را پيش پاي دولت قرار داد، نشانگر ارزش كار ستودني نمايندگان است و از طرف ديگر دقت نظر رهبري بر اركان اين امر مهم را نشان مي‌دهد كه بايد در مسير درستي در كشور به نتيجه برسد كه منزل آخر آن تصويب در مجلس بود.» رييس قوه مقننه در ادامه اظهار كرد: «خالي از لطف نيست به نكته‌اي كه يكي از همكاران در نوشته خود درج كرده، اشاراتي داشته باشم. ايشان تصور كرده كه محتاطانه صفتي است كه در آن تعريض است و به نحوي جسورانه را صفت بافضيلت تلقي كرده. حال اينكه بنده در هيچ كتاب اخلاقي نيافتم كه محتاطانه را صفتي از جنس رذايل بدانند و در عوض جسورانه را صفتي از جنس فضايل تلقي كنند. اين از عجايب روزگار است كه برخي جاي فضيلت و رذيلت را اشتباه گرفتند.»
تكذيب ادعاي منتقدان درباره جلسه سه نفره
لاريجاني ضمن «برجسته» دانستن نقش مجلس در جريان برجام تاكيد كرد: «ديده شده برخي قبل از اظهارنظر رهبري در اين امر كه موضوع هسته‌اي از اموراتي است كه بايد به سرانجام برسد، رد و آن را ظلم مضاعف دانستند. اين موضوع بسيار تعجب‌آور بود.» البته رهبري در اين نامه ديگر جايي براي اين حرف‌ها باقي نگذاشتند اما باز هم نص قانون اساسي اين امر را روشن مي‌كند كه پرونده‌هايي كه در سطح شوراي عالي امنيت ملي مطرح است جز با تصميم نهايي مقام معظم رهبري قابل اجرا نيست. رييس مجلس در ادامه سخنان خود بي‌آنكه به جلسه سه نفره اشاره كند، گفت: «بررسي‌هاي طرح برجام در مجلس در جلسات مختلف در خارج از صحن علني و با هماهنگي‌هاي متعدد با دو فراكسيون و هماهنگي با دبيرخانه شوراي عالي انجام شد كه در اين روند مسائلي مطرح شد كه شايد در اين مقطع لزومي به بحث درباره آنها نباشد ولي باز هم بايد در جاي خود مورد توجه قرار گيرد. از جمله آن مواردي است كه بنده مستقيم براي نمايندگان نقل كردم. آنچه را بنده مستقيم براي نمايندگان نقل كردم همگي در كمال صحت بود. از اين رو برخي حرف‌هاي رسانه‌اي كه عده‌اي آن را رد و تكذيب كردند به هيچ‌وجه قابل قبول نبود و نيست. » لاريجاني از زاكاني يا نماينده ديگري كه گفته بود اين جلسه كذب محض است، نام نبرد اما در ادامه افزود: «بنده ظاهرا موجود زنده هستم و نمي‌توانم در حضورم در جلسه‌اي تخيل كرده باشم. گاهي چيزهايي نفي مي‌شود كه انسان دچار حيرت مي‌شود.»
نقض عهد را نمي‌توان به گردن ديگران انداخت
لاريجاني در قسمت آخر سخنان ديروز خود درباره موضوع برجام به سراغ موضوع نقض عهد در مجلس رفت؛ موضوعي كه خود او توسط منتقدان برجام به عنوان يكي از متهمان آن معرفي شده بود. آنجا كه گفت: «لازم است در اينجا به نكته‌اي توجه بدارم كه قدري براي بنده سخت و غيرباور بود. آن اين نكته است كه در مقطع مهم تاريخي كشور كه موضوع حساسي كه دو يا سه سال ذهن جامعه را گرفته و در رسانه‌ها و كميسيون مربوطه و ساير كميسيون‌ها مورد بررسي قرار گرفته و در جلسات علني و غيرعلني مطرح بود در گا‌م‌هاي نهايي به همكاري، همفكري و همراهي كليه اركان كشور نياز داشت كه در اين زمينه تمهيداتي انجام شد تا در كليت كشور تصميم درستي اتخاذ شود و در نهايت منافع ملي ملت حفظ شود.» رييس مجلس ادامه داد: «طبعا براي اين كار مهم احتياج به بحث‌هاي زياد و توافقاتي خارج از صحن بود تا بحث‌هاي طولاني كه در ظرف كار مجلس نمي‌گنجد، آنجا صورت پذيرد. حال چرا بايد به تعهدات پايبند نبود و مگر توافق در متن صورت نگرفته بود؟ پس چرا عده‌اي مطلب را طور ديگري جلوه دادند؟ چرا آنچه توافق شد به موقع به دوستان خود منتقل نكردند؟ اين‌گونه برخورد با مسائل مهمي كه با سرنوشت كشور مربوط مي‌شود تنها ضعف و بي‌اعتمادي ايجاد مي‌كند. » لاريجاني همچنين گفت: «بنده نمي‌خواهم به اين مسائل بپردازم ولي اين رفتارها مسائلي را نشان داد كه قابل تامل براي همگان شد. از آن مهم‌تر عدم پايبندي به تعهد را به نحو ديگري به ديگران منتقل كردن كار خلاف ديگري است. بنده نمي‌خواهم اين امور را باز كنم اما آقاياني كه مرتب نفي و تكذيب مي‌كنند بدانند كه بر كار خلاف قبلي خود بار جديدي مي‌نهند و نقض عهد را نمي‌توان با فرار به جلو به گردن ديگران انداخت.»