رييس قوه قضاييه:
سكوتم رضايت تلقي نشود
رييس قوه قضاييه گفت: فشار حقوق بشري غرب به ايران براي تحميل پيش‌فرض‌هاي غيرانساني خود به اين كشور است و نگاه آنان با نگاه قرآن و دين به انسان متفاوت است. به گزارش ايسنا، آيت‌الله صادق لاريجاني در نشست صميمي با طلاب و دانشگاهيان استان مازندران كه به مناسبت هفته وحدت حوزه و دانشگاه در دانشگاه آزاد اسلامي ساري برگزار شد، با گراميداشت وحدت حوزه و دانشگاه اظهار كرد: اميدواريم خداوند اين روز را براي حوزه و دانشگاه مبارك كند. وي با اشاره به برخي برداشت‌ها نيز اظهار كرد: سكوت من به معناي رضايت تلقي نشود؛ آنچه مي‌توانم عرض كنم اين است كه بنده طلبه‌اي خدمتگزار در مسير مردم و شرع هستم و ادعاي خدمت در اين دو مسير آسان نيست. وي با اشاره با اينكه «عبوديت الهي كاري دشوار است»، تصريح كرد: عبد بايد خودش را بي‌چيز و همه وجودش را از آن حق بداند. رييس قوه قضاييه با اشاره به موضوع وحدت حوزه و دانشگاه اظهار كرد: مي‌توان معنويت عالمان حوزوي را در دانشگاه و نظم و پژوهش دانشگاه را در حوزه مطرح كرد. وي با اشاره به اينكه «دغدغه اساسي ايجاد تحول در علوم انساني است»، گفت: آنچه در حوزه و دانشگاه معضل است، علومي است كه از مغرب‌زمين آمده و هرچند ما آن را نفي نمي‌كنيم اما معتقديم بايد اين علوم مورد كنكاش قرار گيرد. وي با بيان اينكه «تحول در علوم انساني و بازنگري از منظر دين و ارزش‌هاي اخلاق موضوعي ريشه‌دار است و جاي تفحص دارد»، اظهار كرد: برخي مدعيان روشنفكري در بحث تحول علوم انساني اين موضوع را اقدامي سياسي دانسته و پنداشتند برخي علوم سكولار هستند و حوزويان از اين جهت اين مباحث را مطرح مي‌كنند. برخي گمان مي‌كنند حوزويان مي‌خواهند بحث‌هاي نقلي را جايگزين مباحث عقلي كنند كه اين دريافتي نادرست است. هر علمي داراي پيش‌فرض است و بسياري از دانشمندان توجهي به اين پيش‌فرض‌ها ندارند و براي متدينان مهم است كه علوم به ويژه علوم انساني با چه پيش‌فرض‌هايي ارايه مي‌شود. وي با اشاره به ضرورت بازنگري علوم انساني تاكيد كرد: اعتقادات ما به عنوان انسان متدين نمي‌تواند با پيش‌فرض‌هاي علوم انساني ناسازگار باشد. لاريجاني افزود: علوم انساني با نوعي نگاه به انسان سرو‌كار دارد و نوع نگاه محقق به انسان نحوه درك او را از علوم تعيين مي‌كند. وي با بيان اينكه «علوم پيش‌فرض‌هايي دارند و بايد بفهميم كه پيش‌فرض‌هاي اين علوم و نوع نگاه‌شان به انسان چگونه است»، گفت: برخي علماي هرمنوتيك فعل انسان را همچون متن مي‌دانند و برخي دانشمندان غرب نيز فعل انسان را حركتي مكانيكي دانسته‌اند كه در حقيقت درك فعل انسان نيازمند به دانستن پيش‌فرض‌هايي است. نگاه يك انسان كه عالم را مخلوق الهي و همه مخلوقات را قائم‌به ذات الهي مي‌داند فهمش از علوم انساني نسبت به دانشمنداني كه چنين اعتقادي ندارند، متفاوت است. وي با اشاره به اينكه «فرويد بزرگ‌ترين كتاب خود را تعبير رويا معرفي كرده است»، اظهار كرد: كسي كه اين كتاب را بخواند براي او پيش‌فرض‌هاي فرويد روشن شده و وجود تعبيرات جنسي و سكسوال مشخص مي‌كند فرويد فردي ملحد بوده و هيچ‌گونه اعتقادات ديني نداشته است. كسي كه معتقد به روح و عالم بعد از مرگ است روح را قابل اتصال به آينده مي‌داند كه مي‌تواند روياهاي صادقه داشته باشد و روياهاي صادقه در تعاليم ديني نوعي ابزار نبوت است. رييس قوه قضاييه با بيان اينكه «در نگاه ديني روح انسان دانا مي‌شود و غم و شادي و عشق و تنفر جايگاهش در روح آدمي است»، گفت: وقتي نگاه به انسان ماترياليستي باشد فرد همه‌چيز را مادي و مسائل انساني را تك‌بعدي مي‌نگرد. وي با اشاره به فشار جامعه جهاني به موضوع حقوق‌بشر در ايران، گفت: ما از دانشمندان غربي مي‌پرسيم آنها انسان مورد نظر خود را كه داراي كرامت و ارزش انساني است تعريف كنند و آناني كه به انسان نگاه ماترياليستي دارند آيا داشتن كرامت و ارزش انساني براي انسان مصداق پيدا مي‌كند؟ فشار حقوق بشري غرب به ايران براي تحميل پيش‌فرض‌هاي غيرانساني خود به اين كشور است و نگاه آنان با نگاه قرآن و دين به انسان متفاوت است. وي با اشاره به اينكه «تمام فهم‌ها و سخن گفتن‌ها و تفكرات بر لايه‌هاي نحوه حيات استوار است»، افزود: نحوه حيات بنيادي‌ترين نمود وجودي انسان است و نگاه ديني و ارزشي در ساحت نحوه حيات تاثيرگذار است. رييس قوه قضاييه اظهار كرد: روش تحقيق در علوم انساني را نوع نگاه به انسان تعيين مي‌كند و عالم ديني بايد تحقيق كند وقتي نوع پيش‌فرض‌ها در تحقيق علوم انساني متفاوت مي‌شود چه برداشت‌هاي متفاوتي مي‌توان از اين علوم داشت و بايد به ابعاد متفاوت اين نوع نگاه‌هاي جديد دست پيدا كنيم. وي در پايان توصيه كرد: در آخر سوره مباركه حشر ما انسان‌ها مسير بي‌پاياني را در پيش‌رو داريم و در اين سوره تاكيد شده كه انسان بايد نگاه كند كه براي آينده‌اش چه مي‌فرستد و در اين سوره اين تصور كه انسان با مرگ از بين مي‌رود، مطرود است. اگر بخواهيم براي روز قيامت توشه‌اي داشته باشيم از خدا بخواهيم كه ما را عبد خود
قرار دهد.