دادگاه
متهم به حبس و تبعيد محكوم شد
ارتكاب به دو قتل در هشت سال
اعتماد| مرد جواني كه 12 سال پيش در نزاعي دسته جمعي، پسري را كشته و با پرداخت ديه از زندان آزاد شده بود، هشت سال بعد بار ديگر دست به چاقو برد و مردي ديگر را به قتل رساند. او اين‌بار نيز موفق شد با پرداخت ديه از طناب دار رهايي يابد. جلسه رسيدگي به پرونده او صبح ديروز در شعبه دهم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي قربانزاده برگزار شد. متهم كه پيش از اين موفق شده بود با پرداخت 180 ميليون تومان به اولياي دم، رضايت آنها را جلب كند از سوي قضات حكم حبس و تبعيد دريافت كرد. او خود را قرباني پنهان كاري پسرعمه‌اش دانست و در شرح حادثه گفت: «زمان قتل تازه دو روز بود از كمپ ترك اعتياد آمده بودم كه پسرعمه‌ام سراغم آمد و گفت مردي از او زورگيري كرده. قرار شد من پادرمياني كنم. با هم سراغش رفتيم اما آنجا درگير شديم. مقتول چاقويش را درآورد و به من حمله كرد. من آن را از دستش گرفتم و به او يك ضربه زدم. بعد‌ها فهميدم پسرعمه‌ام به من دروغ گفته و دعواي او با مقتول سر يك دختر است.» متهم 31 ساله درباره پرونده قتل سال 82 خود نيز گفت: «خرداد 12 سال پيش بود كه چند پسر جوان آمده بودند محله ما با يكي از بچه‌ها درگير شده بودند. ما براي دفاع از او دخالت كرديم. شش نفري مي‌شديم. يكي از طرفين دعوا در آن درگيري به دست من كشته شد. من با پرداخت 80 ميليون تومان و تحمل پنج سال حبس از زندان آزاد شدم.»
متهم به خاطر جاي پارك آدم كشته بود
رضايت بي‌قيد و شرط به حرمت پنج تن
اعتماد| اولياي دم مردي 38ساله كه چهار سال پيش در درگيري براي جاي پارك به دست مردي جوان به قتل رسيده بود، به حرمت پنج تن و بدون قيد و شرط رضايت دادند. قضات شعبه دهم دادگاه كيفري استان تهران كه رسيدگي به اين پرونده را بر عهده دارند روز گذشته متهم را از جنبه عمومي جرم محاكمه و حكم آزادي او را صادر كردند. متهم وقتي پشت جايگاه ايستاد از اولياي دم تشكر كرد و در شرح حادثه گفت: «من مبل فروشي داشتم و مقتول از كاركنان مغازه‌هاي اطراف بود. روز حادثه او موتورش را در جايي پارك كرد كه من هميشه موتورم را آنجا پارك مي‌كردم. وقتي به او اعتراض كردم با هم گلاويز شديم. او چند ضربه مشت به من زد. براي اينكه بترسانمش به مغازه‌ام رفتم و چاقو برداشتم. نمي‌خواستم او را بزنم، در درگيري ناگهان چاقو به بدنش خورد. » متهم كه گريه امانش را بريده بود، مدام مي‌گفت: «اولياي دم بدون قيد و شرط من را بخشيدند. آنها به من ياد دادند مي‌توان خوب بود و خوب زندگي كرد.» جوان 34 ساله به زودي آزاد مي‌شود.