ابوالحسن نجفي در خاك آرام گرفت
ابوالحسن نجفي 25 سال در فرهنگستان زبان و ادب فارسي فعاليت كرد، هر شش ماه
يك بار مجله ادبيات تطبيقي با مقالات، گزارش‌ها و نقدهايي در اين حوزه را منتشر كرد. ديروز شش بهمن، دوستان و همكاران او به جايي آمدند كه او سال‌ها در آنجا مشغول خدمت به زبان فارسي بود تا او را به آرامگاه ابدي‌اش بدرقه كنند.
در اين مراسم، غلامعلي حداد عادل - رييس فرهنگستان زبان و ادب فارسي-، مهدي محقق - رييس انجمن آثار و مفاخر فرهنگي-، استادان همكار نجفي در فرهنگستان از جمله احمد سميعي گيلاني و سليم نيساري و نصرالله پورجوادي - رييس سابق مركز نشر دانشگاهي - و بهمن فرمان‌آرا - كارگردان سينما - از اين استاد فقيد و فعاليت‌هايش سخن گفتند.
غلامعلي حدادعادل در مورد خصوصيات اخلاقي ابوالحسن نجفي سخن گفت و اينكه او هيچ‌وقت بدگويي نمي‌كرد و انضباط كاري داشت.
او گفت كه نجفي از هر غلط نوشتني به ستوه مي‌آمد تا حدي كه كتاب «غلط ننويسيم» را نوشت؛ كتابي كه در نگارش همه نسل‌ها موثر بود و در كنار هر نويسنده‌اي يك نسخه از اين كتاب وجود دارد. افراط و تفريط نمي‌كرد مگر در زمان محبت كردن.
حداد عادل گفت كه كسي مانند نجفي پيدا نخواهد شد و يادآوري كرد: «ما اين گوهر شب‌چراغ را از دست داديم كه متاسفانه ساليان سال كسي جايش را نخواهد گرفت.»
همچنين مهدي محقق هم ابوالحسن نجفي را مجسمه آرامش دانست كه توجهش به علم بسيار زياد بود. او از دوران فعاليت نجفي در فرهنگستان زبان حرف زد و اينكه او در آن دوران نكات دقيقي را تذكر مي‌داد كه قابل ستايش بود.
احمد سميعي گيلاني كه سال‌ها در كنار نجفي در فرهنگستان زبان فعاليت كرده بود نيز درباره مشخصات اخلاقي او حرف زد: «بعد از زرين‌كوب، افشار، شهيدي، حميد عنايت، باستاني پاريزي، حق‌شناس، فروغ، شاملو، آل‌احمد و... حالا نجفي از بين ما رفته است. نجفي دانشوري بود كه هرگز از او سخن بدي نشنيدم. به هيچ كاري دست نزد مگر اينكه گشاينده باشد. هيچ اثري نيافريد مگر اينكه سرمشق شده باشد. خود را به درياي علم زد و دُر قيمتي كسب كرد.
هر چه نوشته و گفته الهام‌بخش است و از كتاب او نسل‌ها بهره برده، مي‌برند و خواهند برد.»
نصرالله پورجوادي يكي ديگر از همكاران او در فرهنگستان هم در اين مراسم از مطلب يك روزنامه گلايه كرد و گفت كه امكان ندارد نجفي اين حرف‌ها را زده باشد. او از كسي گله نمي‌كرد. اين روزنامه نبايد چنين چيزي را در صفحه اول خود مي‌آورد. حتي اگر چنين حرف‌هايي هم وجود داشت بايد به صورت مختصر و در صفحات داخلي مي‌آورد. متاسفانه نجفي از بين ما رفته؛ همه كوشش خودشان را كردند اما پيمانه پر شده بود.
سليم نيساري هم يكي ديگر از همكاران نجفي بود كه در اين مراسم به اين حرف اكتفا كرد كه نجفي از دنيا رفته اما اسمش هميشه با نوشته‌هايش مي‌ماند.
بهمن فرمان‌آرا، كارگردان سينما يكي از افتخاراتش را دوستي با نجفي دانست.
او يادآور شد: «خوشبختانه در زمان حيات‌شان لطف‌شان شامل حال من بود. دوستان به درستي گفتند كه مشابه نجفي به وجود نخواهد آمد. شوق به دانستن و محبت در ايشان بي‌نظير بود.»سيدرضا صالحي اميري (رييس سازمان اسناد و كتابخانه ملي)، ضياء موحد، محمدعلي موحد، حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمود دعايي (مدير موسسه اطلاعات)، نوش‌آفرين انصاري (دبير شوراي كتاب كودك)، ليلي گلستان، محمدرضا شفيعي‌كدكني و... از جمله حاضران در مراسم تشييع پيكر ابوالحسن نجفي بودند.
بعد از اين صبحت‌ها پيكر نجفي به سمت قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا (س) تشييع شد و در آنجا آرام گرفت.