كوتاه از فلسفه و هنر
خلاف بنيامين كه خواهان از ميانبردن تضاد كاربرد تكنولوژي در توليد هنري با نيروي آفريننده هنري بود و تسلط هنرمند به ابزار توليد مكانيكي را دستاوردي بزرگ ميدانست، آدورنو، دگرگوني و پيشرفت هنر را نتيجه كاركرد پراكسيس ديالكتيكي ميان هنرمند و شگردها و فنهايي ميدانست كه از نظر تاريخي دچار تحول شدهاند و تسلط فني را بههيچوجه بهمعناي پيروزي بر دشواريهاي آفرينش هنري در جامعهاي كه توليد كالايي در آن رواج يافته، به شمار نميآورد. آدورنو حتي چند سال پيشتر دگرگونيهاي فني را زيانآور دانسته بود: «اعضاي خانواده اكنون با گرامافون به موسيقي گوش ميدهند، به جاي آنكه خودشان بنوازند. »