هنر پاك كردن مساله‌ها

خبر كوتاه است: دادستاني اعلام كرده است درصورت پخش تيزر از شبكه‌هاي ماهواره‌اي، فيلم خاطي توقيف و از پرده سينماها پايين كشيده مي‌شود. خب قابل پيش بيني بود؛ طبق معمول صورت مساله پاك شد. همه تكليف‌شان مشخص است كه چون راه ارتقايي براي تلويزيون داخلي متصور نيست و مخاطب هم تا اطلاع ثانوي به‌دنبال شبكه‌هاي ماهواره‌اي است و طبيعتا نمي‌توان همه ماهواره‌ها را از خانه‌ها جمع كرد، چون اگر اين كار شدني بود تا الان همه خانه‌ها بدون ماهواره بودند. پس تنها راه‌حل، برخورد با چند توليدكننده فيلم است كه براي خبررساني فيلم‌شان چاره‌اي نداشتند كه به سمت شبكه‌هاي ماهواره‌اي بروند؛ راه‌حلي كه در ۳ماه گذشته نشان داده مخاطب اين شبكه‌ها آن را مي‌پسندند. حتي فهرست فروش سينماها هم ثابت كرده تبليغ فيلم‌ها دراين شبكه‌ها توانسته است سينما را رونق دهد. حالا مديراني كه چنين دستوري صادر مي‌فرماييد، لطفا به اين سوال بديهي پاسخ دهيد كه تكليف سينماگران با تلويزيون داخلي بي‌مخاطب چيست؟ سينماگران چگونه مي‌توانند مردم را از اكران فيلم‌هاي‌شان باخبر كنند؟ بزرگواران مي‌دانيم نيت‌تان خير است. اما هنرمديريت حل صورت مساله است و نه پاك كردن آن... بيشتر از اين هم اگر بخواهيم بپرسيم و به اين بحث دامن بزنيم، تكراري مي‌شود. همين سوال كافي است.