منع از توهين
در واقع توهين به مسوولان توهين به ملت و نظام جمهوري اسلامي است. اينكه چرا بعضي‌ها جسورانه و بدون مبالات كارهايي را مي‌كنند جاي بسي تامل است و اينكه مسوولان با اين افراد برخورد شديد نمي‌كنند بيشتر قابل تامل است. اما چند روايت در اين زمينه وجود دارد.
پيامبر(ص) مي‌فرمايد: هركس به مرد يا زن مومن تهمت بزند خداوند او را در قيامت در محلي از آتش نگه مي‌دارد تا از عهده اثبات آنچه گفته است برآيد (بحارالانوار). امام صادق (ع) مي‌فرمايد: هركس به برادر مومنش تهمت بزند ايمان در دل او ضايع و مضمحل مي‌شود مانند اضمحلال نمك در آب. (اصول كافي). خداوند در قرآن كريم و در سوره مباركه نور به‌شدت با تهمت برخورد مي‌كند و مي‌فرمايد وقتي مردم اين تهمت را شنيدند چرا برخورد نكردند و چرا مومنان حسن ظن پيدا نكردند. و گفتند اين تهمت بزرگي است اما شما اين را ساده مي‌پنداريد در حالي كه نزد خدا گناه بسيار بزرگي است. پيامبر(ص) مي‌فرمايد هركسي با كلمه‌اي به يكي از مومنان طعن بزند يا بدگويي كند خداوند بوي بهشت را بر او حرام مي‌كند. امام باقر مي‌فرمايد: هيچ انساني روبه روي مومن به او تهمت و طعن نزند مگر اينكه به بدترين مردن‌ها بميرد و سزاوار باشد كه او به خير هرگز برنگردد (اصول كافي). امام صادق مي‌گويد: هرزه‌گويي و بدزباني از جفاكاري است و جفاكار در آتش است (اصول كافي).
در قرآن حتي نسبت به كفار و مشركان هم منع شده از اينكه به آنها بدزباني كنيم، دشنام بدهيم و توهين كنيم. قرآن در سوره انعام آيه 107 مي‌فرمايد: به كساني كه غير خدا را مي‌پرستند دشنام ندهيد، آنها بر مي‌گردند و به خداوند دشنام مي‌دهند. بنابراين توهين و تحقير در روايات فراوان مورد نقد و اعتراض واقع شده است. يك مساله‌اي كه بعد از پيروزي انقلاب با آن روبه‌رو بوده‌ايم، افشاگري بود. يادمان هست كه منافقان اين روش را باب كرده بودند و خبري را به روزنامه‌ها مي‌دادند و افشاگري مي‌كردند. وقتي بني‌صدر سخنراني مي‌كرد منافقين فرياد مي‌زدند، بني صدر بني‌صدر «افشا كن افشا كن» و افرادي را «رسوا كن رسوا كن». به راستي افشا كردن در قرآن، به‌شدت نهي شده است و تا چيزي ثابت نشود از نظر شرعي و قانوني كسي حق ندارد آن را در رسانه‌ها و فضاي مجازي مطرح كند. مخصوصا اگر اين امر در مورد مسوولان كشور باشد. امام باقر(ع) و امام صادق(ع) فرمودند نزديك‌ترين وضعي كه انسان با كفر پيدا مي‌كند اين است كه با افرادي آشنايي پيدا كرده و لغزش‌هاي آنها را بيابد و آنها را افشا كند. پيامبر(ص) مي‌فرمايند: كسي كه كار زشتي را كه ديگران انجام داده اشاعه دهد مانند كسي است كه آن را مرتكب شده است و كسي كه ديگران را سرزنش كند به خطايي كه انجام شده، نخواهد مرد تا زماني كه مرتكب آن كار شود.
تعجب مي‌كنم كساني كه دم از طرفداري از اصول و ارزش‌ها مي‌زنند و خود را مومن و مسلمان و حزب‌اللهي مي‌دانند چگونه با آيات قرآن و روايات پيامبر(ص) و ائمه اطهار اين‌گونه با جرات و جسارت مخالفت مي‌كنند و چگونه با مقامات رسمي كشور كه مورد علاقه مردم هستند جسورانه برخورد مي‌كنند.
از بچه‌هاي حزب‌اللهي خواهش مي‌كنم كساني كه مسلمان هستند و به اسلام اعتقاد دارند كساني كه انقلاب و امام و رهبر و نظام را قبول دارند از اين كارها دست بردارند و آلت دست شيادان و مفسدان نباشند چه بسا كساني باشند كه در پشت صحنه با القاي شبهات مي‌خواهند مسوولان ما را بدنام كنند و مردم ما را بدگمان كنند. كما اينكه در گذشته اين كارها را منافقين انجام داده‌اند. به جرات مي‌خواهم بگويم اين روش مسلماني نيست، روش منافقان است. روش كفار و مشركين است كه به مقامات توهين كنند و فضاي جامعه را مسموم و مشوش سازند. اگر كسي انتقادي از دولت و رييس‌جمهور دارد بايد صادقانه و ناصحانه حرف‌هاي خود را بدون توهين بيان كند تا در اثر ارايه كردن پيشنهادات بهترين راه انتخاب شود. اميدواريم در آستانه انتخابات 96 كمتر شاهد بداخلاقي‌ها به نام اسلام و حمايت از نظام و ولايت باشيم و افراد فتنه‌جويي كه پشت صحنه هستند دست از اين كار بردارند.