دنيا دو روز است
اگر از اين چارچوب خارج شويم و بتوانيم با استفاده از شيوه‌هاي قهرآميز يا تهديد يا هر شيوه ديگري جز موارد فوق اهداف و كارهاي خود را پيش ببريم، در اين صورت ممكن است در كوتاه‌مدت به نتيجه برسيم، ولي پس از آن و هنگامي كه فضا تغيير كرد به يك‌باره سيل حملات عليه ما آغاز مي‌شود و گمان مي‌كنيم كه اين حملات برنامه‌ريزي شده و توطئه‌آميز است، در حالي كه اين حملات چيزي نيست جز پاسخ به استفاده از شيوه‌هاي نادرست گذشته، به قول امام علي(ع) دنيا دو روز است، يك روز به نفع تو و يك روز عليه تو. آن زماني كه بي‌محابا از شيوه‌هاي غيرمرتبط براي پيشبرد و اهداف خود استفاده مي‌كنيم روي خوش دنيا را مي‌بينيم. ولي اين روي خوش دوام زيادي نخواهد داشت. زيرا روي ناخوش هم دير يا زود خودش را نشان خواهد داد. وضعيت آن روز بد به قول امام علي (ع) شديدتر است از آن روز خوش. در مساله كنسرت‌ها نيز همين منطق صادق است. اينكه بتوانيم جلوي يك كار قانوني را بگيريم و به نام اكثريت مردم اظهارنظر كنيم، در حالي كه طرفداران چنين ايده‌اي آن قدر اندك هستند كه مي‌توان آنان را ناديده گرفت و قانون نيز مجوزي براي اين كار نداده است، طبعا به مذاق برخي افراد خوش مي‌آيد، ولي واقعيت اين است كه اين كارها جز با اتكا به شيوه‌هاي غيرطبيعي انجام نمي‌شود و دير يا زود آن سوي ماجرا نيز خود را نشان خواهد داد؛ آن سويي كه تحملش خيلي سخت است.