هدف مخالفان از حملات جديد به دولت چيست؟
پروژه هدفدار انتقاد از روحاني
گروه سياسي| منتقدان دولت دوباره رييسجمهوري را زير ضرب حملات خود بردند؛ مهدي طائب، رييس قرارگاه عمار پيشنهاد روحاني براي رفراندوم را به تكرار «راه بني صدر» تعبير كرد و لطفالله فروزنده ،معاون محمود احمدينژاد، آمارهاي دولت يازدهم را «سياهنمايي گذشته» دانست. مهدي طائب دولت يازدهم را دولتي «ضعيف» ارزيابي كرده كه رييس آن همين الان هم «خسته» شده است. لطفالله فروزنده هم در گفتوگويش با خبرگزاري مهر، هر چند گفته كه «هيچ نگران نيستيم كه اين دولت هشت سال هم طول بكشد» اما اين موضوع را به اما و اگرهايي وابسته كرده كه بيشتر نشان از تمايل زايدالوصف گروههاي اصولگرا براي تمام شدن دولت حسن روحاني در انتخابات سال 96 دارد. جايي كه او سخن از «خط قرمزها» و كارآمدي دولت براي «رفع مشكلات» به ميان آورده است. اتفاقا اصولگرايان و طيفهاي رقيب دولت معتقدند كه كارنامه حسنروحاني از اين دو منظر چندان قابل دفاع نيست. خود لطفالله فروزنده هم انتقاداتي جدي به كاركرد دولت دارد تا نهايتا به اينجا ميرسد كه ميگويد: «اينكه با دولت رقابت سياسي نكنيم اينگونه نيست حتما رقابت سياسي ميكنيم». اين رقابت هر چند در كوتاهمدت ناظر به انتخابات مجلس دهم است اما ميتواند در ميان مدت بهار سال 96 و انتخابات رياستجمهوري دوازدهم را در افق خود داشته باشد. جايي كه اگر حسن روحاني براي بار دوم به پاستور برسد هم بايد رقابتي حتي جديتر از آنچه در 24 اسفند تجربه كرد را با رقباي اصولگرا پشت سر بگذارد.
تشبيه روحاني به بنيصدر در جلسه اصولگرايان
اصولگرايان اين روزها درگير دو بازي سخت و نفسگير هستند؛ اول رقابت با دولتي كه فكرش را نميكردند خروجي انتخابات سال 92 باشد و دوم درگيريهاي فشرده داخلي خودشان براي رسيدن به وحدت تا بلكه بتوانند قسمتي از تركيب مجلس نهم را كه به گروههاي تندروتر اصولگرا اختصاص دارد، براي مجلس دهم هم تكرار كنند. در مسير حداقل نمايندگان اين جريانهاي سياسي در مجلس نشان دادهاند كه حملات پياپي به دولت يازدهم يكي از اصليترين تاكتيكهاي سياسي براي حفظ نفوذ آنهاست. در فضاي خارج از مجلس هم اين تاكتيك با قدرت از سوي عقبه اين جريان پشتيباني ميشود. ديروز انتشار همزمان سخنان دو چهره از اردوگاه مخالفان دولت، هم وضعيت اين جريانها و هم نسبتبندي آنها با دولت را نشان داد؛ جايي كه براي نخستين بار در 18 ماه گذشته رفتارها و اقدامات حسن روحاني به «راه بنيصدر» تشبيه شد. اين تشبيه پيشتر در زمان دولت دهم درباره برخي اقدامات احمدينژاد هم توسط هواداران سابق او انجام شده بود. اما در آن زمان احمدينژاد ماهها بود كه تجاربي چون خانهنشيني 11 روزه و اظهارنظرهاي بحث برانگيز خود و اطرافيانش را پشت سر گذاشته بود. حالا اما گويا همان گروههاي سياسي در برابر دولت روحاني تحمل خود را بيش از گذشته از دست دادهاند تا تنها پيشنهاد «رفراندوم» توسط رييسجمهوري به يك چنين شبيهسازي منجر شود. مهدي طائب در سخناني در حسينيه جوادالائمه كه سايت «انتخاب» آن را منتشر كرده، گفته است: «در باب رفراندوم كه ايشان دارد راه آقاي بنيصدر را ميرود، چون نخستين كسي كه رفراندوم را مطرح كرد آقاي بنيصدر بود و ايشان گفت ايران به بنبست رسيده است و براي خروج از بنبست بايد رفراندوم بدهيم. بنبست آقاي بنيصدر چه بود؟ او ميخواست هرچه ميگويد عمل شود. » طائب ادامه داده كه «حالا هم هر رييسجمهوري كه ميآيد، وقتي ميبيند در چارچوب قوانين موجود نميخواهد حركت كند، نخستين چيزي كه به ذهنش ميرسد رفراندوم گذاشتن است. اينكه راهحل نشد. حالا فرض كنيم رفراندوم گذاشتيم و آنچه را به نظر شما راهحل است اجرا كرديم و در همان مسير به بنبست رسيديم. آن وقت چه كار كنيم؟ باز رفراندوم بگذاريم؟ آن وقت سنگ روي سنگ بند ميشود؟» بعد از آن هم طائب سه محور اساسي را براي انتقاد از دولت و رييسجمهور انتخاب ميكند؛ وضعيت اقتصادي، مذاكرات هستهاي و اوضاع سياسي. او معتقد است كه دولت در حل مشكلات اقتصادي كشور ناتوان است و دليلش هم دليلي است كه در اين ماهها بارها توسط ديگر مخالفان دولت بيان شده است؛ گره زدن اقتصاد به مذاكرات. او گفته دولت فكر ميكرده كه «پنج ميليون بشكه ميفروشيم و پول از آسمان روي ايران ميبارد و خرجش ميكنيم و رفاه عجيب و غريبي براي مردم ميآوريم و همه قفلها را باز ميكنيم و بعد همه ميفهمند اصولگرايي غلط و مليگرايي و مذاكره درست است. » درباره مذاكرات هم همان بحثهاي قبلي تكرار شده است؛ تعطيلي فعاليتهاي هستهاي و امتيازدهي بيمورد به امريكا و غرب. بحث اصلي طائب اما اين است كه دولت توانش را از داده. او گفته است: «پيشبيني هم ميشد آقاي روحاني خيلي زودتر از چيزي كه تصور ميرود خسته شود. احساسم اين است كه ايشان خسته شده است.» او دولت روحاني را دولتي «ناتوان» ميداند و ميگويد: «سراغ رفراندوم رفتن يعني ناتوان بودهاي.»
پارادوكس روحاني به روايت معاون احمدينژاد
همزمان لطفالله فروزنده، معاون احمدينژاد در دولتهاي نهم و دهم و از اعضاي متنفذ جمعيت ايثارگران هم در گفتوگويي با خبرگزاري مهر با اين رويكرد كه «روحاني دچار پارادوكس شده»، سراغ انتقادهايي جدي عليه رييسجمهوري رفته است. او هم مانند طائب پيشنهاد رفراندوم حسن روحاني را با يك شبيهسازي توضيح داده اما نه شبيهسازي با بنيصدر. فروزنده درباره پيشنهاد روحاني گفته كه «حسن روحاني يادش نرفته است كه خاتمي را هم در همين مسير انداختند، امروز بشيند آثار دوم خرداد را ببيند. موسوي بيچاره هم در همين مسير افتاد كه شد عمله غرب. كسي كه سطحش بالاتر است بايد بسيار مراقبت كند. روحاني امروز مسوول اجرايي كشور است نه مسوول تئوريپردازي و فرافكني؛ رييسجمهور بايد در مشاورانش تجديدنظر كند.» او در توضيح «پارادوكس» روحاني توضيح داده است: «اين دولت از يك طرف ميخواهد با مدلهاي غربي كشور را اداره كند كه ميداند جواب هم نميدهد و از طرف ديگر هم ميخواهند مردم را جذب كنند. » فروزنده هم معتقد است كه دولت يازدهم نتوانسته قولهايش را عملي كند و اين را به «مشكل تحليلي دولت» نسبت ميدهد كه حل مسائل اقتصادي را به حل مشكل جمهوري اسلامي با كشورهاي غربي پيوند زده است. او همچنين تاكيد كرده كه «روحاني بايد يك بازنگري در ادبياتش بكند» و تاريخ مصرف موضعگيريهاي دولت را «تمام شده» ميداند. فروزنده هم مانند بسياري ديگر از رقباي دولت آمارهاي اقتصادي حسن روحاني و تيم او را قبول ندارد. اما بحث اصلي عقبه سياسي دولت است. فروزنده با ياد كردن از موضعگيريهاي حسن روحاني ميگويد: «من از آقاي رييسجمهور درخواست ميكنم ببيند همين حرفهايي كه زده است چه كساني برايش تحليل نوشتند؟ كجاي اين آدمها به نظام اعتقاد دارند؟ من معتقدم جريان فتنه برنامه دارد و در برنامهها و همايشهايي كه تاكنون برگزار شده، امثال افرادي مثل آقاي خاتمي گفتهاند كه اين دولت، دولت گذر ما است و از اين دولت در راستاي زمينهسازي براي بازگشت حمايت ميكنيم و نشانههاي فراوان ديگري از اين دست در اخبار و اطلاعات وجود دارد.» فروزنده به صراحت ابراز عقيده كرده اصولگرايان به شرطي از دولت يازدهم حمايت ميكنند كه رييسجمهور از افراد مدنظر او اعلام برائت كند. با اين حال درباره همين حمايت هم اينگونه توضيح ميدهد: «رفتار سياسي يك بحث است حمايت از دولت يك بحث ديگر. ما كه قرار نيست اعتقاداتمان با دولتيها يكي شود. » با اين اوصاف و هجمهاي كه متوجه رييسجمهوري شده مشخص است كه دامنه پروژههاي سياسي مخالفان دولت افق بهار 94 را نشانه رفته و در اين بين انتخابات مجلس دهم هم حكم اردوگاهي در ميانه همين راه دارد كه بايد توقفي هم در آنجا انجام شود.
نظرخواهي
گروه سياسي/ هرچند از آغاز بهكار دولت يازدهم شاهد هجمههايي از سوي برخي تندروها بودهايم اما طي چند روز گذشته نيز اين هجمهها مجددا توسط برخي افراد فزوني يافت. در همين خصوص تلاش داشتيم كه نظرات برخي چهرههاي سياسي را جويا شويم. نظرات اين چهرهها در پاسخ به اين سوال كه هدف اين گروه از موضعگيري منفي در برابر دولت يازدهم چيست و آيا امكاني براي توفيق در اين مورد وجود دارد يا خير، در ادامه ميآيد: