تعهداتي كه مجلس به بودجه اضافه ميكند
ارقام خارج از توان دولت
هرسال كه بودجه به مجلس ميرود ارقامش دچار تغيير و تحول ميشود؛ تغييراتي كه بعضا به سمت رشد بخشهاي هزينهاي مورد نظر نمايندگان ميل ميكند؛ مانند افزايش بودجه نهادهاي خاص. اما غالب تغييرات صورت گرفته در افزايش ارقام منابع درآمدي دولت، خارج از توان وصول دولت بوده و پيشنهاد افزايش ارقام درآمدي يا اضافه كردن برخي رديفهاي بودجهاي به صورت غيرواقعبينانه و بدون در نظر گرفتن ظرفيتهاي اقتصادي، اجرايي و قانوني لازم صورت گرفته است. اين در حالي است كه در لايحه بودجه سال 1395، تجهيز بخش منابع بودجهاي به اتكاي ظرفيتهاي موجود توسط دولت يا دستگاههاي اجرايي شناسايي و امكانسنجي شده بود. بر اين اساس بروز عدم تعادل منابع و مصارف دولت طي سال و افزايش استفاده از تنخواهگردان بانك مركزي و ايجاد كسري بودجه در پايان سال را اجتنابناپذير ميكند. اغلب موادي كه در بودجهها افزايش مييابد درآمدهاي مالياتي است. مثال روشنش براي بودجه سال آينده، افزايش حقوق ورودي خودرو معادل 62 درصد، افزايش 18 درصدي ماليات علي الحساب اشخاص حقوقي دولتي و افزايش سود سهام شركتهاي دولتي معادل 18درصد است كه با توجه به شرايط ركودي اقتصاد كشور، امكان وصول آنها در سال جاري ميسر نخواهد بود. نكته ديگر آنكه پيشبيني اعتبارات (افزايش يافته) به اتكاي منابع واهي، مديريت تخصيص مصارف دولت و به تبع آن تامين مالي وظايف حاكميتي دستگاههاي اجرايي را با چالش مواجه خواهد كرد. مهمتر آنكه مطابق با مصوبات مجلس تعهدات جديدي بر بودجه دولت تحميل شده كه دولت ملزم به پاسخگويي به آنهاست. از آن جمله ميتوان به اختصاص 8 درصد از اعتبارات عمراني به بنياد مسكن، اختصاص 2 درصد از اعتبارات دستگاههاي اجرايي به سازمان صدا و سيما، تامين مابهالتفاوت حقوق سنوات ارفاقي بازنشستگان سازمان تامين اجتماعي از محل اعتبارات مصوب دستگاهها، فراهم كردن تحصيل رايگان مددجويان كميته امداد امام خميني در دانشگاهها و مراكز آموزش عالي و... اشاره كرد. تغييرات مذكور با توجه به افزايش صوري منابع درآمدي منجر به بيانضباطيهاي مالي و بودجهاي خواهد شد كه مغاير با بند 16 سياستهاي كلي اقتصاد مقاومتي مبني بر صرفهجويي در هزينههاي عمومي كشور است.
بر اساس مصوبه مجلس موضوع بنـد الحـاقي بـه تبصـره 4 لايحـه بودجـه، تضـمين تسهيلات بخش خصوصي و تعاوني از محل صندوق توسعه ملي به ميزان 500 ميليون دلار (در بخش كشاورزي) بر عهده دولت محول شده است. اين در حالي است كه محل تامين مـالي ايـن تضـمينها تعيين نشده است. مضافا اينكه با توجه به حجم قابل توجه بدهيهاي دولت و محـدوديت منـابع و ابزارهاي تسويه بدهي، افزايش بيرويه بدهيهاي آتي و تحميل بار مالي مضاعف بر دولت قابل توجيـه نيست. پرداخت بدهي دولت به عنوان يكي از رويكردهاي مهم دولت در لايحه بودجه بر اساس اولويتهاي مشخصي در نظر گرفته شده بود كه در مصوبه مجلس اين اولويتها ناديده گرفته شد؛ به نحوي كه به موجب تبصره 19 و بند (الف) تبصره 20 لايحه بودجه سال 1395 مقرر شده بود بدهيهاي مسجل دولت به بانكها از محل حساب مازاد حاصله از ارزيابي خالص داراييهاي خارجي بانك مركزي و انتشار اوراق مالي اسلامي و همچنين بدهي دولت به پيمانكاران از محل اوراق مالي اسلامي تسويه شود كه اين رويكرد در خلال بررسي لايحه بودجه در صحن علني مجلس حذف شد و بر اين اساس امكان تسويه بدهيها و به تبع آن انضباط مالي مورد هدف دولت و همچنين تامين نقدينگي مورد نياز پيمانكاران و بانكها در سال جاري غيرممكن شد.
تبصرههاي مذكور كه در راستاي بند 9 از سياستهاي كلي اقتصاد مقاومتي و با هدف اصلاح نظام مالي كشور پيشنهاد شده بود، با حذف آن مهمترين ابزار خروج از تنگناي اعتباري را از دولت و سيستم بانكي سلب كرد. اثر ثانويه حذف تبصرههاي مذكور در تكميل بازار بدهي قابل مشاهده است زيرا قاعده بازپرداخت بدهيها كه در ادامه برقراري بازار بدهي تعريف ميشود، در خصوص بخش بانكي مسكوت مانده است و عملا هيچ تمهيد ديگري براي تسويه بدهيهاي دولت به بانكها از طريق اوراق مالي در نظر گرفته نشد.