دشمني آرنت با فيلسوفان
سياست يعني جهان مشتركي كه اين فرصت را به ما مي‌دهد كه هر كدام‌مان، سوژه‌هاي منحصر به فردي باشيم و حال مي‌توانيم با سخن گفتن اين جهان مشترك را بارور كنيم و غنا ببخشيم. به اين معنا آرنت، در بخش مهمي از زندگي خود، دشمن افلاطون و فيلسوفان است. او مي‌گويد فيلسوفان مي‌خواهند همين جهان مشترك را از ما بگيرند. از نظر او، فيلسوف، جهان مشترك آدمي را تخريب مي‌كند و خود مبلغ حقيقت مي‌شود. آرنت در بخش اعظمي از زندگي خود اين گونه مي‌انديشيد؛ دشمن فيلسوفان بود، با تفكر منطقي بيرون بازي، ميانه‌اي نداشت. مي‌گفت هر چه هست در ميدان بازي است، در همين عقايد، خواسته‌ها و باورهايي كه در متن زندگي شكل مي‌گيرد.