انتخابات؛ سنجش دموكراسي

يكي از مهم‌ترين مولفه‌هاي قدرت نظام‌هاي امروزي متكي بودن‌شان به آراي مردم است. اينكه كشورها و مردم دنيا ببينند كه نهادهاي كشور ديگري بر اثر انتخاب مردم شكل مي‌گيرد، نوعي مشروعيت مورد قبول همگاني براي آن كشور را به اثبات مي‌رساند. اين مولفه، نوعي مشروعيت و توافق عام جهاني است.
كشورهاي دنيا با چنين كشورهايي مجبور هستند با احترام و حقوق متقابل رفتار كنند. امروز مشاركت مردم در انتخابات بهترين شاخص براي سنجش اين نوع دموكراسي و مشروعيت است. مشاركت هرچه بيشتر، مسالمت‌آميز‌تر و موثرتر باشد، پيامي كه به دنيا مي‌رساند اين است كه اين نظام، مشروع‌تر، قدرتمند‌تر و مورد احترام‌تر است. علت استقبال از انتخابات نيز به كارآمدي انتخابات باز مي‌گردد. وقتي ماشيني را مي‌بينيم كه قيمتش مناسب بوده و بتواند حمل و نقل ايمني براي ما داشته باشد، آن را مي‌خريم. ليكن اگر ماشيني باشد كه نه راه برود، نه قيمت مناسبي داشته باشد و نه ايمني را تامين كند، طبيعي است كه آن را خريداري نمي‌كنيم. نهاد انتخابات در ايران به لحاظ كاركردي تا حدود زيادي جا افتاده است و نتيجه آن در سياست كشور تعيين‌كننده است. مردم به همين دليل است كه از آن استقبال مي‌كنند، بدون اينكه نياز باشد، تبليغات رسمي براي حضور در انتخابات انجام شود.
اين گام بزرگي است كه ما توانسته‌ايم نهاد انتخابات را به عنوان يك نهاد حل‌كننده اختلافات سياسي در كشورمان بپذيريم و اينكه گردش نخبگان و قدرت بر اساس اين نهاد صورت گيرد.