چند تذكر به خودم

ساعات حساسي است. هنوز راي دادن مردم تمام نشده است و هيچ خبر قطعي از نتيجه انتخابات ندارم و بنابراين نه مي‌توانم از پيروزي نامزد مورد حمايت خودم بنويسم و نه از شكست او و به همين دليل بايد نكاتي را به خودم تذكر بدهم كه مي‌تواند تذكر به جريان‌هاي سياسي و مردم هم باشد.
1- شركت گسترده مردم در انتخابات، امنيت كشور را در مقابل بيگانگان تضمين مي‌كند و اين يك پيروزي ارزان براي كل نظام است. با اين حساب مردم ما به خاطر اصل مشاركت‌شان در اين انتخابات پيروزند فارغ از اينكه چه كسي رييس دولت بعدي بشود. آنان نشان دادند كه پاسدار منافع ملي و امنيت كشورند و به قصد حمايت از نظام وارد عرصه انتخابات شده‌اند و همين براي آنان يك دستاورد مهم است.
2- تا زماني كه صندوق راي هست بايد به ساختار نظام براي اصلاح نقاط ضعف و انحرافات احتمالي ايجاد شده اميدوار و وفادار بود. برگزاري انتخابات ولو آنكه نظام انتخاباتي ما ضعف‌هايي هم داشته باشد يعني پذيرش كثرت سياسي و تن دادن به مكانيسم چرخش قدرت و اصلاح تدريجي امور با روش‌هاي مسالمت‌آميز و اين هماني است كه به عنوان يك اصلاح‌طلب بايد از آن دفاع كرد.
3- در انتخابات اخير تخلف از قوانين كم نبوده و دو طرف مي‌توانند ادعانامه‌هايي را عليه يكديگر مطرح كنند اما در قياس با سال 88 وضعيت برگزاري انتخابات قطعا بهتر بوده است. به خصوص از اين منظر كه مجريان و ناظران انتخابات در يك جبهه سياسي قرار ندارند، تضمين بيشتري براي پذيرش صحت نتيجه انتخابات وجود دارد و اقناع افكار عمومي هم راحت‌تر صورت مي‌گيرد.
4- انتظار اوليه و طبيعي از جريان‌هاي سياسي حامي نامزدهاي رقيب اين است كه هواداران خود را براي پذيرش نتيجه انتخابات آماده كنند و اجازه ندهند شكست در رقابت انتخاباتي منجر به تندشدن فضاي سياسي و خداي ناكرده خشونت‌ورزي كساني شود. خشن شدن فضاي جامعه يعني شكست همه ما و به خصوص شكست جريان اصلاحات كه هميشه خود را مخالف خشونت معرفي كرده است.
5- روحاني پيروز شود يا ببازد چيزي از مظلوميت دولتش كم نمي‌كند. اصولگرايان نشان دادند كه انصاف ندارند و دستاوردهاي اين دولت را عمدا ناچيز جلوه دادند و اين كم ظلمي نيست.