حقوق شهري و حق بر شهر
كيفيت زندگي در كانونهاي بزرگ شهري از اين منظر قابل بررسي است.مفهوم حق به شهر مبتني بر برخورداري تمام ساكنان شهر از فرصت‌هاي زندگي شهري است، از اين روست كه توجه به حق دسترسي به خدمات شهري بدون تبعيض و تفاوت‌گذاري بين ساكنان يك شهر با تضمين مساوي بودن اين فرصت‌ها و توزيع مناسب عملكردها مي‌تواند نقش بسزايي در بسط مفهوم حق به شهر داشته باشد.
شفافيت، عدالت و بهره‌وري در مديريت شهري از مفاهيم كليدي در ارتباط با حق به شهر است.مديران شهري نقش مهمي در رفع فقرشهري و محروميت ايفا مي‌كنند.حق به شهر چالشي است براي وضع يك قرارداد بين مديران شهر با ساكنان آن به منظور اطمينان از كارايي و توزيع عادلانه خدمات و تخصيص منابع و فرصت‌ها به خصوص براي محرومين، فقرا، سالمندان و كودكان و معلولين شهري. شهر متعلق به تمامي افرادي است كه در آن زندگي مي‌كنند و هر انساني به صرف انسان و شهروند بودن شايسته بهره‌مندي از اين حق است.حقوق شهري مي‌بايد با چارچوبي كاملا مشخص، شفاف، كارآمد و ناظر بر ارتقاي سطح كمي و كيفي زندگي مردم شهر، مبتني بر رعايت حقوق و تكاليف متقابل مردم و مسوولان شهري و نيز مردم با يكديگر در امور شهري به گونه‌اي باشد كه در مشاركتي سازنده، قانونمند و آگاهانه امكان توسعه پايدار شهري فراهم شود. اين مهم از جمله وظايف كليدي شوراي شهر است كه در تعاملي سازنده با صاحبان تخصص و نيز مراجع قانوني تمهيدات لازم براي تدوين و تنقيح حقوق شهروندي روشن و موثر و كارآمد را در دستور كار خود قرار دهد.