جايگاه روابط‌عمومي دانش‌بنيان در آموزش وپرورش
اميرعباس ميرزاخاني
فعال رسانه‌اي
روابط‌عمومي از ديرباز داراي جايگاه و اهميت خاصي بوده است در دنياي امروز و با توجه به آن رشد شتابان و فزاينده فناوري‌هاي نوين اهميت و جايگاه روابط‌عمومي را دوچندان كرده است، به گونه‌اي كه جايگاه آن در اكثر ادارات و سازمان‌ها ارتقا يافته و مستقيما زيرنظر بالاترين مقام سازمان فعاليت مي‌كند.
روابط‌عمومي‌ها در بدو خلقت، صرفا به دنبال متقاعدسازي مخاطب و همراه‌ساختن او با اهداف سازمان و در واقع ابزار تبليغ و ايفاي نقش رسانه‌اي بوده اما در واقع ابزاري است كه از يك طرف باعث آگاهي مديران از محيط پيرامون و از طرف ديگر باعث انعكاس درست فعاليت سازمان به مخاطب مي‌شود.
با گذشت زمان و تكوين ساختار اين نهاد در پرتو دانش جديد و استفاده از مدل‌هاي نوين تشكيلاتي و كاربردي در يك ساختار منسجم و حرفه‌اي نقش روابط‌عمومي، پاسخگويي به نيازهاي زمانه با بخش‌هاي مختلف آموزش و پرورش در قبال آگاهي به جامعه فرهنگيان و مردم است و به آن وجهي قانونمند و تشكيلاتي مي‌دهد؛ به عبارت ديگر در عصر جديد روابط‌عمومي دانش‌بنيان به عنوان يكي از راهبردهاي كلان در آموزش و پرورش ماموريت دارد تا پيام‌هاي گوناگون و بازخوردهاي مختلف را طبقه‌بندي و تفسير كرده و رابط گروه‌ها، تشكل‌ها و زبان گوياي مخاطبان و مردم شود تا بدين‌ترتيب براساس تعامل تفاهم‌آميز با گروه‌هاي مختلف در فرهنگيان و اولياي دانش‌آموزان به سوي توسعه پايدار اجتماعي‌گذار كند. هدايت و ارزيابي برنامه‌هاي اجرايي و ارتباطي براي دستيابي به فهم مشترك گروه‌هاي تاثيرگذار و تحقق اهداف سازماني يكي از وظايف روابط‌عمومي دانش‌بنيان است تا بتواند در پرتو سياستگذاري‌هاي كلان اعم از تعيين اهداف، برنامه‌ريزي، بودجه‌ريزي، مقابله با چالش‌ها و مشكلات و همچنين اجراي تمامي اين برنامه‌هاي مرتبط با اسناد بالادستي كشور، در گرو مشورت‌پذيري، دخالت گرايش‌هاي مختلف و به رسميت شناختن رسانه‌هاي مختلف و باز كردن در‌هاي آموزش وپرورش به روي صاحب‌نظران، بازيگران، تشكل‌هاي صنفي و برنامه‌ريزان و منتقدان كشور در فرآيند تصميم‌گيري در امور است و در اين شرايط مي‌توان روابط‌عمومي را از پوسته سنتي و كاركرد تصديگري خود خارج كرده و به آن واقعيت عيني و سياستگذاري بدهيم.
در روابط‌عمومي دانش‌بنيان مبتني بر استفاده از ظرفيت‌هاي علمي، جايگاه روابط‌عمومي در آموزش و پرورش از يك بنگاه صرفا خبرپراكني و مطبوعاتي و پخش آگهي و تبليغاتي مدير پرور به مقام مشاور امين و دلسوز بالاترين عضو دستگاه ارتقا مي‌يابد و آن را به مثابه يك واحد عملياتي سازماني قدرتمند كه برخلاف كالا فاقد تجلي عيني است، برسانيم كه نتيجه عملياتش بر متغيرهاي ذهني مخاطبانش رنگ و تاثير مي‌گذارد. با توجه به رشد فزآينده شبكه‌هاي اجتماعي پيام‌رسان و سهولت دسترسي مردم به اخبار و اطلاعات در جامعه، روابط‌عمومي در آموزش و پرورش بايد براي مخاطبانش علاوه بر توليد خوراك فكري و فرهنگي را در قالب محتواهاي جديد مبتني بر فناوري‌هاي نوين به انتظارات واقع‌بينانه مخاطبان خود با قيد احتياط، مشروط يا تعديل برنامه‌هاي تاريخ گذشته پاسخ مناسب و مستدل بدهد. به عبارت ديگر در نگاه امروزي كاركرد روابط‌عمومي بايد در جهت جلب مشاركت عمومي صاحبان فكر و انديشه در راستاي پيشبرد برنامه‌ها و نظارت موثر و پايدار آنها در عملكرد دستگاه و پيگيري امور باشد كه رسيدن به اين مهم در دولتي كه قرار است آموزش و پرورش در اولويت باشد، نياز به عزم تمام نيروهاي موجود در آموزش و پرورش از يك سو و تدبير و درايت مسوولان عالي قواي مقننه و قضاييه دارد.