وحدت، رمز پيروزي بر مشكلات است
محسن ميردامادي
اگر بخواهيم شرايط سياسي و اقتصادي سال آتي را بررسي كنيم بايد در گام نخست بررسي شود كه سال جاري با چه شرايطي به اتمام مي‌رسد. ما در پايان سال 96 از لحاظ بين‌المللي و داخلي در شرايط مطلوب و مناسبي قرار نداريم. در عرصه بين‌الملل و روابط خارجي با دولت‌هايي كاملا راديكال در امريكا، اسراييل و در حد كمتر از اهميت عربستان مواجه هستيم كه سياست‌هاي ضد‌ايراني اين كشور‌ها بر همگان مشخص است و تركيب اين دو كشور مشكلات جدي‌تري را براي ايران ايجاد
كرده است.
عربستان نيز كشوري نيست كه به عنوان قدرت تلقي شود اما به واسطه قدرت مالي، عملا حامي مالي سياست‌هايي است كه كشور‌هاي ديگر مي‌توانند آن سياست‌ها را دنبال كنند. اين شرايط سبب شده است از يك‌سو برجام كه مي‌توانست در عرصه بين‌المللي راه را براي كشور ما هموار كرده و به دنبال آن دستاورد اقتصادي به همراه داشته باشد، به روزهاي پاياني خود نزديك شود. از سوي ديگر كشور‌هاي اروپايي كه هميشه در چنين شرايطي كه مشكلات ايران و ايالات متحده جدي‌تر از پيش مي‌شد، سياست ملايم‌تري را دنبال مي‌كردند رفته‌رفته مسير خود را از ايران جدا خواهند كرد زيرا اروپايي‌ها به غير از برجام، اين روزها نسبت به برنامه موشكي ايران حساسيت بيشتري پيدا كرده‌اند و عملا به سمت تقابل با ايران و اعمال برخي تحريم‌ها حركت مي‌كنند. در موارد اينچنيني، وحدت و انسجام داخلي مي‌تواند تا‌حدودي مشكلات خارجي را جبران كرده و باعث شود فشار‌هاي خارجي تاثير چنداني نداشته باشند. در تاريخ جمهوري اسلامي ايران در مقاطعي مانند دوران جنگ كشور در شرايط سختي قرار داشت اما انسجام داخلي كمك كرد اين مشكلات تحمل شود اما وقايع سال 96 نشان مي‌دهد متاسفانه شرايط مانند دوران جنگ مساعد نيست. شايد به عنوان نمونه بتوان به استعفاي نجفي در روزهاي آخر 96 اشاره كرد كه به دليل فشار‌هاي برخي از نهاد‌ها، شهرداري كه عملكرد خوبي در اين چند ماه داشته مجبور به استعفا مي‌شود. وقايع دي ماه يك هشدار جدي بود كه اگر به خواسته‌ها و صداهايي كه منجر به اين نوع حركت‌ها مي‌شود توجه نشود از نظر داخلي شرايط سخت‌تري در سال 97 خواهيم داشت. به صورت كلي ما در ايران گفت‌وگو، ائتلاف و اجماع‌سازي درست را بلد نيستيم. يعني هرچه از اول انقلاب جلوتر آمديم به جاي همبستگي‌ها تقابل‌ها بيشتر شده است. اگر كسي هم دعوت به همدلي و وحدت مي‌كند مي‌گويد با ما وحدت كنيد كه اين اتفاق به معناي وحدت نيست. اگر مي‌خواهيم از پس مشكلات بر بياييم و با مشكلات جدي در سال آينده مواجه نشويم بايد در عرصه داخلي به وحدت برسيم. يعني همه را به رسميت بشناسيم، همه بتوانند حرف برنند، همگان در تصميم‌سازي‌ها نقش داشته و همه اقشار از موقعيت و جايگاه خود عدول كرده و با تعامل و مدارا با يكديگر برخورد كنند. اگر اين اتفاق رخ دهد، اميد است كه بتوانيم سال آينده مشكلات را پشت سر بگذاريم اما اگر اين كار را نكنيم و هم با خارج دعوا داشته باشيم و هم در داخل با خودمان درگير باشيم و يكديگر را تحمل نكنيم آينده سختي خواهيم داشت كه اميدواريم اينچنين نباشد. مسائلي كه گفته شد عمدتا سياسي هستند اما اين موضوعات ترجمه اقتصادي داشته و در معيشت مردم تاثيرگذار هستند. اگر مي‌خواهيم مشكلات اقتصادي و معيشت مردم را حل كنيم بايد تصميمات مهم سياسي اتخاذ شود.