بر طبل تفرقه نكوبيم
به يك ميليون و 200 هزار بشكه رسيد. اگر انتخابات 24 خرداد 1392 نبود كه ارمغانش شكل‌گيري دولت اعتدال باشد و اگر برجامي اتفاق نمي‌افتاد، تحريم‌هاي نفتي سازمان ملل باعث مي‌شد كه به تدريج صادرات ما طي چند ماه باز هم به نصف كاهش يابد و پيش‌بيني مي‌شد كه پروژه عراقيزه‌سازي ايران كه سرانجامش نفت در برابر غذا و دارو بود براي ما هم تكرار شود.
4- طي سال‌هاي 1392 تا اواخر 1396 يعني دولت اول و چند ماه اول دولت دوم حسن روحاني به خاطر برجام، تعامل جهان، به كار‌گيري ادبيات مناسب در سياست خارجي و برگشت سهميه نفتي ايران به سهميه قبل از تحريم‌هاي سال 90 وضعيت اقتصادي كشور به تدريج رو به ثبات رفت. پيامدهاي آن كاهش تورم، فضاي آرام در بازار ارز و طلا و سرمايه‌گذاري خارجي به شكل فاينانس در حد مبالغ بالا بود اما روي كار آمدن ترامپ كه تمامي معادلات سياست امريكا را به هم ريخت و وعده وي براي خروج از برجام سبب شد نوعي نگراني در ميان برخي صاحبان سرمايه شكل بگيرد. ترامپ با سياست نمدمالي كردن اقتصادي ايران سياست خود را پيش برد و در هر نوبت با وعده اينكه «اگر ايران به خواسته‌هاي امريكاعمل نكند از برجام خارج مي‌شويم» نوعي دلهره و نگراني را در ميان برخي كساني كه احساس مي‌كردند بعد از برجام ديگر مشكلي نيست به وجود آورد. بخشي از اين جماعت به خروج سرمايه از كشور انديشيدند و حتي فراتر به آن عمل كردند. تحليل آنها اين بود كه چند صباحي ديگر برجامي نيست و ارزش سرمايه‌هاي ما كم مي‌شود پس بايد هر چه زودتر سرمايه را از كشور خارج كنيم.
5- در اين شرايط بسيار مهم كه فزون‌خواهان جهاني مي‌خواهند سياست‌هاي خود را بر ما ديكته كنند و از حربه جنگ رواني بهره‌مي‌برند آيا روا و منطقي است كه نيروهاي داخلي اعم از مذهبي، ملي، اصولگرا، اصلاح‌طلب و در مجموع تمامي آحاد ملت ايران دشمن مشترك را فراموش كرده و بر روي خودي‌ها چنگال بكشند؟ آيا كسي هست كه بخواهد با درك درست از شرايط واقعي كشور جبهه خودي را در اين وانفسا تضعيف كند؟ عجيب است كه برخي خودي‌ها به جاي اينكه ياور دولت باشند بر طبل تفرقه مي‌كوبند و آدرس اشتباه مي‌دهند. واقعيت اين است كه بر‌خلاف عصر قاجار و عصر پهلوي نفوذ منطقه‌اي ايران باعث حسادت برخي قدرت‌هاي جهاني است، بنابراين عملا كشور درگير يك نبرد است كه دشمن جنگ رواني خود را شروع كرده و هم‌اينك در فاز جنگ اقتصادي براي تخريب اقتصاد كشور است. به صلاح ملك و مملكت نيست كه هيچ نهادي نهاد ديگر را در اين شرايط تضعيف كند. از نمايندگان مجلس انتظار مي‌رود در اين شرايط ياري‌رسان دولت باشند.