نقش ورزش در جامعه
در ايجاد نشاط، رقابت و الفت ملي نقش مهمي را ايفا ميكند. در كشورهاي توسعهيافته شاهد هستيم كه ورزش و مسائل مربوط به آن اولويت مسوولان است. چرا كه سلامت و نشاط جامعه را هدف گرفته و همچنين بهرهبرداريهاي سياسي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي را در پي دارد. ورزش ميتواند در جهت تحكيم جامعه و مسائل فرهنگي به كار گرفته شود و در مراودات سياسي و حتي آشتيها و قهرها در عرصه سياست نقش بازي كند و براي نزديك كردن ملتها مورد استفاده قرار گيرد.
با وجود جامعه جواني كه داريم برنامهريزيهاي مدوني در اين راستا صورت نگرفته است. اگر بنا است از اين فرصتها استفاده كنيم، دستگاهها و مسوولان بايد متفقالقول باشند. ما هنوز تعريف جامعي از ورزش نداريم. بايد مشخص كنيم ورزش برايمان ابزار است يا هدف. متاسفانه مسوولان ما در دولتهاي مختلف و از جمله دولت فعلي به ورزش اولويت نميدهند. حتي ميبينيم، فردي كه از كابينه جا مانده وزير ورزش ميشود. ورزش پتانسيل بسيار خوبي دارد كه ميتواند ناهنجاريهاي اجتماعي را كم كند، در اشتغال نقش مهمي را ايفا كند. در توليد ثروت ميتواند نقش بازي كند.
از اين ابزار كارآمد نبايد غافل بمانيم. به خصوص كه در شرايط كنوني التهاباتي در جامعه وجود دارد و بايد توجه بيشتري به اين حوزه داشته باشيم. ديدار رييسجمهور با تيم فوتبال بسيار خوب است به شرط اينكه اين ديدارها مستمر باشد و از نيروهاي كارآمد در عرصه برنامهريزي استفاده شود.