بهروز رساني رشته روزنامهنگاري
سيد وحيد عقيلي
متاسفانه مشكل جدي رشته روزنامهنگاري، قرار گرفتن در دوران ركود ارتباطي است. ما در دوران ركود ارتباطي با تيراژ پايين روزنامهها روبهرو ميشويم بنابراين آموزش روزنامهنگاري متعارف و كتبي به عنوان مادر همه انواع روزنامهنگاري با مشكل مواجه شده است. متاسفانه تعداد روزنامهها و اتاقهاي خبري كه دانشجويان رشته روزنامهنگاري را به عنوان كارآموز قبول كنند، بسيار كم است. موسسات خبري نميتوانند پاسخگوي تعداد زياد كارآموزان باشند و در مواردي روزنامهها از پذيرش كارآموزها اجتناب ميكنند و ميگويند ما كسي را ميخواهيم كه يك خبرنگار يا روزنامهنگار خوب باشد. در دوراني كه دانشجو دوره تئوري را ميگذراند، بايد كارهاي عملي داشته باشد اما اگر امكانات در حد مطلوب نباشد و نتوانيم دانشجويان را با يك فضاي واقعي آشنا كنيم، استاد در اين مرحله ميتواند از شدت اين مشكل كم كند، به طوري كه اگر اساتيد مجربي داشته باشيم تا تكاليف و كار كلاسي خوب از دانشجو بخواهند و با دقت اين تكاليف را بررسي كنند و ايرادات آنها را بگيرند؛ اين توجه و پيگيري استادان كمتر از دورههاي كارآموزي نيست. استادان بايد براي دانشجو وقت بگذارند. من هنوز معتقدم عنصر تعيينكننده در آموزش روزنامهنگاري، استاد است. همچنين اكثر سر فصلهاي رشته روزنامهنگاري قلم و نوشته دكتر كاظم معتمدنژاد است. دكتر معتمدنژاد به عنوان كسي كه در مطبوعات فعاليت داشته و دكتراي علوم ارتباطات دارد، زماني كه اين سرفصلها را نوشت به روز بود. اما با گذشت اين دو دهه اين سرفصلها به روز نشده است. استادان، مديران گروهها و دانشكدهها بايد اين سرفصلها را تغيير دهند.
رييس دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه آزاد