ادامه از صفحه اول
سيستان، امروز مشكل دارد
كه در تاريخ آن منطقه بي‌سابقه است اما مردم، امروز گرفتارند و نيازمندند. همان فرد روستايي مي‌گفت وقتي سال 49 خشكسالي آمد، خيلي‌ها مهاجرت كردند اما خيلي‌ها هم اينجا ماندند و حكومت، روزها اين عده را مي‌برد كه رودخانه‌ها را لايروبي كنند، رودخانه‌اي كه آبي هم نداشت. بعداز ظهر هم يك كيسه گندم به همين افراد مي‌داد كه با آن ارتزاق كنند. امروز دقيقا شرايط 50 سال قبل را داريم و يكي از مهم‌ترين خواسته‌هاي مردم اين است كه يك كيسه آرد داشته باشند كه حداقل، از گرسنگي نميرند. نيازها در منطقه سيستان فوق‌العاده زياد است و شرايط فوق‌العاده سخت است. به وزير كشور هم گفتم كه براي حل مساله زابل در دولت مرحوم آيت‌الله رفسنجاني، كار خيلي خوبي انجام دادند و اگرچه برداشتي از يك تجربه بين‌المللي بود كه بومي‌سازي شده بود. اينكه يك سازمان عمران و توسعه سيستان ايجاد كردند كه حدود 8 وزير هم عضو اين سازمان بودند و قرار بود اين سازمان با توجه به شرايط خاص آن منطقه و اكوسيستم سيستان برنامه‌هاي توسعه‌اي خود را اجرا كند ولي متاسفانه اين سازمان منحل شد كه اقدام بسيار بدي هم بود. امروز توسعه سيستان راهي ندارد جز اينكه يك سازمان توسعه‌اي، مانند يك دولت در اينجا ايجاد شده و باقي كار را به عهده بگيرد، در غير اين صورت با اين پراكنده‌كاري دستگاه‌ها و با اين ظرفيت‌هاي مديريتي بعيد مي‌دانم گشايشي در حال مردم انجام شود. بعد از وقوع زلزله كرمانشاه، همه حكومت بسيج شد و خود مقام معظم رهبري و نمايندگان‌شان ورود پيدا كردند تا بتوانند گوشه‌اي از آلام مردم را تسكين بدهند. سيستان امروز هم همين وضع را دارد. سيستان امروز، نيازمند توجه ويژه تمام اركان نظام است و همه بايد توجه كنند كه كاري براي مردم انجام دهند. مردم وقتي ناني براي خوردن نداشته باشند و جايي براي زندگي نداشته باشند، ايماني هم باقي نمي‌ماند؛ گورستان كه سهل است هر جاي ديگر هم مي‌روند و مي‌خوابند.
اروپا در مسير متفاوت
هر كشوري بايد سهم خود را در عرصه بين‌الملل بپردازد. ساير كشورها هم در مقابل احساس مي‌كنند ديگر ضرورتي ندارد از سياست‌هاي امريكا پيروي كنند. مساله برجام و همراهي كشورهاي اروپايي با ايران براي تداوم و اجراي آن يك آزمون بزرگ در عصر ترامپ براي اروپا است. قدرت‌هاي اروپايي اينك بايد نشان دهند كه توانايي گرفتن تصميم‌هاي مستقل و بدون توجه و تبعيت از امريكا را دارند. با اينكه قيمت جهاني نفت هميشه به دلار تعيين مي‌شده است اين كشورها براي اثبات حمايت عملي خود از برجام مي‌توانند نفت ايران را با ارزهايي به غير از دلار خريداري كنند. چالش برجام فرصتي جديد براي ورود به دوران پساامريكايي است كه اتحاديه اروپا و ساير قطب‌هاي نوظهور اقتصادي مانند چين و هند بتوانند نظم جديدي را در غياب امريكا شكل دهند و تصميماتي به نفع همه كشورهاي جهان بگيرند.