ابزارهاي كنترل مصرف بنزين
بدون هراس از برخي تحليل‌هاي غير‌اقتصادي به سمت اصلاح قيمت انرژي حركت كند. لازم است در شرايط كنوني واقعيت‌هاي مصرف بنزين به مردم گفته شود و با ابزار قيمتي آنان را به صرفه جويي در مصرف سوخت تشويق كرده و قيمت‌ها را افزايش دهد. تجربه ثابت كرده كه با ساخت انيميشن و نوشتن شعارهاي تبليغاتي نمي‌توان از مردم خواست در مصرف سوخت، آب و برق صرفه جويي كنند و بهترين ابزار براي اين كار نظام سهميه‌بندي و ابزار قيمتي است. از اين رو پيشنهاد مي‌شود كه دولت سه قيمت را براي بنزين در نظر بگيرد. نخست سهميه هزار توماني تعريف كند، سپس سهميه 1500 توماني در نظر بگيرد و در نهايت قيمت را براي افرادي كه بيش از اين سهميه مصرف دارند آزاد كند. طبيعي است در اين صورت يكي از مهم‌ترين مسائل اقتصاد ايران در بخش سياستگذاري و تصميم‌سازي حل خواهد شد. البته لازم است تا سياستگذار در اين زمينه با مردم گفت‌وگو كرده و مسائل و مشكلات كشور را با آنان در ميان بگذارد نه اينكه مثل دولت قبل به يك‌باره تصميم به افزايش قيمت گرفته و به نظام اقتصادي، سياسي و اجتماعي شوك وارد كند.