گل‌هاي سرسبد ليگ
علي ولي‌اللهي
1- خشونت: اولين چيزي كه در اين 4 هفته از ليگ به چشم آمد، خشونت بود. خشونت افسارگسيخته‌اي كه هيچ مبناي عقلي هم ندارد. اگر قبل‌تر شاهد بوديم كه تماشاچيان در هفته‌هاي حساس‌تر ليگ، زودتر از كوره در مي‌رفتند، امسال به طرز عجيبي شاهد اين رخداد هستيم كه انگار همه به هر بهانه‌اي منتظرند تا عصبيت خود را بروز دهند. مثلا تماشاچيان سپيدرود در همان هفته دوم كادر فني تيم‌شان را از دم تيغ گذراندند و فولادي‌ها در دقيقه 30 بازي در هفته چهارم ليگ، با شديدترين لحن ممكن براي پورموسوي شعار حيا كن رها كن سر دادند. بازي‌اي كه در نهايت هم با پيروزي فولاد به پايان رسيد! در كنار اينها سنگ‌پراني و چاقوكشي هم كه شده جزو لاينفك مسابقات و بايد ببينيم ليگي كه به اين شكل شروع شده چطور ادامه خواهد يافت.
2- تساوي: ليگ ايران همچنان ليگ تساوي‌هاست. بسامد بازي‌هاي مساوي در جام خليج‌فارس بالاست. مثل فصول قبلي. اين به معناي رشد دسته جمعي و نزديك شدن سطح تيم‌ها نيست. بلكه نشان‌دهنده محافظه‌كاري مربيان است. يك نوع محافظه‌كاري كارآمد. فيروز كريمي با 4 تساوي تيمش را در ميانه جدول نگه داشته و همين انگيزه‌اي است براي ادامه كسب تساوي در هفته‌هاي بعد. تيم‌هاي رده دوم و سوم نصف بازي‌هايشان را با تساوي به پايان رسانده‌‌اند و بيشتر تيم‌هاي ميانه پايين جدول هدف‌شان از ورود به زمين كسب تساوي است. اين روند وضعيت كيفيت و جذابيت ليگ را تحت‌الشعاع قرار مي‌دهد.
3- دردسرهاي قديمي: در ليگ امسال هنوز خيلي ازمشكلات گذشته برطرف نشده. زيرساخت‌هاي استاديوم‌ها براي حركت به سمت امنيت آماده نشده. مشكل بليت‌فروشي همچنان پا برجاست و داستان تكراري و خسته‌كننده حق پخش تلويزيوني تكليفش معلوم نشده و تصاوير بازي‌هاي شهرستان با كيفيتي نامطلوب به دست مخاطب مي‌رسد. معلوم نيست كه دوستان در فدراسيون و سازمان ليگ و صدا و سيما در مدت تعطيلات دقيقا چه كار كرده‌اند. يا در همين روزهايي كه مسابقات در حال برگزاري است طي روز كاري‌شان به چه اموري مشغول هستند كه اين مشكلات حتي در پروسه حل شدن هم قرار نگرفته‌‌اند. هر هفته با انجام بازي‌ها مشكلات نمايان مي‌شود. رسانه‌ها انتقاد مي‌كنند. متصديان قول رفع مشكلات را مي‌دهند و يك هفته بعد دوباره همان آش و همان كاسه.