حسن روحاني امروز در صحن علني مجلس به سوالات نمايندگان پاسخ مي‌دهد
بهارستان؛ راه نجات روحاني؟!
گروه سياسي
حرف از راهي شدن رييس‌جمهوري به سمت بهارستان كه مي‌شود خاطره «يكشنبه سياه مجلس» تداعي مي‌شود. يكشنبه‌اي كه به واسطه حضور محمود احمدي‌نژاد براي دفاع از وزير كار كابينه‌اش به پارلمان رفت اما بيش از آنكه از عملكرد وزير مطلوبش سخن بگويد «بگم بگم» راه انداخت، فيلم جلسه خصوصي نمايش داد و رفت. البته كه خاطره پاسخگويي به سوالات مجلسي‌ها هم در آخرين روزهاي سال 90 هم از خاطر نمايندگان نمي‌رود كه به جاي پاسخ دادن به هر سوالي مجلس را به سخره گرفت و رفت. از همين‌رو شايد حضور مجدد يك رييس‌جمهور ديگر در صحن علني مجلس آن هم در شرايط التهاب و نااميدي آن قدر تابو شده كه از هر سو براي روحاني نسخه‌اي پيچيده مي‌شود و هر كس او را به رفتن يك راه توصيه مي‌كند. عده‌اي بر اين باورند كه روحاني بايد شفاف و بي‌پرده با مردم سخن بگويد. حاميان او در اين گروه جاي دارند؛ كساني كه تاكيد دارند اگر موانعي پيش روي تحقق شعارهاي انتخاباتي روحاني وجود دارد بايد با مردم در ميان گذاشته شود و علت ناكارآمدي و نارسايي‌ها به وجود آمده بايد مطرح شود. آنها معتقدند كه روحاني براي آنكه همچنان بدنه اجتماعي‌اش را از گزند نااميدي حفظ كند بايد راه صراحت در پيش گيرد تا افكار عمومي را قانع كند. صراحت و شفافيتي كه حق مردم است و البته تاكيد دارند مرزهايش از افشاگري‌هاي به سياق احمدي‌نژاد مشخص است. گروهي ديگر بر آرام نگه داشتن فضاي پارلمان بيش از هر چيز ديگري مي‌انديشند. گروهي كه عمدتا رقباي سابق و منتقدان اين روزهاي روحاني هستند آن قدر چشم‌شان از رفيق قديمي اصولگراي‌شان ترسيده كه حتي تاب و توان تكرار يك احمدي‌نژاد ديگر را در مجلس ندارند. از همين‌رو دايما تاكيد مي‌كنند كه سوال از رييس‌جمهوري حق نمايندگان است و روحاني بايد پاسخ دهد، پاسخ‌هايي كه تشنج نيافريند. در ميان نظرات جبهه مخالف و موافق نبايد مردم را ناديده گرفت. بدنه حامي روحاني كه با انبوهي از سوالات بي‌پاسخ چشم انتظار سخنراني رييس‌جمهوري منتخب‌شان در مجلس هستند. سوالاتي كه در چند ماه گذشته يا تلويحي پاسخ داده شده يا اساسا ناديده گرفته شده است. اين سوالات بي‌پاسخ هم مضاف بر شرايط نامطلوب و مسائل و مصائب اقتصادي، اجتماعي و سياسي هر روز بر نااميدي شان اضافه مي‌كند و تنها سخنراني شفاف نه كلي‌گويي‌هاي هميشگي مي‌تواند شرايط را به نفع مردم و البته روحاني تغيير دهد. مساله ديگري كه علاوه بر لحن و پاسخ‌هاي روحاني در مورد جلسه امروز مطرح مي‌شود؛ «استيضاح و در نهايت بركناري وزير اقتصاد» است. بسياري از محورهايي كه مسعود كرباسيان به آن پاسخ داد و البته نتوانست نمايندگان را قانع كند در خلال سوالات نمايندگان از روحاني مطرح شده و حالا با رفتن كرباسيان از وزارت امور اقتصاد و دارايي مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه هم تغييري در سياست‌هاي دولت در راه هست كه مي‌تواند شايد بهبود شرايط را نويد بدهد و از سويي پيام و پالسي كه نمايندگان مجلس مي‌خواستند با استيضاح كرباسيان (به عنوان تنها مقام اقتصادي پاسخگو به مجلس) به جامعه مخابره كنند نيز انتقال داده شده است. از همين‌رو فضاي تند و هيجاني مجلس عليه دولت تا حدودي با رفتن كرباسيان فروكش مي‌كند. محمدرضا تابش، نايب‌رييس نخست فراكسيون اميد نيز معتقد است باوجود آنكه اين فراكسيون ارتباطي ميان استيضاح وزير اقتصاد و سوال از رييس‌جمهور نمي‌بيند، با اين حال نمي‌توان منكر تاثير نتيجه استيضاح كرباسيان بر نحوه برگزاري جلسه سوال از رييس‌جمهور شد. تابش در اين رابطه به «اعتماد» گفته است: «قاعدتا استيضاح روز يكشنبه وزير اقتصاد و بركناري آقاي كرباسيان با راي مجلس تا حدودي رييس‌جمهور را از اينكه مجلس موضع حاد و شاذ و تندتري بگيرد، نجات داد. البته اصلاح‌طلبان توجهي به حواشي نداشتند و براساس رسالتي كه دارند، صحبت موافقان، مخالفان و وزير را گوش كرده و تصميم گرفتند كه چگونه به وزير اقتصاد راي بدهند.»
بنابراين گرچه مشخص نيست روحاني با چه دست‌فرماني به سوالات پاسخ خواهد داد اما مي‌توان پيش‌بيني كرد كه فضاي روز سه‌شنبه بهارستان چندان متشنج و هيجاني نيست.