چه كردي با خودت رامين؟

ديگر حتي كي‌روش هم علاقه‌اي به رامين رضاييان ندارد. او بعد از مدت‌ها توسط مرد پرتغالي از اردوي تيم ملي كنار گذاشته شده. اتفاقي كه گرچه در نگاه اول غير‌منتظره به نظر مي‌رسد، اما نگاهي به روند چند سال اخير رضاييان نشان مي‌دهد كه دير يا زود بايد منتظر اين اتفاق مي‌بوديم. دعوت نشدن رضاييان در آستانه جام ملت‌هاي آسيا شايد آخرين قطعه دومينوي اشتباهات اين بازيكن باشد. بازيكني كه از لحاظ فني در سطح بالايي است، اما انگار نمي‌تواند يا نمي‌خواهد يك روند معقول و حرفه‌اي را پيش بگيرد.

جام جهاني 2018 روسيه كي براي ايران تمام شد؟ از همان زمان تا الان رضاييان بدون تيم مانده. او قراردادش را يك‌طرفه با باشگاه بلژيكي فسخ كرد تا موقعيت‌هاي بهتري نصيبش شود اما نه تنها اين‌طور نشد، بلكه او الان همان حضور در اروپا را هم از دست رفته مي‌بيند. كاري كه رضاييان در آن تبحر دارد: خراب كردن همه چيز به اميد رسيدن به آرزوهاي خيالي. گويا هيچ‌وقت هم قرار نيست اين بازيكن از گذشته‌اش درس بگيرد و رويه‌اي متفاوت را انتخاب كند. حتما يادتان نرفته ابتداي فصل 96-95 را. رضاييان كه يكي از اركان تركيب تيم زهردار پرسپوليس بود يك‌باره تصميم گرفت قراردادش را با قرمزپوشان لغو كند و راهي تركيه شود. او در اين مسير براي اينكه شريك جرم هم داشته باشد، مثل روباه مكار، پينوكيوي پرسپوليس را هم گول زد و با خود به يك تيم گمنام تركي برد. اما در عرض كمتر از يك ماه هر دوي‌شان پشيمان شدند و دست از پا درازتر راهي تهران شدند. همين تصميم عجيب رضاييان باعث شد او از تركيب تيم برانكو كنار گذاشته شود. برانكويي كه نشان داده هيچ چيز برايش مهم‌تر از ديسيپلين نيست و در راه تثبيت ديسيپلينش حاضر به قرباني كردن هر بازيكني است. رامين در فصل تنبيهش مدتي نيمكت‌نشين بود و بعد كم‌كم با وساطت پيشكسوتان به تركيب برگشت. اما دوباره خوي حاشيه‌جوي او نتوانست بيكار بنشيند و يك درگيري با علي ‌عليپور و كش دادنش موجب شد دوباره از تركيب كنار گذاشته شود. اما رامين به جاي اينكه عذرخواهي كند تا بتواند دل مربي كروات را به دست آورد، سر ناسازگاري گذاشت تا با توجه به پيشينه‌اش نزد برانكو، براي هميشه از تركيب قرمزپوشان كنار گذاشته شود.

رامين رضاييان فكر مي‌كرد (يا شايد هم هنوز فكر مي‌كند) كه حمايت طرفدارانش در پرسپوليس يا تيم ملي هميشه يك جاي خالي در تركيب تيم براي او رزرو نگه مي‌دارد. گمان مي‌كرد كه تحت هر شرايطي انتخاب اول دفاع راست تيم‌هايي است كه پيراهن‌شان را به تن مي‌كند. اما او يادش رفته كه در پرسپوليس چطور حسين ماهيني و سپس صادق محرمي جايگزين او شدند. يادش رفته در تيم ملي رقيب قدرتمندي به نام وريا غفوري دارد. يادش رفته كه چطور به خاطر روياي پيوستن به باشگاه‌هاي بزرگ اروپا پل‌هاي پشت سرش را يكي پس از ديگري خراب كرد. رامين رضاييان كه روزي سوداي پوشيدن پيراهن غول‌هاي اروپا را در سر داشت و هر روز براي رسيدن به اين هدفش چندين كيلومتر «دوندگي» مي‌كرد و تصاويرش را در صفحه شخصي‌اش به اشتراك مي‌گذاشت، حالا بازيكني شده كه تمام درها به رويش بسته شده. بدون تيم باشگاهي مانده و جايي در تيم ملي هم ندارد. بازيكني كه هميشه مورد مناقشه كي‌روش و برانكو قرار داشت و مرد پرتغالي از او به عنوان اهرمي جهت كنايه زدن به همتاي كرواتش استفاده مي‌كرد، ديگر جذابيتي براي سرمربي تيم ملي ندارد. كي‌روش حتي حاضر نيست او را براي چزاندن برانكو هم كه شده به تيم ملي دعوت كند. در حالي كه همين مربي حاضر شده بود اشكان دژاگه را كه يك سال بدون تيم بود، ببرد روسيه و همچنان با اصرار خانزاده را لايق پوشيدن پيراهن تيم ملي مي‌داند.

رضاييان با بيرون ماندن از تركيب قرمزها، دو نيمه نهايي آسيا، دو قهرماني ليگ برتر و دو قهرماني سوپرجام را از دست داده و شايد حضور در فينال باشگاهي آسيا هم به حسرت‌هايش اضافه شود. حالا او به خاطر تعللش در انتخاب تيم، احتمالا به اين دليل كه گمان مي‌كند بايد تيمي بزرگ از اروپا او را بخواهد، تيم ملي را نيز فعلا از دست داده و اگر كمي دير بجنبد شايد تا زماني كه كي‌روش روي نيمكت تيم ملي باشد خبري از او در دفاع راست تيم نباشد. البته شايد همين حالا هم خيلي دير شده باشد و رضاييان مجبور شود از تلويزيون خانه‌اش جام ملت‌هاي آسيا را دنبال كند.