شكوه زمين‌خوردن فورمن
محمدعلي كلي و جورج فورمن در 11 دسامبر 1974 به مصاف يكديگر آمدند تا تكليف قهرمان جهان در بوكس سنگين وزن حرفه‌اي را معلوم كنند. جورج فورمن در آن مسابقه تاريخي قصد داشت عنوان قهرماني كلي را از آن
خود كند.
اين دو بوكسور تراز اول دنياي بوكس، مدت زيادي در كشور زئير در انتظار آغاز مسابقه تاريخي‌شان ماندند. زئير يا جمهوري دموكراتيك كنگو، محل برگزاري اين جدال نفس‌گير بود. كلي در زئير محبوبيت بيشتري داشت. او روزهاي قبل از مسابقه، در خيابان با مردم عادي خوش و بش مي‌كرد و رفتاري متواضعانه در مواجهه با زئيري‌ها داشت اما جورج فورمن مردم فقير زئير را چندان تحويل نمي‌گرفت و هميشه با سگ خودش، بي‌اعتنا به ديگران در خيابان‌ها راه مي‌رفت.
روز مسابقه كه فرا رسيد، اكثر زئيري‌ها طرفدار كلي بودند و با هر مشت كلي به صورت فورمن، ورزشگاه به فرياد درمي‌آمد. كلي در راند اول مسابقه، فورمن را سخت زير حمله گرفت اما در راندهاي بعدي، با دفاع كردن و گريختن و به ويژه با رقص پاي زيبا اما تحريك‌كننده‌اش، تماشاگران را به شوق آورد و فورمن را به خشم! وقتي كه فورمن به او حمله مي‌كرد، كلي به فورمن مي‌گفت: «هي جورج! حسابي نااميدم كردي!» كلي براي فورمن كري مي‌خواند و تماشاگران هم فرياد مي‌زدند: «علي بُكشش! علي بُكشش!»
اين‌ها همه اعصاب فورمن تنومند را به هم ريخته بود تا اينكه كلي، به ناگاه از لاك دفاعي‌اش خارج شد و با چند ضربه كارساز، جورج فورمن را ناك اوت كرد. لحظه‌اي كه فورمن نقش بر زمين مي‌شد، كلي خواست مشت ديگري حواله صورت او كند اما از اين كار صرف‌نظر كرد. بعد از مسابقه وقتي از كلي پرسيدند چرا مشت آخر را به فورمن نزدي، گفت: «خواستم آن مشت آخر را به او بزنم اما ديدم شكوه زمين خوردنش از بين مي‌رود!»