ثبات، مهم‌تر از ستاره

پرسپوليس برانكو در فوتبال ايران يك نمونه خاص است. برانكو سه فصل كامل روي نيمكت پرسپوليس نشسته است و يك فصل هم براي چند هفته هدايت اين تيم را بر عهده داشت. با احتساب اين فصل، او پنجمين فصل حضورش در ليگ برتر را تجربه مي‌كند. در ليگ برتر، سابقه نداشته يك تيم بزرگ چنين ثباتي روي نيمكتش داشته باشد. اين در حالي است كه پرسپوليس در دوران برانكو سه مدير را در راس كار ديده كه خود نشان‌دهنده وضعيت عجيب اين تيم است. اما چطور پرسپوليس با برانكو در حال نتيجه گرفتن است؟ چطور ممكن است تيمي در بدترين وضعيت مديريتي و شاهكارهاي طاهري و محروميت از نقل و انتقالات، بهترين نتايج تاريخش را بگيرد؟ برانكو دو بار پياپي با اقتدار قهرمان ليگ برتر ايران شده و دو بار هم به نيمه نهايي ليگ قهرمانان آسيا رسيده است. حالا در آستانه رسيدن به فينال اين مسابقات است و اگر نود دقيقه در استاديوم آزادي مقابل السد مقاومت كند، به بهترين نتيجه تاريخش خواهد رسيد و مي‌توان بدون هيچ ترس و واهمه‌اي، اين دوره را بهترين دوره تاريخ پرسپوليس معرفي كرد.

پرسپوليس در اين سال‌ها يك فرد مقتدر روي نيمكت داشته است. اما فرهنگ جديدي در اين تيم و بين تماشاگران جا افتاده است. اولين فصلي كه برانكو با پرسپوليس شروع كرد، فصل خوبي نبود. اين تيم براي چند هفته در انتهاي جدول قرار گرفته بود و بيم آن مي‌رفت كه شايد سقوط كند. اما هواداران به جاي شعارهاي حيا كن رها كن، از برانكو حمايت كردند. هر بازي استاديوم پر مي‌شد و اين موضوع در فوتبال ايران و حداقل در تيم‌هايي مثل استقلال و پرسپوليس بي‌سابقه بود. اين حمايت‌ها باعث شد تيم بالاخره مسير خودش را پيدا كند و پيروزي‌هاي پياپي پرسپوليس آغاز شود. در هفته پاياني، پرسپوليس با يك برد پرگل مقابل راه‌آهن مي‌توانست به قهرماني برسد. اما برتري دو بر يك باعث شد جام قهرماني به تيم استقلال خوزستان برسد. اتفاق عجيبي در استاديوم آزادي رخ داد. هواداران عصباني پرسپوليس، به جاي فحاشي به بازيكنان و مربي تيم، شروع كردند به تشويق برانكو. كمتر كسي توقع اين حمايت را داشت. حمايتي كه در فوتبال ايران نمونه قبلي نداشت. حمايت هواداران ارتش سرخ باعث شد سال آينده برانكو با اقتدار زيادي قهرمان ايران بشود. طي اين سال‌ها حمايت هواداران از برانكو، باعث شده سرمربي سرخ‌ها در برخورد با ستاره‌هاي تيمش دست بالا را داشته باشد و به پشتوانه حمايت هواداران، هر كاري كه به نفع تيمش است را انجام بدهد. پشت كردن به ستاره‌هاي بزرگي مثل رامين رضاييان، مهدي طارمي و محسن مسلمان بدون اعتماد هواداران به مربي غيرممكن بود.

شكست سنگين پرسپوليس مقابل الهلال مي‌توانست زنگ آخر برانكو در پرسپوليس باشد. اما اين‌طور نشد. هواداران باز هم با درك مشكلاتي كه تيم داشت، از سرمربي محبوب خود حمايت كردند. حمايتي كه حالا نتيجه‌اش شده شيرين‌ترين روزهاي تاريخ باشگاه. آنها درشرف رسيدن به فينال هستند. نكته‌اي كه مشخص است و برانكو هم به خوبي مي‌داند، اين است كه فشار هوادار روي پرسپوليس هميشه فشار مثبت است. هواداران مي‌دانند تا همين جا هم اين تيم چه كار بزرگي انجام داده است. هواداران مي‌دانند برانكو با تنها دوازده بازيكن به اين مرحله رسيده و كار بسيار بزرگي انجام داده است. فرهنگ جديدي كه هواداران تيم پرسپوليس در فوتبال ايران وارد كرده‌اند، از عوامل اصلي موفقيت آنها بوده است.