كولايي و سلحشوري در نشست ميراث اهورايي مطرح كردند
دانشجوي مأيوس، جامعه را مأيوس مي‌كند
اگرچه چهار روز از 16 آذر و روز دانشجو مي‌گذرد اما جو دانشگاه‌ها همچنان در شور و حال روزي قرار دارد كه دانشجويان به‌واسطه آن مي‌توانند آزادانه‌تر مطالبات و آرمان‌هاي خود را فرياد بزنند. يكي ديگر از ويژگي‌هاي روز دانشجو حضور پررنگ شخصيت‌هاي مختلف سياسي در جمع دانشجويان و شنيدن صداي آنها است. دانشگاه امير كبير تهران نيز از اين موضوع مستثني نبودو كميته سياسي انجمن فرهنگ و سياست اين دانشگاه روز گذشته مراسمي با عنوان ميراث اهورايي با حضور الهه كولايي فعال سياسي اصلاح‌طلب و پروانه سلحشوري نماينده مردم تهران در دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي برگزار كرد. اين مراسم با استقبال نه چندان مناسب دانشجويان به دليل تداخل برنامه‌ها روبه‌رو بود تا جايي كه پروانه سلحشوري نيز در بخشي از صحبت‌هاي خود به آن اشاره كرد و عامل آن را احساس يأس و نا اميدي در دانشجويان برشمرد. به سبك بيشتر مراسم‌هاي دانشجويي برنامه با پخش آهنگ يار دبستاني من و سرود جمهوري اسلامي ايران آغاز شد. در ابتداي اين برنامه يكي از فعالين دانشجويي دانشگاه اميركبير با ايراد سخنراني و همچنين قرائت بيانيه‌اي وجود برخي كاستي‌ها و همچنين بخشي از مطالبات دانشجويي را يادآوري كرد كه قرائت اين بيانيه به دليل تشويق مكرر حضار بارها متوقف شد. پس از سخنراني دانشجويان، نوبت به الهه كولايي و سلحشوري رسيد. كولايي در ابتداي سخنان خود ضمن تبريك فرا‌رسيدن روز دانشجو گفت: «دانشگاه و دانشجويان همچنان در تحولات كشور نقش تعيين‌كننده و تاثيرگذار دارند؛ اين تاثير‌گذاري هم در تحرك دانشجو است و هم در انفعال. در هردو حالت دانشگاه و دانشجو نقش تعيين‌كننده‌اي ايفا مي‌كند زيرا دانشجويان همواره به عنوان نبض ملت، نشان‌دهنده واقعيت‌هاي جامعه و همچنين سطح دغدغه مطالبات اجتماعي در كشور شناخته مي‌شوند.»
كولايي در ادامه به بيان خاطره‌اي از حضور خود در سال 95 در دانشگاه اميركبير پرداخت و گفت: «نزديك به دوسال پيش در جمع شما دانشجويان در اين دانشگاه حاضر شدم و از شما درخواست كردم كه به آقاي روحاني راي دهيد. واقعيت آن است كه انتخاب‌هاي ما در آن زمان محدود بود. ما در حوزه سياست انشا نمي‌كنيم بلكه انتخاب مي‌كنيم و اگر اين انتخاب‌ها آگاهانه باشد، به ما كمك خواهد كرد با هزينه كمتر به نتايج مطلوب‌تري دست پيدا كنيم. واقعيت آن است كه بسياري از مطالبات ما و همچنين شعار‌هاي انتخاباتي كانديداي مورد حمايت ما برآورده نشده است و اين دقيقا نقطه‌اي است كه ما به مفهوم تغيير مي‌رسيم. در انتخاب‌هاي سياسي هميشه مطلوب ما حاصل نمي‌شود اما بايد بررسي كرد كه ما در چه شرايطي كدام گزينه را انتخاب كرده‌ايم.»
اين فعال سياسي اصلاح‌طلب درپايان سخنان خود با اشاره به ظرفيت‌هاي موجود در قانون اساسي گفت: «هيچ كشوري نمي‌تواند مدعي شود كه قانون اساسي آن خالي از ايراد است و اين قاعده شامل حال ما نيز مي‌شود اما در همين قانون اساسي ظرفيت‌هايي وجود دارد كه متاسفانه از آنها استفاده نمي‌شود. ما نيازمند به بازنگري در رويكردهاي خود نسبت به قانون و ظرفيت‌سازي در قانون هستيم. اين اتفاقي است كه بايد توسط دانشجويان و اساتيد در دانشگاه رخ دهد.»
پس از كولايي نوبت به پروانه سلحشوري رسيد. نماينده‌اي كه به تازگي از گزند شيطنت رسانه‌اي منتقدان خود رها شده است. سلحشوري نيز سخنان خود را با تبريك روز دانشجو آغاز كرد و ضمن گلايه از يأس شكل گرفته در دانشجويان گفت: «اميدوارم پويايي و جنب و جوش هرچه سريع‌تر به جنبش‌هاي دانشجويي بازگردد تا دانشجويان از اين احساس يأس و سرخوردگي كه گريبان آنهارا گرفته است، رهايي يابند.»
سلحشوري ادامه داد: «پويايي دانشگاه ارتباط مستقيمي با تحركات اجتماعي دارد. اگر دانشگاه دچار يأس شود، اين نا‌اميدي به جامعه منتقل مي‌شود و اين اتفاق تبعات خوبي براي كشور به همراه نخواهد داشت.» سلحشوري در ادامه به دلايل عدم استقبال از اين برنامه اشاره كرد و گفت: « به ياد دارم سال گذشته كه در مراسم روز دانشجو در دانشگاه اميركبير دعوت شدم صندلي براي نشستن كم بود اما امروز آن‌طور كه بايد از برنامه‌هاي دانشجويي استقبال نمي‌شود. كساني كه سال‌هاي سال از پويايي دانشگاه ممانعت كردند اكنون بايد پاسخگو باشند كه از اين حجم سرخوردگي دانشجويان چه چيزي به دست آورده‌اند؟ اگر در جامعه‌اي دانشجو سرخورده شود، مسووليت تزريق اميد به آن جامعه بر عهده چه كسي خواهد بود؟ چه اتفاقي در يك سال گذشته رخ داده است كه دانشجويان از آن همه مطالبه، شور و اشتياق به اين سرخوردگي رسيده‌اند؟ پاسخ روشن است. عده‌اي به دنبال آن هستند كه دانشجو نا اميد شود و از اين طريق جامعه را نااميد كنند تا كسي صداي اعتراض معلم، كارگر و باقي اقشار جامعه را نشنود. آيا منافع ملي ما در سكوت دانشجو است؟ قطعا خير.»
سلحشوري در پايان افزود: كشور امروز در يك پيچ تاريخي قرار دارد. حفظ دولت، مجلس و نظام جز با اتحاد ميان مسوولان و مردم محقق نخواهد شد.تلاش‌هايي در جريان است تا دولت را ناكارآمد جلوه دهند. هرچند ما قبول داريم كه دولت نيز آن‌طور كه بايد كارآمد نيست اما برخي با موج سواري قصد دارند تا اين ناكارآمدي را بزرگ‌نمايي كنند. در برابر اين سناريو بايد هوشمند بود.