تشويق يك نفر تنبيه همه

در ساختارهاي نظامي و ارتشي، قانون مشهوري وجود دارد؛ كسي را كه كار ويژه‌اي انجام مي‌دهد به تنهايي تشويق مي‌كنند و اگر كسي اشتباهي مرتكب شود، كل گروهان يا دسته تنبيه مي‌شوند. دليل اين برخورد هم اهميت خطا نكردن در محيط جنگي است. پاي جان انسان‌ها در ميان است و يك اشتباه امكان دارد موجب مرگ بسياري شود.

چندي پيش به دليل آنچه اشتباهات جوانانه يك گروه موسيقي در برج آزادي خوانده شد، تمام گروه‌هاي به اصطلاح راك(مي‌دانيم كه بسياري از آنها اصلا راك نيستند) از اجرا در اين سالن محروم شدند و احتمالا به تبع ترسي كه به وجود آمد، اجراهاي اينچنيني در سالن‌هاي ديگر هم دچار مشكل خواهند شد.

ظاهرا بعد از اين اتفاق بسياري مانند نگارنده در تلاش هستند تا مابه‌ازاي تانك، توپ و گلوله را در فضاي موسيقي ايران پيدا كنند كه نشدني است. وجه مشترك ارتش و موسيقي مي‌تواند نظم باشد كه حتي همان را هم موسيقي ايران ندارد و معلوم نيست بر اساس چه وجه تشابهي اشتباه يك نفر را جماعتي چند صد نفره بايد پاسخگو باشند. اين براي اولين بار نيست كه يك اشتباه تبعات اينچنيني دارد. حدود 10 سال پيش كه آموزشگاه‌ها، اجراهاي كوچك پژوهشي برگزار مي‌كردند يكي از گروه‌ها پوستر ناهنجاري منتشر كرد و به خاطر يك پوستر، تمام آن اجراها لغو شد و همين روزنه كوچك هم براي موسيقي جريان فرعي ايران از بين رفت. همين اواخر هم رفتار كاسبكارانه برگزاركنندگان رويداد «شب‌شنبه‌ها» و به اصلاح دور زدن ارشاد به شيوه كبكي هم باعث شد، برخي گروه‌ها بي‌خود و بي‌جهت براي ادامه فعاليت دچار مشكل شوند. آن طرف ماجرا نظامي برخورد مي‌كنند اين طرف ماجرا هم كبكي فكر مي‌كنند و آنچه آسيب مي‌بيند، دچار عقده مي‌شود و از قافله عقب مي‌ماند، موسيقي و موسيقيدان است.

اگر بناست براي اشتباه يك نفر همگي تنبيه بشويم چرا نبايد همگي برويم و حداقل اين پرسش را مطرح كنيم كه در كدام اجرا آر.پي.جي پيدا كرديد كه با ما شبيه نظامي‌ها برخورد مي‌كنيد؟