مجلس در راس امور است
سعيد شريعتي
مجلس شوراي اسلامي در نگاه بنيانگذار جمهوري اسلامي و در فحواي قانون اساسي «خانه ملت»، «عصاره فضايل ملت» و «در راس امور است.» امام خميني (ره) مجلس را بدانجا رفعت ميبخشد كه آن را برآمده از اللهاكبرهاي ملت و حاصل خونهاي ريخته شده در پاي نهال انقلاب ميداند و حتي در باب نظريه فقهيشان در رابطه با راي نمايندگان مجلس ميفرمايند: «با تشخيص
دو سوم مجلس شوراي اسلامي كه مجتمعي از علماي اعلام و مجتهدان و متفكران و متعهدان به اسلام هستند، در موضوعات عرفيه كه تشخيص آن با عرف است، با مشورت از كارشناسان، حجت شرعي است كه مخالفت با آن بدون حجت قويتر خلاف طريقه عقلاست و چنانچه تغيير احكام اوليه، با شك در موضوع و عدم احراز آن با طريقه عقلا مخالف است.» موضوع رفتار اهانتآميز و دون شأن يكي از نمايندگان مجلس در هفته گذشته و انتشار فيلم آن و... فضاي افكار عمومي را بهشدت تحت تاثير قرار داد، بهطور قهري در فضاي مجازي كه آزادي بيان بيشتري وجود دارد انواع و اقسام واكنشها از نقد تا اهانت و تمسخر و استهزا ديده شد و بهطور عمومي هيچكس پيدا نشد كه از رفتار زشت و زننده نماينده سراوان كوچكترين دفاع يا توجيهي ارايه دهد.دامنه تحت فشار قرار گرفتن نمايندگان مجلس تا جايي پيش رفت كه دبير شوراي نگهبان در واكنشي طعنهآميز خواستار برگزاري كلاس آموزش اخلاق و شؤون نمايندگي براي نامزدهاي انتخابات شد و سخنگوي اين شورا نيز با گلايه از نظارت حداقلي استصوابي خواستار افزايش اختيارات نظارتي شوراي نگهبان تا حد نظارت استصوابي حداكثري شد.اين بهرهبرداريها و تحتفشار قرار دادن مجلس بيش از گذشته بود و صدا و سيما و مطبوعات وابسته به جناح اصولگرا نيز در اين زمينه سنگ تمام گذاشتند. در حالي كه پيش از اين، از اين نوع رفتارها خصوصا در ميان نمايندگان وابسته به جناح اصولگرا يا پايداريچيهاي مجلس فراوان ديده شده بود. رفتارها و گفتارهاي آقاي «قاف» و جناب «كاف» پر از «گاف»هايي از اين دست است.اما چرا آن مجلس مدنظر امام به چنين روزگاري افتاده است كه داخل آن اينچنين است و در بيرون و در ميان ساير نهادهاي حاكميتي، چنين شده است. چرا اختيار «انحصار قانونگذاري» از مجلس ستانده شده و انواع و اقسام شوراهاي عالي و داني در كشور قانونگذاري ميكنند؟ آن نظارت حداقلي استصوابي كه آقاي كدخدايي به آن اشاره كرده است كه معناي سادهاش اين است كه مردم قيم لازم دارند و تنها آزادند به آنها كه ما ميگوييم راي دهند، مجلس را به چنين روزي دچار كرده است.آن مجلسي كه مدنظر حضرت امام و مورد خواست عموم ملت و ملجا و پناه موكلان است چنين ويژگيهايي دارد كه امام برميشمارد: «قهرا وقتي مردم آزاد هستند يك نفر صالح را انتخاب ميكنند. آراي عمومي نميشود خطا كند و در
30 ميليون جمعيت اشتباه نخواهد شد. بنابراين مردم احتياج به قيم ندارند و در انتخابات آزادند. كسي نبايد نظر خودش را بر مردم تحميل كند و مردم هم نبايد از كساني كه در راس هستند، تقليد كنند. هيچ مقامي در ايران نيست كه قدرت اين را داشته باشد كه يك وكيل تحميل كند. بنابراين انتخابات دست مردم است و به همين دليل، تمام مسووليت به عهده ملت است و همانطور كه يك مجتهد در سرنوشت خودش بايد دخالت كند يك دانشجوي جوان هم بايد در سرنوشت خودش دخالت كند. انتخابات نه در انحصار روحانيون است و نه در انحصار احزاب. اكثريت هر چه گفتند آرايشان معتبر و متبع است ولو به ضرر خودشان باشد. انتخابات در انحصار هيچكس نيست؛ نه در انحصار روحانيون است، نه در انحصار احزاب است و نه در انحصار گروههاست. انتخابات مال همه مردم است. مردم سرنوشت خودشان دست خودشان است و انتخابات براي تحصيل سرنوشت شما ملت است. از قراري كه من شنيدهام در دانشگاه بعضي از اشخاص رفتهاند گفتهاند كه دخالت در انتخابات دخالت در سياست است و اين حق مجتهدين است... همانطوري كه يك مجتهد در سرنوشت خودش بايد دخالت كند يك دانشجوي جوان هم بايد در سرنوشت خودش دخالت كند. اين از آن توطئه سابق بدتر است براي ايران، براي اينكه آن، يك عده از علما را كنار ميگذاشت... اين تمام ملت را ميخواهد كنار بگذارد.»
كسي حق ندارد به خاطر رفتار زننده يك نماينده يا يك مسوول دولتي يا يك قاضي يا يك پليس نهادهاي عالي كشور را زير سوال ببرد و موجب تخفيف و تحقير آنها شود. در عين حال بايد به اين ضربالمثل كه حرمت امامزاده را متولي نگاه ميدارد اشاره و تاكيد كرد براي داشتن مجلسي تراز ملت بزرگ ايران و ساختن خانهاي در خور ملت بايد به گزارههايي كه از بنيانگذار جمهوري اسلامي نقل شد، با دقت نظر بيشتري نگاه كرد و انحراف از اين نظريات را اصلاح كرد.