استقبال انديشمندانه از spv
امريكا هرگاه احساس كند كه منافعش در موضوعي تامين مي‌شود بدون كوچك‌ترين ترديد در آن جهت اقدام مي‌كند و خسارت ديگران برايش ارزشي ندارد. بر همين اساس است كه اقدام اروپا در ثبت ساز و كار مالي براي دور زدن تحريم‌هاي امريكا عليه ايران
هر چند كوچك باشد ولي آغازي بسيار مهم و استراتژيك براي رفع يك عيب و نقص بزرگ جهاني و تضعيف
يكه‌تازي يك ابرقدرت بي‌ملاحظه است. اگر عقلانيتي در جهان باشد بايد اين تحرك بي‌سابقه مورد استقبال قرار گيرد و بزرگ و تاثيرگذار شود. خطر بزرگ‌تر اين است كه به هر دليل و با هر مقدمه‌اي موقعيت ترامپ در امريكا تثبيت شود و احيانا در انتخابات بعدي پيروز هم بشود تازه آن زمان است كه دنيا متوجه حجم عظيمي از يكه‌تازي‌ها و يكجانبه‌گرايي‌هاي او خواهند بود و ممكن است امنيت نيم‌بند كنوني جهاني با خطر جدي روبه‌رو شود؛ خطري كه خسارت‌هاي اقتصادي كنوني در برابر آن ناچيز خواهد بود. ما بايد با صبر و حوصله ضمن استقبال از اقدام اروپا به هر اقدام استقلال‌طلبانه ديگر در برابر امريكا دامن بزنيم و جهان بايد از نقش منحصر به‌فرد ايران در اين زمينه سپاسگزار باشد. متاسفانه هستند كساني كه در داخل كشور به اهميت موضوع پي نبرده‌اند يا خود را به تغافل مي‌زنند و عملكرد استراتژيك وزارت خارجه را به چالش مي‌كشند! آيا ما مي‌خواهيم هزينه تضعيف موقعيت امريكا در جهان را يك‌جا خودمان بپردازيم؟! آيا چنين رويكردي موافق عقلانيت و متضمن منافع ملي و تمايل مردم است؟ مسلما اروپا براي رضاي خداوند درصدد ايجاد سازوكار مالي مستقل با ايران نيست ولي كاملا روشن است كه در اين زمينه و شايد براي اولين‌بار پس از جنگ جهاني دوم نوعي استقلال از امريكا را نشان مي‌دهد و به هويتي جداگانه مي‌انديشد. خرد سياسي چه اقتضايي دارد؟ آيا با توطئه‌انديشي مفرط اين استقلال‌طلبي را انكار كنيم و از خير منافعش ولو اندازه انتظارمان نباشد بگذريم و راه تضعيف يكه‌تازي امريكا را مسدود كنيم؟ مگر مبارزه با جهانخواري امريكا هميشه با تندي و شعار و انقلابيگري تعريف مي‌شود؟ نزديك به چهل سال مردانه با روش‌هاي گوناگون جلوي امريكا ايستاده‌ايم يك‌بار هم راه ديپلماسي و يارگيري را ادامه دهيم و بگذاريم تا اين روش هم ثمرات خود را نشان دهد، روشي كه كمترين هزينه‌ها را در بر دارد و انزواي امريكا را هدف قرار داده است. فرزندان ملت در وزارت خارجه با كوله‌باري از تجربه و تحت شديدترين فشارها و مطابق با اراده و تمايل مردم جلودار مبارزه سياسي و ديپلماتيك با امريكا شده‌اند و تنها از طريق حمايت حداكثري داخلي امكان پيروزي‌شان ميسر است آيا مخالفان دولت خداي‌ناكرده مخالف موفقيت آنها هستند؟