• ۱۴۰۳ دوشنبه ۳۱ ارديبهشت
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
صفحه ویژه

30 شماره آخر

  • شماره 4300 -
  • ۱۳۹۷ دوشنبه ۱۵ بهمن

چرا روابط‌عمومي‌هاي تئاتر در جشنواره فيلم فجر حضور دارند؟

هدف، وسيله را توجيه مي‌كند!

سروناز آقازماني

 

 

اين روزها جشنواره سي‌وهفتم فيلم فجر به روزهاي حساس خودش رسيده است. جشنواره‌اي خنثي كه با استقبال گسترده مردم روبه‌رو شده است. جالب است بدانيد روابط عمومي‌ها از طريق انجمن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران، كارت ورود به جشنواره مي‌گيرند و در ميان اهالي رسانه و منتقدان حاضر مي‌شوند. اكثر روابط عمومي‌هاي سينما به علت روابطي كه با سلبريتي‌ها، تهيه‌كنندگان و كارگردانان دارند، وارد حوزه تئاتر خصوصي هم شده‌اند. آنها همه جا هستند. حتي برخي از آنها با نقاب منتقد نيز در رسانه‌هاي رسمي مطالبي را چاپ مي‌كنند. انبوهي از نقدهاي سفارشي و بي‌خاصيت كه باعث ايجاد اختلال در زمينه نقد شده است. گروهي از آنها گفت‌وگوهاي سفارشي هم ترتيب مي‌دهند و براي رسانه‌ها ارسال مي‌كنند. از خبرنگاران تازه‌كار و تنبل هم مي‌خواهند نام خودشان را پاي مصاحبه بزنند. آنها لشكري هستند كه همه‌چيز را با يكديگر قاطي كرده‌اند. ما نبايد فراموش كنيم كه روزنامه‌نگاري، نقد و روابط‌عمومي با يكديگر فرق دارند. روابط‌عمومي‌ها به دليل شغلي كه دارند به هيچ عنوان وارد نقد نمي‌شوند و مدام از سلبريتي‌ها و هنرمندان تعريف و تمجيد مي‌كنند. آنها وظيفه پاسخگويي، تبليغات و هماهنگي‌ رسانه‌اي را در زمان اكران فيلم‌ها و روي صحنه رفتن‌ تئاترها دارند. حالا اگر مي‌خواهيد بدانيد وظيفه منتقد واقعي چيست، بايد به سخنان مهم «آلبر كامو» توجه كنيم. او در هنگام دريافت جايزه نوبل ادبي مي‌گويد: «نويسنده تنها زماني مي‌‌تواند قلب يك جامعه‌ زنده كه او را موجه مي‌‌دانند، به دست آورد كه محدود بودن توانايي‌هايش را در انجام دو مقوله‌ بزرگ بپذيرد؛ در خدمت حقيقت و در خدمت آزادي بودن. از آنجايي كه وظيفه‌ نويسنده، متحد ساختن هرچه بيشتر مردم جهان است، هنر نويسنده نبايد با بندگي و دروغ همراه باشد». نشريات ايران مشكلات اساسي دارند. در حال حاضر برخي از رسانه‌ها به دلايل مختلف از قبيل مشكلات مالي، حب و بغض‌هاي سياسي در نقد سازمان‌ها حرفه‌اي عمل نمي‌كنند. مجيزگويي آفت اساسي رسانه‌ها شده است. مثلا تئاتري با پايين‌ترين كيفيت و حضور چند سلبريتي بي هنر روي صحنه رفته است ولي در برخي رسانه‌ها از آن به عنوان شاهكار ياد مي‌شود! بايد از خودمان سوال كنيم كه مسوول اين وضعيت كيست؟ روابط‌عمومي‌هاي تئاتر و سينما چرا كارت انجمن منتقدان را دارند؟ مگر يك منتقد مي‌تواند در حيطه روابط‌عمومي هم عمل كند؟! به نظر مي‌رسد همه‌چيز دچار اختلال اساسي شده است. برخي از روابط‌عمومي‌ها به خودشان هم رحم نمي‌كنند. يكي از آنها مدام براي نگارنده مطلب مي‌فرستاد. با كمي تحقيق متوجه شدم او از تئاتر خاصي كه سفارشي هم بود و پول خوبي داشت، كنار گذاشته شده است! بنابراين، شروع به سم‌پاشي براي روابط‌عمومي و كارگردان مذكور كرده بود. مگر يكي از نكات اساسي روابط‌عمومي‌ها، «اخلاق» نيست؟! يك روابط‌عمومي كارآمد بايد واقعيت‌ها را براي رسانه‌ها ارسال كند؛ ولي متاسفانه متوجه شدم برخي اخبار دروغ را هم با هماهنگي گروه هنري به خورد رسانه‌ها مي‌دهند. يعني كل گروه هنري آن دروغ را تكرار مي‌كنند! اين همان شعار معروف است كه مي‌گويد: «هدف، وسيله را توجيه مي‌كند!»

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون