تغيير تاكتيك اروپا
از همين رو برجام را بيشتر يك ابزار فشار مي‌دانند تا يك توافقنامه كه شروع يك همكاري سياسي، اقتصادي و امنيتي با جمهوري اسلامي را رقم بزند و اين همكاري‌ها نيز به سطح منطقه تعميم داده شود. اين تغيير رويكرد اتحاديه اروپا در قبال ايران به نسبت رويكرد سال‌هاي گذشته آنها را مي‌توان اين گونه تحليل كرد كه اروپايي‌ها تاكتيك خود را در قبال ايران تغيير دادند و حالا از آنجايي كه مشاهده مي‌كنند فشارهاي اقتصادي بر ايران افزايش پيدا كرده است بر اين تصور هستند كه به واسطه آن بتوانند توان موشكي و نفوذ منطقه‌اي ايران را تحت تاثير قرار دهند. در حال حاضر واقعيت آن است اگر اين رويكرد را بخواهند در قبال ايران پيش بگيرند تهديدهاي امنيتي مي‌تواند در كشورهاي اروپايي نيز افزايش يابد. اما با توجه به تحولاتي كه در سوريه اتفاق افتاده و همچنين تغيير رويكرد روسيه در سوريه رخ داده، تصور مي‌كنند كه مي‌توانند بحران سوريه را مديريت كنند و با تقويت پيوندهاي سياسي - اقتصادي خود با عراق از اين طريق نيز تلاش كنند جمهوري اسلامي را تحت فشار قرار دهند. اين نوع تغيير رويكردي كه در سياست اروپايي‌ها مي‌بينيم بيشتر نتيجه يك ضعف در سياست خارجي اروپاست تا يك صداي قوي از اتحاديه كه بخواهد بحران‌هاي منطقه‌اي را به شكل مشترك و مسوولانه مديريت و كنترل كند. از طرفي هم نبايد لابي‌هايي كه امريكايي‌ها در اروپا دارند را ناديده گرفت. به هر حال اروپايي‌ها از سمت امريكا به شدت تحت فشار و تنگنا قرار دارند و اين فشارها در تغيير رويكرد اروپا نسبت به ايران و استفاده سياسي از برجام براي فشار اقتصادي و سياسي بر ايران بسيار موثر است. در حال حاضر اروپايي‌ها تصور مي‌كنند با توجه به فشارهاي اقتصادي كه به ايران وارد شده و اطلاعات ميداني كه از كشور به دست آورده‌اند، تصور مي‌كنند كه ايران نيازمند باز شدن كانال‌هاي ارتباطي خارجي هست و اكنون آنها نيز مي‌خواهند از اين فضا بهره‌برداري كنند. از همين رو توافق برجام را به عنوان يك پيمان امنيتي براي خود حفظ مي‌كنند و از آن بهره‌برداري لازم را مي‌برند. آنها بر اين تصور هستند كه جمهوري اسلامي ايران به احتمال زياد به سادگي از برجام خارج نخواهد شد چرا كه خروج از برجام مي‌تواند پيامدهاي بدتري از وضعيت موجود داشته باشد و دوباره ايران را تحت قطعنامه‌هاي فصل هفتم منشور سازمان ملل قرار دهد. از همين رو آنها با اطلاعات ميداني كه از ايران دارند و در تحليلي كه از ماندگاري ايران در برجام دارند، به نظر مي‌رسد تصور مي‌كنند با فشارهاي اقتصادي مي‌توانند آن چيزي را كه مي‌خواهند از ايران بگيرند و حداقل ايران را وادار كنند كه از بعد موشكي محدوديت‌هايي را بپذيرد يا مذاكرات مجددي را با ايران آغاز كنند تا سياست‌هاي ايران در سطح منطقه را تحت تاثير قرار دهند.