اشك شالكه در شب شكست

شالكه فكرش را نمي‌كرد. چه وقتي جلو افتاد و چه وقتي باخت. اين شايد مهم‌ترين وجه بازي در چهارشنبه‌شب فلتينس آر‌ه‌نا يا همان گِلزن‌كرشن سابق بود. هنگامي كه شالكه ميزبان با اشتباه عجيب خط دفاعي‌اش خيلي زود مقابل ستاره‌هاي سيتي دروازه‌اش را باز شده ديد تا اين حس به شالكه دست دهد كه شكستي سنگين در انتظارش است، اما در پايان نيمه اول تيم برتر ميدان بود. با دو ضربه پنالتي كه داور به نفعش گرفت. بعد وقتي اوتامندي اخراج شد و ساعت ورزشگاه دقيقه 85 را نشان داد، گمان كرد بازي را برده‌، اما باز هم اشتباه كرد و در دقايق 85 و 90 گل خورد تا در نهايت بازنده بازي لقب بگيرد. اما شايد هيچ چيز به اندازه گلي كه لروي سانه در دقيقه 85 وارد دروازه فيرمن كرد، شالكه‌اي‌ها را بهت‌زده نكرد. آن شوت سنگين از پشت محوطه جريمه به مثابه تيري بود كه در قلب تك‌تك هواداران شالكه فرو رفت. نه به اين خاطر كه آنها جلو بودند و داشتند بازي را مي‌بردند. نه به اين خاطر كه شانس صعودشان كمتر شد. بلكه به اين دليل كه از يك خودي خنجر خوردند. از بازيكني كه خودشان پرورش داده بودند و دو سال پيش راهي قسمت آبي شهر منچستر كرده بودند و حالا همان بازيكن بود كه پشت ضربه كاشته قرار گرفته بود و يكي از زيباترين گل‌هاي اين فصل ليگ قهرمانان را به ثمر رسانده بود. لروي سانه خوشحالي نكرد. خودش دقيقا مي‌دانست چه كاري با هواداران شالكه كرده. هواداراني كه آنقدر ديوانه تيم‌شان هستند كه سوژه فيلم‌هاي سينمايي ورزشي هم شده‌اند. سانه قلب چند صد هزار نفررا با يك ضربه شكست و اين چيزي بود كه هيچ ‌شالكه‌اي فكرش را نمي‌كرد.

شايد همين بهت بازيكنان و هواداران شالكه بود كه باعث شد درست پنج دقيقه بعد از گل سانه، رحيم استرلينگ گل سوم را بزند. باز هم روي يك اشتباه بچگانه. سيتيزن‌ها موفق شدند در خانه تيم سخت‌كوش و با شخصيت آلماني 3 بر 2 پيروز شوند؛ در ديداري كه مي‌توانستند بازنده باشند. همين نتيجه نشان داد كه شايد تيم‌هاي ليگ برتر از سيتي بهراسند، اما اروپايي‌ها هيچ ترسي از تيم گوارديولا ندارند و مي‌توانند حتي مقابل اين تيم برنده هم باشند. در سال‌هاي گذشته بارها و بارها شاهد بوديم كه تيم‌هاي درجه دو اروپايي موفق شدند سيتي را تحت فشار قرار دهند و از گوارديولا امتياز بگيرند. در دور گروهي امسال اين كار را ليون كرد. بخشي از اين اتفاق به نداشتن شخصيت اروپايي منچسترسيتي برمي‌گردد؛ چالشي كه هنوز پپ موفق نشده آن را به‌طور كامل حل و فصل كند. مطمئنا تيم‌هاي بزرگ‌تر اروپا اشتباهات كودكانه و بهت شالكه‌اي‌ها را ندارند.

در نهايت مي‌توان گفت آنچه برد منچسترسيتي مقابل شالكه را رقم زد، نه برتري تاكتيكي خيلي واضح پپ مقابل تدسكو كه مسائل روحي و رواني بود. سيتي هم به واسطه اينكه تيمي ذاتا برنده است و هم به خاطر بهت عميق شالكه و هوادارانش كه جو سنگيني بر ورزشگاه سايه انداخته بود، توانست نتيجه را در عرض 5 دقيقه برگرداند و برنده بازي شود. با نتيجه‌اي كه به دست آمده بايد تقريبا سيتي را تيم صعود‌كننده به مرحله بعدي ليگ قهرمانان دانست. چرا كه باختن سيتيزن‌ها به شالكه در ورزشگاه اتحاد بسيار دور از ذهن مي‌رسد. تدسكو اگر در ورزشگاه اتحاد تصميم به حمله بگيرد وضعيتي بسيار شكننده خواهد داشت و اگر بخواهد دفاع كند، به آنچه مورد نيازش هست دست پيدا نمي‌كند.