پرچم سياه- انتقاد از شارون به خاطر كشتار

خشم جهاني و داخلي سانسور شد. اسحاق رابين و شيمون پرز، رهبران مخالف، زماني كه از وسعت كشتار مطلع شدند حمايت خود را از جنگ برداشتند. پاسخ شارون همان‌گونه بود. او در پشت درهاي بسته كنست در برابر كميته نظارتي بر سرويس‌هاي مخفي از روي يك دسته اسناد طبقه‌بندي شده مطالبي درباره قتل عام فلسطيني‌ها كه در سال 1976 توسط ماروني‌ها در اردوگاه پناهندگان تل الزعتر و در زماني كه رابين و پرز كشور را اداره مي‌كردند روي داده بود، خواند. شارون سخنان او را نسبت به سلاخي وحشتناك كودكان، تيغ‌هايي كه روي شكم زنان باردار كشيده مي‌شد، به چالش كشيد.پرز هم خشمگينانه پاسخ داد، «چه كسي مي‌دانست (كه چه اتفاقي افتاد)؟»شارون جواب داد، «صليب سرخ گزارش داده بود كه طي آن روزهاي قتل عام، مانع ورود كشتي‌هاي ما كه حامل كمك‌هاي اوليه بودند، شدند... شما روابط را ساختيد و ما ادامه داديم... شما همچنين بعد از قتل عام به آنها كمك كرديد. ما در آن زمان از شما گلايه‌اي نكرديم و من آن موضوع را علم نكردم. آيا شما همان مسيري را نرفتيد كه رفتيد... شما، آقاي پرز، بعد از
تل الزعتر، هيچ به فكر اخلاق نبوديد.»لحن تند شارون كاملا واضح بود. يكي از مشاوران شارون به سران حزب كارگر هشدار دادند كه اگر آنها فشاري بر تحقيق و تفحص رسمي قتل عام صبرا و شتيلا بياورند، اين اسناد طبقه‌بندي شده درباره عملكرد آنها طي قتل عام تل الزعتر به رسانه‌هاي بين‌المللي نشت خواهد كرد. انتقاد حرب كارگر به موقع خوابانده شد.هرچند كه مخالفت‌هاي داخلي همزمان با بالا رفتن كشته‌هاي روزانه تعداد نيروهاي اسراييلي در لبنان افزايش مي‌يافت. تظاهرات در خارج محل اقامت نخست‌وزير با شعارهايي كه فرياد زده مي‌شد و پلاكاردهايي كه بگين و شارون را محكوم مي‌كردند برپا شد. هر روز تظاهركنندگان، يك علامت بزرگ و تازه كه تعداد سربازان كشته‌ شده از جنگ نامشروع شارون را نشان مي‌داد در برابر محل اقامت بگين بالا مي‌بردند. به نظر مي‌آمد كه شارون نسبت به مخالفان بي‌تفاوت است اما بگين خيلي ناراحت بود. او بيشتر و بيشتر وارد افسردگي باليني مي‌شد و به‌تدريج توانايي و تمايلش را به ارتباط داشتن با آنهايي كه در اطرافش بودند را از دست مي‌داد و تقريبا خودش را از اسباب حكومتي به طور كلي كنار كشيد.

توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه