به بهانه افتتاح «خانه موزه خيمه‌شب‌بازي ايران»
مبارك روزي كه «مبارك» خانه‌دار شد
بابك احمدي
هر وقت به موضوع زيرساخت‌هاي فرهنگي و هنري خاصه در حوزه هنرهاي نمايشي فكر مي‌كنم، مي‌بينم چقدر گفتيم تئاتر از نظر زيرساخت با كمبود مواجه است و چقدر نوشتيم در فقر و فقدان اماكن فرهنگي، كودك، خردسال، نوجوان و جوان ما آسيب مي‌بيند. تصور كنيد جاي حيران چرخيدن- چاره‌اي هم ندارد، چه كند؟- در سالن سينما به تماشاي بهترين‌هاي جهان بنشيند، در يك سالن نمايش مشغول تمرين تماشاگري و آشنايي با يكي از متون كهن ايران و جهان شود يا مشغول به آموختن خط و طراحي و نقاشي. همين ساعت‌هايي كه خيابان مي‌توانست ده‌ها آسيب داشته باشد اما با اندكي توجه مسوولان به لحظات ناب يادگيري و سرگرمي تبديل مي‌شود. در نهايت هم كمبودها به جايي رسيد كه اهالي هنر و علاقه‌مندان فرهنگ، خودجوش آستين بالا زدند. گرچه در مقاطعي مديران دولتي هم ياري‌رسان بودند، مثل همين 3 سال اخير كه در زمينه صدور مجوز موسسه‌هاي فرهنگي و هنري شاهد سعه صدر بوديم. نتيجه، تاسيس و راه‌اندازي انواع سالن‌هاي نمايش و خانه موزه‌ها و پاتوق‌هاي فرهنگي و هنري كه به مامن هنرجويان و هنر دوستان بدل شده است. عصر روز شنبه يكي ديگر از همين اماكن با حضور احترام برومند، داوود فتحعلي‌بيگي، هما جدي‌كار، آزاده پورمختار و هرمز هدايت از چهره‌هاي پيشكسوت هنر آغاز به كار كرد. محلي كه بعد از سال‌ها درخواست رسانه‌ها و هنرمندان، به صورت متمركز در زمينه آموزش يكي از گونه‌هاي نمايش ايراني فعاليت خواهد كرد. «خانه موزه خيمه‌شب‌بازي ايران» با تلاش ستاره اسكندري كار خودش را آغاز كرده و در تعطيلات نوروز هم ميزبان خانواده‌ها خواهد بود. اسكندري در مراسم از دلايل افتتاح اين مجموعه و اهميت حفظ ميراث نمايشي كشور گفت: «ما از گذشته مي‌آييم، از تاريخ، تاريخي كه پيروزانش نوشته‌اند، اما هميشه سياهي، مباركي وجود داشته و دارد تا آنچه واقعيت است را سينه به سينه به گوش مردمان برساند، ما مردميم تكيه داده به يكديگر، براي حفظ آنچه ميراثش مي‌ناميم، ميراث فرهنگي، فرهنگ تكه‌پاره‌مان را نگه مي‌داريم تا ايران زمين به جا بماند كه آنچه عزيز است وطن است، خانه است. خانه موزه خيمه‌شب‌بازي ايران تلاش دارد به معرفي يكي از مهم‌ترين هنرهاي نمايشي-عروسكي ايران بپردازد. خيمه‌شب‌بازي در زمره ميراث ناملموس ايراني داراي شهرت جهاني است. اين موزه بر آن است تا در راه حفظ و معرفي بيشتر اين هنر ديرينه از طريق گردآوري اسناد و آثار مربوطه، مستندنگاري و نگهداري آثار، كمك به پژوهشگران و آموزش خيمه‌شب‌بازي به هنرجويان براي تداوم اين هنر گامي چند بردارد، گشايش اين موزه آغاز يك راه است. در اين خانه باز است به روي همه متخصصان و اساتيد عاشق، ياري‌تان را مي‌طلبيم تا اين خانه زنده‌ترشود، درش باز بماند، به‌روز شود، فراموش نشويم، فراموش‌مان نكنند تا ميل به آزادي در دل مردم همچنان زنده بماند تا حق بماند تا خنده بماند تا اميد بماند تا نفس بكشيم....» اما اين مراسم از طرفي محلي شد براي طرح دغدغه‌هاي داوود فتحعلي‌بيگي، جايي كه اين مدرس باتجربه فرصت پيدا كرد از دغدغه چندساله راه‌اندازي محلي اختصاصي براي اجراي تعزيه و نمايش‌هاي آييني و سنتي بگويد. «من غيرت و همت دوستاني كه اين مكان را راه انداختند، مي‌ستايم. متاسفم سال‌هاست جوشش‌هاي فردي جلوه‌هاي فرهنگي ما را زنده نگه داشته‌اند و نهادهاي مرتبط در اين زمينه اقدامي نمي‌كنند. اگر سينه زدن‌هاي من نبود همين جشنواره آييني و سنتي هم برگزار نمي‌شد. دردناك است، دانشگاه‌هاي ما نسبت به ميراث فرهنگي بي‌تفاوت هستند و اگر چيزي درباره اين ميراث فرهنگي نمي‌دانند، حداقل آن را منكر نشوند. مطمئنم اين نهضت كه توسط مردم وطن‌پرست ما شروع شده اجازه نمي‌دهد كه ميراث فرهنگي‌مان فراموش شود.» و اميد كه اين تلاش‌هاي فردي، مديران را نيز به حفظ و گسترش محل‌هايي از اين دست وا دارد. اما پيش از هر اي كاش و اميد و افسوس، خانه‌دار شدن «مبارك» در آستانه سال نو مبارك.