علي (ع) پرچمدار وحدت
محمد جواد حجتي كرماني
سخن را با ابياتي در مدح امام علي (ع) آغاز و آنها را تقديم به روان پاك علامه اميني مي‌كنم: قيل لي قل لعلي مدحتا/ مدحه يخمد نار موصده// قلت لا اقدم مدح امرأ/ حار ذواللب علي عن ابده//و النبي المصطفي قال لنا/ ليلـ［ المعراج لما سعده// و ضع‌الله علي كتفي يدا/ فاحس القلب عن قد برده// وعلي واضع اقدامه/ في محل وضع‌الله يده. يعني به من گفتند كه درباره حضرت علي(ع) مديحه‌اي بگو، گفتم چطور مي‌توانم درباره كسي مديحه بگويم كه ارباب عقول و خردمندان به حدي مشعوف اين مقام بلند شده‌اند كه به عبادت و بندگي او پرداخته‌اند. اين شعر نيز از امام شافعي مشهور است كه و مات الشّافعي و ليْس يدْري عليٌ ربُّهُ‌ام ربُّهُ‌الله. او امام اهل سنت است. امام شافعي درباره اهل بيت(ع) قصايد زيادي دارد اين اشعار بيان حيرت است. به قول شاعر فارسي «من علي را خدا نمي‌دانم/ از خدا هم جدا نمي‌دانم».
علامه اميني عاشق چنين انسان بزرگي بوده است و تمام شرف و بزرگي مرحوم علامه اميني نيز در اين است كه آينه‌اي در برابر مولا علي(ع) است. او يك تنه در الغدير توانسته بعد از قرن‌ها با اتكا به همه منابعي كه در طول قرون راجع به قرون نوشته شده و با مسافرت‌هايي كه ايشان به هند و ساير مناطق انجام داده و مصاحبه‌هايي كه با بزرگان داشت، كاري كند كه اصحاب يك دايره‌المعارف بزرگ با همكاري يكديگر بايد انجام دهند. اين به دليل عشق و ارادت و واله‌گي و حيرت او نسبت به
مولا علي(ع) است.
من علامه اميني را يك بار در تهران در مراسم ختمي در مسجد حاج شيخ عزيزالله از دور ديدم. اما برادرم علي حجتي‌كرماني در نجف اشرف او را ديده بود. يكي از نكاتي كه نقل مي‌كرد اين بود كه كسي سراغ علامه اميني را گرفته و گفته من مي‌خواهم آقاي اميني را ببينم. اين شخص گفته بود به حرم حضرت علي(ع) برو و ببين آن آدمي كه با صداي بلند گريه مي‌كند، علامه اميني است. او با عشق براي امام علي(ع) مي‌گريست. جمله ديگري از علامه اميني نقل مي‌كنند و مي‌گويند كه گفته درست است كه من الغدير را نوشته‌ام اما دوست دارم آخر عمري به حرم امام(ع) بروم و تا مي‌توانم گريه و زاري كنم. او با همين عشق از دنيا رفت.
علامه اميني مثل خود علي مرتضي(ع) و فاطمه اطهر(س) پرچم وحدت است نه اختلاف. در سراسر كتاب گرانقدر او يك كلمه توهين و جسارت نسبت به خلفا نمي‌بينيم. بر ما حرام است اين كارها كه باعث تفتين بين مردم و برادران و خواهران شيعه و سني است. در حالي كه بزرگان اهل سنت مثل غزالي و ابن ابي‌الحديد خودشان مي‌گويند كه اشتباهي شده و ببخشيد. به هر حال درسي كه ما از علامه اميني به اقتفاي از مولا اميرالمومنين علي(ع) مي‌گيريم اين است كه در برابر آنچه پيش آمد، گرچه بر خلاف نظر ما و نص پيغمبر(ص) است به توصيه خود پيامبر(ص) صبر پيشه كنيم. اگر ما شيعه علي(ع) هستيم بايد صبر كنيم.