26 بازيكن طي 365 روز از استقلال جدا شدهاند
بيثباتي، آفت آبيپوشان پايتخت
در طول 365 روز اخير، خروجيهاي باشگاه استقلال بيش از تعداد بازيكنان دو تيم كامل فوتبال بوده است. 26 بازيكن از تير ماه سال گذشته تا امروز از جمع آبيپوشان جدا شدهاند. براي اينكه بدانيم اين عدد چقدر عجيب و بزرگ است بايد به اين نكته توجه كنيم كه تيم منچستريونايتد بعد از فاجعه مونيخ و چاپهكوئنسه بعد از حادثه سقوط هواپيمايش كه تقريبا تمام بازيكنانش را از دست داد، اين تعداد بازيكن خارج شده از ليست نداشتند. استقلال در طول فصلهاي گذشته، وضعيتي مشابه داشته است. يك نيمفصل بسيار بد و يك نيمفصل درخشان و اين روند دوباره تكرار ميشود. در زمان منصوريان و شفر شاهد تكرار چرخهاي باطل در اين تيم بوديم. چرخهاي كه نه تنها آوردهاي براي اين تيم نداشته بلكه ميلياردها تومان را هم به باد داده است. مديران غيرفوتبالي استقلال بدون سابقه مديريت يك تيم محلي به يكي از بزرگترين باشگاههاي فوتبال آسيا آمدهاند و شرايطي براي اين تيم رقم زدهاند كه امروز نتيجهاش را ميبينيم.
در اردوگاه رقيب، ثبات رمز موفقيت بوده. تركيب ثابت پرسپوليس در 3 فصل اخير كمترين تغييرات را تجربه كرده است. دفاع اين تيم با سيدجلال، انصاري و شجاع با دروازهباني بيرانوند و حضور كمال كاميابينيا در پست هافبك دفاعي 3 فصل است كه دست نخورده باقي مانده است. احمد نوراللهي، علي عليپور، بشار رسن و اميد عاليشاه هم بازيكناني هستند كه چند فصل است در پيراهن پرسپوليس ميدرخشند. بازيكناني مانند فرشاد احمدزاده و وحيد اميري هم بعد از يك فصل غيبت دوباره به تيم بازگشتهاند و بعيد است كه در هماهنگ شدن با فضاي تيم مشكلي داشته باشند. روي نيمكت ذخيرهها هم حتي بازيكناني مانند محسن ربيعخواه، سروش رفيعي، آدام همتي و محمدامين اسدي حضور دارند كه هر كدام حداقل سابقه دو سال حضور در ليست پرسپوليس را دارند. البته كه مديران پرسپوليس نشان دادهاند كه اگر برانكو در اين سالها بالاي سر تيم نبود، شرايط اينگونه پيش نميرفت و اوضاع بسيار اسفناكتر از اين حرفها ميشد. اما به هر حال و به هر علت، اين تيم با حفظ تركيب ثابت و ورود و خروج حداقلي بازيكنان موفق شده در قهرماني ليگ برتر هتتريك كند.
موفقيتهاي دنبالهدار پرسپوليس، فشار زيادي روي شانه مديران استقلال گذاشته است. هواداران از مديرانشان توقع قهرماني دارند. مديران هم براي جلب رضايت هواداران به اقدامات پوپوليستي دست ميزنند. از نمودهاي اين اقدامات پوپوليستي ميتوان به نحوه قرارداد بستن اين مديران اشاره كرد. آنها براي اينكه در لحظه موفق به جلب رضايت هوادار شوند، شروع به جذب فلهاي بازيكن ميكنند. در طول ساليان اخير شاهد «پندارتايم» و پس از آن «خطيرتايم» بوديم. عباراتي كه در اشاره به تحركات نقل و انتقالاتي مديران و معاونان اين باشگاه ساخته شدهاند. اين مديران اينقدر درگير تعداد بازيكن جذب شده هستند كه نه تنها كيفيت را فراموش ميكنند بلكه حتي توجه خاصي به بندهاي قرارداد اين بازيكنان نميكنند. جواهري مثل مامه تيام با گنجاندن بند فسخ 200 هزار دلاري به راحتي از استقلال جدا شد. اين فصل هم شاهد همين موضوع هستيم و بهترين بازيكن فصل گذشته استقلال، آياندا پاتوسي هم از جمع آبيپوشان جدا شد. جدايي بازيكنان با كيفيت، زمينه تغييرات گسترده در تركيب استقلال را فراهم كرده است. صبر و فرصت دادن به بازيكنان و مربي، كليد موفقيت تيمهاي بزرگ فوتبال است. فرمولي بسيار ساده و هميشه كارآمد كه مديران آبيهاي پايتخت اعتقادي به آن ندارند. به نظر ديگر وقتش رسيده كه بعد از مدتها ناكامي؛ تصميمي عاقلانه گرفته شود. دقت در بندهاي قرارداد و فرصت به مربي و بازيكنان جوان، اصل اول مديريت يك باشگاه است و مديران غيرفوتبالي كه از قضاي روزگار به اين سمت رسيدهاند با آن غريبهاند. جلوگيري از تغييرات گسترده در تركيب تيم از وظايف اصلي مديريت باشگاه است و مسووليت اين تعداد تغيير با مديراني است كه به جاي پاسخگويي از اين عملكرد وحشتناكشان دفاع ميكنند.