براي فشار به عبدالمهدي
سيدعلي موسوي‌خلخالي
حمله پهپادي به تاسيسات نفتي آرامكو در عربستان همچنان براي امريكايي‌ها و غربي‌ها غامض است. با وجود اينكه انصار‌الله يمن مسووليت اين حمله را برعهده گرفته و آن را واكنشي به حملات دژخيمانه حكومت عربستان‌سعودي عليه مردم بيگناه يمن دانسته، اما عربستاني‌ها و امريكايي‌ها ادعا مي‌كنند كه اين حمله به دليل دقت، قدرت و گستردگي آن نمي‌تواند از سوي انصار‌الله يمن صورت گرفته باشد و حتما قدرتي غير از انصار‌الله يمن اين كار را كرده است، چراكه قدرت و توانايي‌هاي نظامي انصار‌الله در حدي نيست كه بتواند اين حمله توسط آنها صورت گرفته باشد. فرض امريكايي‌ها اين است كه اين حمله از شمال عربستان صورت گرفته است. مايك پمپئو، وزير امور خارجه امريكا در وهله اول بدون هيچ سند و مدركي عراق را متهم كرد كه اين حملات از خاك آن صورت گرفته، اما ساعاتي بعد، پس از آنكه با عادل عبدالمهدي، نخست‌وزير عراق تلفني صحبت كرد، حرف خود را پس گرفت و اعلام كرد كه به يقين رسيده كه اين حمله از خاك عراق انجام نشده است. پمپئو فكر مي‌كرد نزديك‌ترين مسيري كه از خاك ايران نباشد و بتواند منافع عربستان را هدف قرار دهد، عراق است و از آنجا كه نيروهاي همسو با ايران در عراق فراوان و صاحب قدرت بالايي هستند و از امكانات بالاي نظامي و سياسي بهره مي‌برند...
بنابراين اين اقدام توسط آنها يا به كمك آنها صورت گرفته است، اما براي اين ادعاي خود صرفا به تصورات خود تكيه كرد و هيچ سند و مدركي ارايه نكرد، براي همين فورا عراق را به اين كار متهم كرد.
اما اين‌طور هم نيست كه گمان كنيم پمپئو بدون دليل بي‌گدار به آب زده و عراق را متهم كرده است، چون از زمان حمله تا زمان اتهام او به عراق چند ساعتي فاصله است. مي‌توان تصور كرد كه او با مشورت مشاورانش به متهم كردن عراق تصميم گرفت. او با اين كار مي‌توانست به عادل عبدالمهدي، نخست‌وزير عراق كه اين روزها به همراهي و همكاري با ايران در دور زدن تحريم‌هاي امريكا متهم است، ضربه بزند. اين تصور زماني تقويت مي‌شود كه شاهديم عادل عبدالمهدي به حسن علي الشمري، وزير دفاع خود دستور داده و او را مكلف كرده تا براي تامين امنيت هوايي عراق كه اين روزها توسط اسراييل يا عوامل آن نقض شده و زرادخانه‌هاي نظامي الحشد الشعبي را هدف قرار داده است، به خريد سامانه‌هاي اس-400 اقدام كند. در همين رابطه فالح الفياض، رييس الحشد الشعبي و مشاور شوراي عالي امنيت ملي عراق حدود دو هفته پيش به روسيه سفر كرده و در اين رابطه با طرف روسي مذاكرات مفصلي انجام داده بود. پرواضح است كه اين روزها خريد اس-400 از سوي هر كشوري به خط قرمز ايالات‌متحده تبديل شده و در اين رابطه واشنگتن واكنش‌هاي تندي را از خود نشان مي‌دهد. تنش تركيه و امريكا بر سر اين سامانه مويد اين ادعاست. دولت امريكا مدتي است به دليل تلاش‌هاي عبدالمهدي براي كمك به ايران در دور زدن تحريم‌ها به‌شدت از او گله‌مند است، به‌طوري كه تاكنون اجازه سفر او به ايالات‌متحده را نداده (البته گفته مي‌شود سفر عبدالمهدي براي ماه اكتبر تنظيم شده است)، حالا با تلاش عراق براي خريد اس-400 دوچندان شده و اين اعتراض را علنا به گوش او رسانده‌اند. پمپئو در آن چند ساعت تصور كرد، فرصتي فراهم شده تا به بهانه حمله به پالايشگاه نفت آرامكو در عربستان، عبدالمهدي را تحت‌فشار بگذارد، براي همين آن اتهام را به عراق وارد كرد.
از سوي ديگر پمپئو تلاش مي‌كند در خط فشار حداكثري ايالات‌متحده عليه ايران و تشكيل ائتلاف ضدايراني در منطقه، عراق را وادار كند از تهران فاصله بگيرد و به ائتلافش بپيوندد. هر چند تاكنون ايالات‌متحده در جدا كردن دولت عراق از ايران موفق نشده اما همچنان به تلاش‌هاي خود ادامه مي‌دهد، چراكه خوب مي‌داند جدا كردن بغداد از تهران به معناي بستن يكي از مهم‌ترين شش‌هاي تنفسي ايران در برابر تحريم‌هاي يكجانبه امريكاست. اين صحيح است كه بعد از گفت‌وگوي تلفني عبدالمهدي با پمپئو او حرفش را پس گرفت ولي اين پيام را به او رساند كه واشنگتن از او دلخور است و تا زماني كه عراق رويه خود را تغيير ندهد او را دوست خود نمي‌داند و حاضر به كاستن از فشارها نيست و احتمالا حتي سفر امريكاي عبدالمهدي نيز نتواند اين رويه را تغيير دهد.