ادامه از صفحه اول
وحدت اسلامي و موانعش
قرآن كريم چهار عامل را عامل انقراض امت‌ها و جامعه‌ها دانسته است. يكي ظلم، ديگري فساد اخلاقي، سوم ترك امر به معروف و نهي از منكر و چهارم تفرق و تشتت. به عنوان مثال دولت غاصب صهيونيستي پس از تفرق و تشتت ميان مسلمانان در جريان انقراض دولت عثماني به دست اروپايي‌ها ايجاد شد و هفتاد سال است كه گرفتار آن هستيم.
حالا انسان خردمند زيرزميني
و بعد از مجوز چاپ، مجوز پخش مي‌دهيد؟ جدا از آثار سوء اجتماعي و رواني اين عمل، خسارتي كه به ناشر و نويسنده يا مترجم وارد مي‌شود و همچنين ايجاد بازار زيرزميني، مسووليتش با چه كسي است؟ چرا براي يك بار هم كه شده جمع كارشناسان، جامعه‌شناسان، حقوقدان‌ها، روانشناسان، اتحاديه ناشران، روزنامه‌نگاران، نويسندگان و كساني كه در اين حوزه مسووليت دارند، به اين معضل خاتمه نمي‌دهند؟
دولت عميق عليه ترامپ
آنها نتوانستند جنگ نويني را در خاورميانه به راه بيندازند ولي توانسته‌اند موانعي عليه ترامپ ايجاد كنند تا جايي كه ترامپ نتوانسته نيروهايش را از افغانستان و سوريه بيرون بكشد. شايد در آينده شعار ترامپ «اول امريكا» و سخن او درباره پايان دادن به جنگ‌هاي بي‌پايان، ديگر شنيده نشود و شايد دوباره طرح‌هايي از جنس ايجاد داعش و راه‌اندازي شورش و ناامني در خاورميانه و شمال آفريقا فعال شود.
خبر خوب براي ما و سينما
به نسل‌هاي بعدي به دليل ريختن «خون ناحق» طبيعتا نمي‌تواند موضوع فيلم را ضدمذهب و فرهنگ ايراني كند! همه ما مي‌دانيم كه تمام آداب و احوال‌مان بر پايه دين و اخلاق نيست و خيلي از اين احوال و آداب براساس سنت‌هاي اشتباه نياكان‌مان بوده است و حال چشم تيزبين يك فيلمساز مهم بخشي از اين فرهنگ اشتباهي را به تصوير كشانده است تا بيننده را متوجه اين نكته كند كه چگونه مي‌شود با يك تصميم اشتباه خانواده‌اي را در نسل‌هاي مختلف درگير و از هم دورشان كرد. قبول كنيم كه وضعيت كنوني ما - با تمام محسنات و معايب - حاصل تصميم‌هاي درست و اشتباه آنان – نياكان- بوده است و فيلمساز وظيفه‌اش است كه با نگاه تيزبين خود اين لايه‌هاي پنهان را در كنج تاريخ بيرون بكشد و براي نسل جديد - نياكان آيندگان- بازآفريني كند! بايد دردمان بياييد از فيلم «خانه پدري» چون همه ما روي بعضي از فرهنگ‌هاي غلط‌مان تعصب داريم و هنوز نمي‌خواهيم باور كنيم كه سينما وظيفه اصلي‌اش «به فكر بردن تماشاگر» است؛ تماشاگري كه مي‌خواهد از همه‌چيز فرار كند و برود سراغ رسانه‌هاي «فست‌فودي» و «سطحي‌نگر» كه از خودش و تاريخش خاطره‌اي نداشته باشد و نفهمد كه اگر فرهنگ اشتباه خودش را درست نكند اين سرزمين درست نمي‌شود از اين فيلم بدش مي‌آيد. عياري گلوي تماشاگر را در سالن نمايش مي‌گيرد و رهايش نمي‌كند تا او بداند كه تصميم اشتباه ريختن خون ناحق، تا كجا مي‌تواند نسل‌هايي را و سرزميني را ويران كند! اين وظيفه يك سينماگر متعهد به خود است وگرنه كدام آدمي حاضر است برود سراغ موضوعي كه اين همه دردسر دارد و خب طبيعي است كه حالا «عياري» همه اذيت‌ها را به جان خريده است تا وظيفه خود را ادا كند! خانه پدري مصداق فرمايش امام خميني (ره) است كه فرمودند: وظيفه هنر دميدن روح تعهد در كالبد انسان‌ها است و مگر خانه پدري به جز تعهد عياري است به انسانيت!