به قهرمانان امنيت شغلي و مالي بدهيم
صدرالدين كاظمي
نوع كشتي‌گيري «يونس امامي» را دوست دارم. چون خوش فكر است و چابك و سبكبال كشتي مي‌گيرد. ازكشتي‌هايش لذت مي‌برم چون جنگنده و متعصب است و با انگيزه مبارزه مي‌كند. از كشتي‌گيري‌اش، سرخوش مي‌شوم و گاهي حتي كيف مي‌كنم. چون پيچيده و فني كشتي مي‌گيرد و البته به اندازه كافي جسور و جگردار هم هست. بينايي و لول و سرعت خوبي دارد و تا دل‌تان بخواهد با جربزه، جوهردار، با استعداد و تيغ‌دار است. پنج، شش سال است كشتي‌هايش را دنبال مي‌كنم، حتي جلوتر از روزي كه در رقابت‌هاي سال ۲۰۱۳ نوجوانان جهان در صربستان مدال نقره وزن ۴۲ كيلوگرم را گرفت.
هميشه حس خوشايند غريبي نسبت به او داشته‌ام كه به من نويد مي‌داد، او روزي قهرمان جهان خواهد شد. هنوز هم همان حس را دارم قوي‌تر از هر زمان ديگري به گونه‌اي كه فكر مي‌كنم حتي مي‌تواند قهرمان المپيك شود ولي ...
ولي هميشه به موازات آن حس خوب و شيرين و اميدبخش، حس تلخ و دردناك و نااميدكننده‌اي هم دارم و داشته‌ام كه آزارم مي‌داد و مي‌دهد. حسي كه متاسفانه از ديرباز نسبت به خيلي از استعدادهاي ديگر كشتي كشورم هم داشته‌ام. حس تنهايي، حس بي‌پناهي، حس غريبي، حس ترس از آينده، حس فراموشي و...
همين يكي، دو روز پيش بود كه امامي سفره دلش را پهن كرد و از نامهرباني‌ها و بي‌توجهي‌ها و وعده‌هاي توخالي حرف زد تا همه متوجه شوند «در» كشتي و ورزش ايران همچنان روي همان پاشنه قديمي مي‌چرخد و قهرمانان و مدال‌آوران و با استعدادها كماكان محلي از اعراب ندارند و در جهنم نامهرباني و بي‌توجهي مي‌سوزند و مي‌سازند. امثال يونس امامي‌ها چه كار بابد بكنند تا ديده شوند و در صدر نشينند و قدر ببينند؟ جوان زحمتكشي از خانواده محروم ولي شريف، نجيبانه و با شهامت دست روي زانوي خود گذاشته و در سه رده سني نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از سكوهاي جهاني بالا رفته ولي همچنان نانخور خانواده‌اي است كه به زحمت خرج زندگي‌شان را در مي‌آورند! آيا اين انصاف و مروت و مردانگي و رسم حراست از سرمايه‌هاي ورزش ايران است؟
آيا بعد از آن همه جانفشاني‌ها، زمان آن نرسيده است حس خوب امنيت شغلي و مالي، حس مبارك شخصيت مستقل پهلواني و سربلندي را به او القا كنيم، كنارش بايستيم، دغدغه‌هايش را كم كنيم و به درستي تحويلش بگيريم تا به سرنوشت ده‌ها وصدها قهرماني كه در چاه ويل بي‌تدبيري‌ها و ندانم كاري‌ها و روزمرّگي‌ها، گم وگور شدند دچار نشود؟ همچنان به او و به آينده‌اش اميدوارم و همان حس خوب قديمي نويدم مي‌دهد كه اگر همراه و حامي و راهنماي خوبي داشته باشد مي‌تواند قهرمان جهان و المپيك شود.
اي خوشا فريادي از قعر دل بي‌تاب‌ها/ تا كند بيدار ما را از پس اين خواب‌ها.