به سوي آزادي اجتماعات
اين مصوبه اقدامي مثبت به نظر مي‌رسد؛ مضاف بر آنكه سال‌هاست، محوطه مقابل ساختمان پارلمان به عنوان يكي از مكان‌هاي برگزاري تجمع‌هاي اعتراضي در نظر گرفته شده و شهروندان از اين محل براي بيان اعتراض و انتقادهاي خود استفاده مي‌كنند و گاهي اوقات هم پاسخي هم از مسوولان دريافت مي‌كنند، چنانچه در كشورهاي ديگر نيز مكان‌هايي همچون «هايدپارك» در لندن وجود دارد كه شهروندان مي‌توانند آنجا تجمع كنند. در اوايل پيروزي انقلاب اسلامي عملا محوطه دانشگاه تهران به مكاني براي ميتينگ‌هاي سياسي و اعتراضي تبديل شده بود؛ به گونه‌اي كه هر روز گروه‌هاي مختلفي در دانشگاه تهران جمع مي‌شدند و نظرات خود را مطرح مي‌كردند و با افرادي كه نظر مخالفي داشتند، مباحثه مي‌كردند. بنابراين هرچند محدود كردن اينكه شهروندان تنها در مكان‌هاي خاص اجازه تجمع داشته باشند، درست نيست و مي‌تواند خلاف قانون اساسي باشد اما اينكه در همان راستا مكان‌هايي در نظر گرفته شود كه شهروندان بتوانند براي بيان نظر از انتقاد و اعتراض‌شان استفاده كنند، اقدام مثبت و گامي است رو به سوي آزادي بيان و حق اعتراض!