غرامت شانزده ميليارد توماني روي دست پرسپوليس
آقاي انصاريفرد پاسخگو باش!
علي ولياللهي
«براساس راي كميته تعيين وضعيت بازيكنان و مربيان فيفا، باشگاه پرسپوليس جمعا به پرداخت ۷۴۵ هزار دلار به مربيان سابق خود محكوم شده است.» اين خبري است كه دوشنبه شب خبرگزاريها را با تيتر «پرسپوليس توسط فيفا نقرهداغ شد» درنورديد. احتمالا همه كساني كه آن لحظه خبر را خواندند به سرعت يك ضرب و تقسيم ساده كردند و متوجه شدند پرسپوليس بايد با قيمت دلار امروز در مجموع بيش از 16 ميليارد تومان به كالدرون و دستيارانش پرداخت كند.
در حالي كه سياهه بدهيهاي خارجي پرسپوليس مثل قيمت دلار لحظه به لحظه تغيير ميكند و اصطلاحا آپديت ميشود، همچنان بهطور مشخص كسي علاقه ندارد به اين پروندهها ورود كند. اين وضعيت اگر نگوييم نابخردانه ولي بدون شك مشكوك است. بياييد برانكو و زلاتكو و گابريل و نلسون و باقي طلبكارهاي پرسپوليس را فاكتور بگيريم و در همين پرونده كالدرون كمي دقيق شويم. مرور اتفاقات شايد بتواند نتايج جالبي را به همراه داشته باشد و سوالهاي واضحي را پيش بكشد.
همين تير پارسال بود كه بعد از ماجراي جدايي برانكو، از ميان نامزدهاي نشستن روي نيمكت پرسپوليس، گابريل كالدرون، سرمربي باسابقه آرژانتيني هدايت سرخها را برعهده گرفت. آن زمان ايرج عرب، مديرعامل پرسپوليس بود و به دليل ازدست دادن برانكو بهشدت تحت فشار هواداران قرار داشت. عرب تا شهريور بيشتر نتوانست روي صندلي مديرعاملي پرسپوليس بنشيند و به جايش محمدحسن انصاريفرد اين سمت را به دست گرفت. او كه قبلا يكبار سابقه بودن در اين پست را تجربه كرده بود با وعده حل مشكلات مالي و حفظ آرامش تيم بدون اينكه در هيات مديره حضور داشته باشد يا رايگيري اتفاق بيفتد، يكضرب نشست پشت ميز و شروع به كار كرد. اما آنچه در دوران مديريت او رخ داد، نه نشاني از برطرف كردن دغدغه مالي باشگاه داشت و نه نشاني از تزريق آرامش. انصاريفرد بعد از اضافه كردن افشين پيرواني به سمت سرپرست پرسپوليس با آوردن قدوسي و خبيري در حال محكم كردن جايگاه خودش در پرسپوليس بود اما به مرور اختلافات او با كالدرون و هياتمديره مشخص شد. جدا از عدم پرداختهاي بهموقع، انصاريفرد نشان داد اصلا علاقهاي به همكاري با سرمربي آرژانتيني ندارد و بدون توجه به قراردادي كه امضا شده او را تحت فشار قرار ميدهد. دعواي مديرعامل، سرپرست، مدير روابط عمومي، معاون باشگاه، هياتمديره، بازيكنان و هواداران پرسپوليس با كالدرون چنان بالا گرفت كه كار به كامنتگذاري زير پستهاي سرمربي تيم كشيد. برخي هواداران يا هوادارنماها يا ارتش سايبري سرخ با حمله به پيج سرمربي به او تاكيد كردند كه در مقابل «حاجي انصاري» و «افشين خان» عددي نيست. اين در حالي بود كه پرسپوليس در آن برهه صدرنشين ليگ بود و در جام حذفي نيز به كارش ادامه ميداد!
دقيقا هيچكس نميتوانست آن موقع به تحليل درستي از چرايي ماجرا برسد. چرا يك مديرعامل بايد به كسي كه تيمش را بعد از تكانه سنگين جدايي برانكو همچنان صدرنشين نگه داشته حمله كند؟ پاي چه ماجرايي وسط است كه به اين لشكركشيها ختم شده؟
اين دعواها درنهايت كار را به جايي رساند كه كالدرون يك شب مثل استراماچوني بار و بنديلش را جمع كرد و رفت. هفتم دي 98 بود كه كالدرون پستي به زبان فارسي در اينستاگرام منتشر كرد و راهي كشورش شد. او در آن پست «پول» را «آخرين درخواست» خود عنوان كرد و نوشت: «چيزي كه ميخواهم احترام است. باشگاه به من احترام نگذاشت.» چند وقت بعد مهدي رسولپناه كه حالا سرپرست پرسپوليس است در يك برنامه مدعي شد انصاريفرد بعد از رفتن كالدرون زنگ زده و گفته: «مژده بده كالدرون رفت.»
حتي اگر اين اظهارنظر رسولپناه واقعيت نداشته باشد يا با اين غلظت نبوده باشد، كاملا واضح است كه انصاريفرد همه تلاشش را كرده بود كه كالدرون برود و در ذهنش از رخ دادن اين اتفاق خوشحال بوده. او گرچه بعد از آن پست و خداحافظي واضح كالدرون گفت اينها سوءتفاهم است و او قطعا برميگردد اما بهتر از هر كسي ميدانست كه بايد دنبال سرمربي جديد بگردد. همچنان كه به خوبي ميدانست هنوز قسط اول كالدرون هم بهطور كامل پرداخت نشده و باتوجه به اين تاخير قطعا سرمربي از تيم شكايت ميكند و براي دريافت تمام پول قراردادش شكايت خواهد كرد و برنده هم خواهد شد. اينجا آن سوال بزرگ به وجود ميآيد كه چرا انصاريفرد به خاطر مسائل شخصي سرمربي موفق تيم را فراري داد و حالا هم بيش از 16 ميليارد تومان خرج روي دست باشگاه گذاشته است؟ اگر كالدرون نتيجه نگرفته بود باز چنين رفتاري منطقي به نظر ميرسيد اما همه ميدانيم كه اينگونه نبود.
انصاريفرد بعد از چند ماه و در اسفند و به خاطر آنچه درگيري مدام با هياتمديره عنوان شد از سمتش كنارهگيري كرد، در حالي كه 150 هزار دلار به استوكسي پول داد كه فقط 10 روز در ايران ماند. بيشتر اركان باشگاه را تغيير داد و سرمربي موفق تيم را در حالي كه ميدانست خرج سنگيني روي دست باشگاه ميگذارد، مجبور به خداحافظي كرد. چطور ممكن است چنين رخدادهايي صرفا اتفاقي باشد؟ آيا بايد بپذيريم انصاريفرد كه مدام خودش را از بدنه پرسپوليس ميداند آنقدر درك فوتبالي ندارد كه بفهمد بايد كي مدارا كند و كي حمله؟ آيا او به عنوان مديرعامل از دخل و خرج باشگاه اطلاعي ندارد و نميداند تصميماتش چقدر براي تيم زيانبار ميشود؟ آيا بپذيريم او بين پرداخت 16 ميليارد تومان به كالدرون و اصرار به استفاده از نيروهاي خود در اركان باشگاه گزينه دوم را انتخاب كرده است؟ الان ايشان كجاست كه بيايد در مورد اين بدهي جواب پس بدهد؟ سالهاست كه پيشكسوتان سرخابي گلهمندند كه مديرعاملي اين دو باشگاه به افرادي غيرفوتبالي سپرده ميشود و آنها بعد از اتمام كار و بدهي بالا آوردن غيب ميشوند. انصاريفرد كه خودش پرسپوليسي است. پس چرا پيشكسوتان باشگاه نسبت به اقدامات او موضعگيري نميكنند؟ و به عنوان سوال آخر: اين 16 ميليارد و سيصدونود ميليون تومان كه احتمالا وقتي اين نوشته را ميخوانيد بيشتر هم شده را چه كسي پرداخت ميكند؟
محمد كاظمي، مديربرنامههاي ايراني سابق كالدرون در واكنش به حكم فيفا به نكته مهمي اشاره كرد. او ميگويد: «درباره اين حكم مديران وقت پرسپوليس كه زمينه توافق را در زماني كه دلار قيمت ارزانتري داشت فراهم نكردند.» وقتي همه اينها را كنار هم ميگذاريم نميتوانيم به سادگي بپذيريم كه رفتارهاي عجيب و غريب انصاريفرد صرفا از روي ناآگاهي رخ داده است. اگر نخواهيم بگوييم تمام اين مسائل آگاهانه و با نيت قبلي بوده است، بايد بپذيريم بهشدت مشكوك و بودار است.