عليرضا جزيني، قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر در گفتوگو با «اعتماد»:
نگراني اساسي ما شرايط بهداشتي پاتوقهاي معتادان است
در ارزيابي آخرين وضعيت از تعداد مصرفكنندگان و شيوع اعتياد چه نگرانيهايي داريد؟
تعداد مصرفكنندگان، برابر شيوعشناسي سال 90، يك ميليون و 325 هزار نفر است و در حال انجام شيوعشناسي جديد هستيم كه نتايج آن تا دو يا سه ماه آينده منتشر ميشود. نگراني اساسي ما هم تبديل رويكرد مصرف از مواد سنتي به صنعتي است.
اين اتفاق كه خيلي سال است افتاده.
از سال 84 بوده و البته آمار مصرفكنندگان مواد صنعتي در آن زمان بسيار كم بود. سال 86، تعدادشان سه درصد كل معتادان بود.
بر اساس نتايج ارزيابي سريع اعتياد RSA؟
بله و امروز اين رسيده به 26 درصد. نگراني دوم ما از بابت چندمصرفي معتادان است. دسترسي به مواد صنعتي هم آسان است چون به آساني و در منازل و آشپزخانهها توليد ميشود و هر زمان هم احساس خطر كنند بلافاصله مقر خودشان را عوض ميكنند. در حالي كه مواد سنتي بايد كشت شود و استحصال شود و ما هم ميتوانيم با GPS مسافت و موقعيت محل را مورد ارزيابي قرار دهيم. اما در مورد مواد صنعتي هيچ يك از اين اطلاعات را نداريم. مواد صنعتي فقط نگراني ما نيست. نگراني جامعه جهاني است. نسل جديد روانگردانها NPS در سال قبل 254 نوع گزارش شد و امروز انواع آنها به 358 نوع افزايش يافته است.
البته اين مواد در كشورهاي اروپايي و آسياي جنوب شرقي مصرف ميشود و هنوز به كشور ما نرسيده است.
- بله. مشكل ما، مصرف شيشه و داروهاي محرك مثل ترامادول و ريتالين و ديفنوكسيلات است.
چند روز قبل دبيركل سابق ستاد مبارزه با مواد مخدر مدعي شد تعداد معتادانمان چهار ميليون نفر است.
ماخذ اعلام آمار رسمي، ستاد مبارزه با مواد مخدر است و ما اعلام هر فردي را قبول نداريم.
شيوعشناسي اعتياد سال 90 انجام شد. ممكن است در فاصله چهار سال تعداد معتادان افزايش يافته باشد؟
حرف علمي ما زماني است كه شيوعشناسي جديد منتشر شود.
شرايط پاتوقهاي مصرف مواد و كارتنخوابهاي ساكن در اين پاتوقها را چگونه ميبينيد؟
نگراني اساسي ما در مورد پاتوقها مسائل بهداشتي است؛ اينكه براي تزريق از سرنگ مشترك استفاده كنند.
گزارشي در اين مورد داشتهايد؟
بله. خودم هم به پاتوقها رفتم و اين شرايط را ديدم و اين اتفاق نگراني اساسي ما است. به همين منظور هم به همراه انجمنهاي غيردولتي، تيمهاي سيار خدمترسان را با بستههاي بهداشتي به اين پاتوقها اعزام ميكنيم.
شاهد هستم كه پاتوقهاي داخل شهر در حال تخريب است و معتادان كارتنخواب، ناخودآگاه به حاشيه شهر هدايت ميشوند. فكر نميكنيد حاشيه شهر بعد از مدتي تبديل به يك منطقه ناامن شود؟
اين پاتوقها نيازمند ساماندهي است و ما هم در حال افزايش مراكز كاهش آسيب اعتياد هستيم تا شرايط كارتنخوابهاي معتاد هم اصلاح شود.