ادامه از صفحه اول
بيكاري دانشگاهي نمودي از بيماري هلندي
به صورت سريع‌تر به رشد اقتصادي بالا رسيده‌اند و در پرورش و صادرات نيروي كار به اقتصادهاي پيشرفته‌تر از خود مبادرت ورزيده‌اند. ساختار نهادهاي دانشگاه در كشور مبتني بر پرورش غير‌متناسب نيروي كار است. با نگاهي به آمار رشته‌هاي تكنيكي و فني در مقابل رشته‌هاي نظري و علوم انساني درمي‌يابيم كه اين نسبت همخواني با نيازهاي كشور ندارد. اقتصاد ما به يك اقتصاد غير‌توليدي و در واقع به يك اقتصاد خدماتي تبديل شده است. لذا بازنگري در نسبت رشته‌هاي دانشگاهي و نيازهاي جامعه از جدي‌ترين راهكارهاي حل بيكاري است.
البته در كنار مشكل فوق الذكر، مشكلاتي از جمله رشد نامتوازن جمعيت، ظرفيت‌هاي بيكار بخش توليد، عدم ورود به تبادلات بين‌المللي و تجارت جهاني و منزوي شدن اقتصاد ايران و همچنين ناتواني در جذب سرمايه‌گذاري خارجي به افزايش بيكاري دامن زده‌اند.
٭عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس
و معاون وزير جهاد كشاورزي
حداقل دستاوردهاي مذاكرات
انعكاس اين مطلب نيز در داخل كشور مهم است. مردم ايران همچنان كه از مذاكرات و رسيدن به توافق حمايت مي‌كردند حاضر نيستند توافقي را تاييد كنند كه نهايت آن اعتبار و عزت كشور و مردم را ناديده بگيرد، چرا كه در اين صورت نتيجه‌اي جز آنچه در ساير كشورهاي منطقه رخ داد نصيب ما نخواهد شد. البته فراموش نكنيم كه هيچ‌كدام از اين دستاوردها بدون ورود به مذاكرات جدي و سازنده به دست نمي‌آمد.
3- همان‌طور كه رياست‌جمهوري هم بارها تاكيد كردند، تحريم‌ها با آغاز مذكرات ترك برداشت، بنابراين بي‌توجهي طرف غربي به پيشنهادها و همراهي‌هاي منطقي ايران، بيش از پيش موجب فروريزي نظام تحريم‌ها خواهد شد. نظام تحريم مبتني بر يك ايده رايج در افكار عمومي و رسانه‌هاي غربي بود. اين ايده كه ايران درصدد دستيابي به تسليحات هسته‌اي است و اين اقدام براي صلح و ثبات منطقه خطرناك است. هرچند ايران همواره و به طور مستند اين ادعا را رد كرده است، ولي در اين مذاكرات نشان داد كه آمادگي پذيرفتن سازوكارهاي لازم براي اطمينان از عدم تحقق چنين احتمالي را دارد. حال كه طرف غربي به موضوعاتي فراتر از اين سازوكار مي‌انديشد، طبيعي است كه بنيان ذهني و منطقي تحريم‌ها دچار تزلزل شود و پس از اين ايران بهتر از گذشته مي‌تواند تعامل‌هاي لازم اقتصادي و سياسي خود را با جامعه جهاني به انجام برساند.
اگرچه اميدواريم كه طرف‌هاي غربي به توافقات پيشين خود پايبند باشند، و مذاكرات دير يا زود به نتيجه برسد و اوضاع منطقه بيش از اينكه هست ناپايدار نشود، ولي اين امر به معناي زير بار توافق بد رفتن از سوي ايران نخواهد بود، زيرا توافق بد نه‌تنها مشكل منطقه را حل نمي‌كند، كه وضعيت را بي‌ثبات‌تر از پيش هم خواهد كرد، بنابراين تنها راه نجات براي كاهش آلام مردم منطقه، رسيدن به توافق خوب است.