نظام مالياتي نگاه خود را به جامعه پزشكي اصلاح كند

من معتقدم اخذ ماليات از پزشكان، مانند تمام مشاغل ديگر بايد اجرا شود و فكر نمي‌كنم هيچ يك از اعضاي جامعه پزشكي خواستار اين باشد كه ماليات ندهد يا كمتر از آنچه دولت تعيين مي‌كند ماليات بدهد. اما حرف اين است كه نگاه به حرفه پزشكي بايد تا حدي با بقيه صنوف متفاوت باشد زيرا نوع كار اين قشر، نوع كار خاصي است و با سلامت انسان‌ها سروكار دارد و از معنويتي برخوردار است. به همين دليل تلاش براي همساني ماليات اين صنف با ساير صنوف چندان پسنديده نيست. نه به اين دليل كه تفاوتي بين آنهاست. از نظر من، همه افراد در مقابل قانون مساوي هستند اما نوع نگاه نظام مالياتي به پزشكان مهم است. براي امسال هم با وجود آنكه تفاهم سازمان امور مالياتي و نظام پزشكي ابطال شده، اما مشي اين بوده كه روال پيشين رعايت شود و بايد سعي كنيم همكاري‌ها را ادامه دهيم. معتقدم ماليات براي جامعه پزشكي از نوع ماليات بر شغل است و نه ماليات بر درآمد كه بگويند گروه پزشكي اين مقدار درآمد داشته پس بايد اين درصد افزايش ماليات داشته باشد. بسياري از همكاران ما در طي تمام روزهاي هفته فعاليت پزشكي ندارند و بعضي‌شان، روزهايي را در بيمارستان‌هاي دولتي هستند و فقط دو يا سه روز به مطب مي‌روند و در واقع، در محل ديگري ماليات خود را پرداخت مي‌كنند. اصل بحث اخذ ماليات از درآمد پزشكان مورد پذيرش است اما نحوه ورود بايد به گونه‌اي باشد كه حرمت جايگاه جامعه پزشكي حفظ شود. در طول سال‌هاي گذشته با وجود آنكه تعرفه‌ها واقعي نبوده، جامعه پزشكي پرداخت‌كننده يارانه درمان به مردم بوده‌اند. به‌طور مشخص مي‌گويم كه در دندانپزشكي و در 10 سال گذشته، تعرفه‌ها واقعي نبوده چنانكه 10 سال قبل هزينه روكش يك دندان 200 هزار تومان بود و امروز و بعد از 10 سال، اين هزينه كمتر از 500 هزار تومان است. معتقدم در اخذ ماليات از جامعه پزشكي بايد نگاه مبتني بر واقعيت‌هاي موجود در رشته پزشكي حاكم باشد. بسياري از پزشكان در سنين كهولت بوده و ساعت بسيار كمي در مطب هستند اما براي آنها هم مالياتي معادل ساير همكاران تعيين مي‌شود. اگر اين نگاه‌ها اصلاح شود، مشكلي بين جامعه پزشكي و سازمان نظام مالياتي ايجاد نخواهد شد.

٭‌ عضو هيات عالي انتظامي نظام پزشكي كشور