گفت‌وگوي «اعتماد» با وزير بهداشت درباره مشكلات زنان كارتن خواب
زنان معتاد كارتن خواب كه باردار مي‌شوند با مشكل سقط جنين مواجه هستند چون نه خودشان و نه انجمن‌هاي حامي كارتن‌خواب‌ها توان پرداخت هزينه‌هاي سقط درماني را ندارند. اين زنان معمولا همسر مشخصي ندارند و نوزاد متولد شده، وضعيتي نامعلوم خواهد داشت؛ ضمن آنكه ممكن است نوزادان متولد شده، معتاد يا مبتلا به ايدز باشند. شنيدم كه شما موافقت با سقط درماني رايگان براي اين زنان را مورد توجه قرار داده بوديد، چه اقدامي براي حمايت از اين زنان امكان‌پذير است؟
ما كه چنين كاري را انجام نخواهيم داد، اين كار شرعا حرام است و نمي‌توانيم كاري كنيم كه منجر به از بين رفتن يك موجود زنده شود ولو اينكه مادر معتاد يا مبتلا به ايدز باشد. در اين موارد تصميم بر عهده سازمان پزشكي قانوني كشور است و قانون براي آنها هم مواردي را مشخص كرده كه صرفا بر مبناي آن مي‌توانند مجوز سقط درماني صادر كنند. فقر و اعتياد مادر از مواردي نيست كه پزشكي قانوني را مجاز به صدور مجوز سقط درماني كرده باشد.
آيا اعتياد يا ايدز از موارد عسر و حرج نيست؟
من فكر نمي‌كنم اين موارد معناي عسر و حرج داشته باشد چون دولت موظف است از اين زنان مراقبت كند. اصلا چرا بايد كارتن خواب داشته باشيم؟ وجود كارتن‌خواب به اين معناست كه حكومت وظيفه خود را به درستي انجام نداده كه كارتن‌خواب ايجاد شده است. اين يك عذر بدتر از گناه است كه اين طفلان معصوم كه چه بسا آينده بسيار متفاوتي نسبت به مادران‌شان خواهند داشت را از بين ببريم به دليل اينكه مادر، گرفتار بي‌توجهي و ناكارآمدي ما شده است، واقعا به چه دليل بايد اين كار را انجام بدهيم؟
عقيم‌سازي اين زنان، آن هم به شكل نه چندان آشكار و علني نمي‌تواند مورد حمايت قرار بگيرد؟
خير. چون نشان مي‌دهد كه خدمات ما عقيم است. به جاي عقيم كردن اين مادران، بايد خدمات‌مان را احيا كنيم.