معضلات برزيل براي برگزاري المپيك زمستاني
فاضلاب در خيابان‌هاي ريو
علي ميرزايي|برزيل ميزبان المپيك تابستاني 2016 است. اين كشور در آماده‌سازي زيرساخت بازي‌ها با مشكل مواجه است. كميته برگزاري بازي‌ها، وعده‌هايي براي پاكسازي داده بود اما نتوانست به آنها جامه‌عمل بپوشاند. مشكل اصلي برزيلي‌ها آلودگي آب‌هاي سطحي ريو است. «ريودوژانيرو»ي برزيل محل برگزاري مهم‌ترين رويداد ورزشي دنيا در سال آينده خواهد بود. بيش از 10000 ورزشكار از 205 كشور در اين مسابقات شركت مي‌كنند. نزديك به 1400 نفر از اين ورزشكاران در رشته‌هاي آبي رقابت مي‌كنند. آنها به شنا و قايقراني در آب‌هايي خواهند پرداخت كه آلوده به فاضلاب انساني است. در‌نتيجه درمعرض مبتلا شدن به بيماري و عدم شركت در مسابقات قرار دارند. تجزيه و تحليل كيفيت آب نشان مي‌دهد كه سطح خطرناكي از ويروس و باكتري در سالن‌هاي المپيك و پارالمپيك وجود دارد. نتيجه‌اي كه كارشناسان بين‌المللي در مورد آن احساس نگراني كرده‌اند. اين خبر ورزشكاراني كه در ريو تمرين مي‌كنند را ترسانده است. سواحل و آب‌هاي سطحي برزيل نيز وضع مشابهي دارند. براي نمونه تالاب سبز «فلورسنت» كه در مركز پارك المپيك قرار دارد يكي از آلوده‌ترين آب‌هاست. اطلاعات دولتي نشان مي‌دهد كه اين تالاب نياز به لايروبي دارد، پروژه‌اي كه در ميان مشكلات اداري هنوز هم به زمين مانده است. مقامات برزيلي اطمينان داده‌اند كه كيفيت آب براي ورزشكاران مناسب خواهد بود. مدير پزشكي كميته بين‌المللي المپيك نيز گفت: «همه تلاش‌ها براي سالم كردن سالن‌هاي برگزاري در حال انجام است.»
خوشامدگويي بوي فاضلاب، به مسافران ريو
كميته بين‌المللي المپيك، چهار نوبت آزمايش روي آب ورزشگاه‌ها و همچنين سواحلي كه مورد استفاده توريست‌ها قرار مي‌گيرد انجام داده است، تست‌هاي ويروسي تا سال آينده ادامه خواهند داشت. با توجه به نظر كارشناسان غلظت ويروس‌هاي انساني ناشي از فاضلاب در همه آب‌ها زياد است. به‌اين‌ترتيب محلي مناسب براي شنا و قايقراني يافت نمي‌شود. آلودگي آب‌هاي سطحي برزيل شديد است، جايي كه مشكل فاضلاب در آن حل نشده است. فاضلاب از طريق كانال‌هاي روباز به نهرها و رودخانه‌هايي منتقل مي‌شود كه آب سالن‌هاي المپيك را تامين مي‌كند. با وجود گذشتن دهه‌ها از التزام به رفع آلودگي، بوي فاضلاب به مسافران فرودگاه بين‌المللي ريو خوشامد مي‌گويد. «جان گريفيت»، زيست‌شناس دريايي مي‌گويد: «چيزي كه در اينجا وجود دارد فاضلاب خام است.» او ادامه مي‌دهد: «آب توالت، دوش و سينك‌ها با هم تركيب مي‌شود و به آب‌هاي ساحلي مي‌روند، مواردي كه اگر در «كاليفرنيا» ديده شود سريعا با آن برخورد مي‌شود.» زباله در 50 رودخانه جريان دارد كه 40 سال پيش تفريحگاه مردم محلي بود اما امروزه غيرقابل‌استفاده است.
شاهراه آبي بزرگ ريو و فرصت ازدست‌رفته
مشكل تاريخي فاضلاب ريو با افزايش بي‌برنامه جمعيت اين شهر تشديد شده است. بيشتر جمعيت 12 ميليوني فقير اين شهر، در دامنه كوهي اقامت دارند كه به وسيله خليج ريو احاطه شده است. در سال 1993 ژاپن وامي 452 ميليون دلاري براي اصلاح سواحل اين كشور پرداخت كرد. اما با سوءمديريت‌ها اقدام خاصي صورت نپذيرفته است. سامورايي‌ها مي‌گويند كه « پيشرفت قابل توجهي در كيفيت آب خليج رخ نداده و آن را «غير قابل قبول» مي‌دانند. مقامات برگزاري، در جريان مناقصه قول به بازسازي آبراه بزرگ ريو دادند. در صورت اصلاح اين آبراه از ورود بسياري از پساب‌ها به رودخانه‌ها جلوگيري مي‌شد، وعده‌اي كه هيچگاه عملي نشد. به عنوان بخشي ديگر از پروژه المپيك، برزيل وعده به ساخت هشت تصفيه‌خانه داد كه تنها يكي از آنها عملي شده است. «ماريو ماسكلاتي»، زيست‌شناسي كه 20 سال به تلاش براي پاكسازي آب‌هاي ريو پرداخته است گفت: «من ناراحتم اما متعجب نيستم. مقامات برزيلي وعده‌هاي بزرگي داده‌اند اما هيچ‌كدام از آنها به خوبي انجام نشده است.» «ادواردو پاييس»، شهردار ريو مي‌گويد: «شرم‌آور است كه وعده‌ها عملي نشده است. با برگزاري اين بازي‌ها فرصت براي اصلاح آبراه از دست مي‌رود و نگراني همچنان باقي مي‌ماند.» اما وب‌سايت كميته برگزاري بازي‌ها مي‌نويسد: «يادگار ميزباني، بازسازي و حفاظت از محيط زيست منطقه خواهد بود. به‌خصوص، در مناطقي از خليج و كانال كه ورزش‌هاي آبي انجام مي‌شود.» منبع: ژاپن تودي