احراز صلاحيتها، مشكل اصلاحطلبان
صادق زيباكلام٭
تفاوت مهم انتخابات رياستجمهوري سال 92 و انتخابات مجلس سال 94 از نظر رقابتهاي انتخاباتي در نقش نهادهاي نظارتي است. وقتي نهادهاي نظارتي بنابر دلايل سياسي به آقاي هاشمي اجازه حضور ندادند طرفداران او و اصلاحطلبان پشت سر آقاي روحاني قرار گرفتند و نتيجه بسيار شگفتانگيز 19 ميليون راي به بار آمد اما در انتخابات مجلس مشكلي كه وجود دارد اين است كه اين يكدستي و شفافيت براي اصلاحطلبان نميتواند وجود داشته باشد. به اين معنا كه اولا احتمال دارد بسياري از نامزدهاي اصلاحطلب، مستقل و طرفداران دولت به بهانه سال 88 ردصلاحيت شوند. اين نخستين مشكل اصلاحطلبان است. در حالي كه هيچ يك از طيفهاي اصولگرايي اين مشكل را ندارند، چه رقباي پيشين آقاي روحاني در انتخابات 92 و چه طيف احمدينژاد. در عين حال رقابت بين اصولگرايان زياد است. زمينه اتحاد بين نيروهاي اصلاحطلب و معتدل بسيار بيشتر از اصولگرايان فراهم است. طيف احمدينژاد، موتلفه، طرفداران روحانيت مبارز و طرفداران قاليباف اختلافات زيادي دارند و حتي ميتوان گفت كه اختلافات ساختاري و عميق است. در حالي كه در بين اصلاحطلبان و نيروهاي معتدل چنين اختلافي وجود ندارد. بنابراين اگر نيروهاي اصلاحطلب بتوانند كاري كنند كه نهادهاي نظارتي تنها در چارچوب قانون ردصلاحيت كنند پيروزي با اصلاحطلبان و طيف اعتدال خواهد بود و آنها ميتوانند بيش از دوسوم مجلس را بگيرند چرا كه محبوبيت آنها در بين مردم زياد است. بعد از اصلاحطلبان و طيف ميانهرو بيشترين كرسيها از آن طرفداران احمدينژاد در برخي حوزههاي كوچك خواهد بود. شانس زيادي براي بدنه اصولگرايان در اين انتخابات نميبينم. در حالي كه اصلاحطلبان از اقبال عمومي خوبي برخوردار هستند. در مجموع فكر ميكنم انتخابات 94 تفاوت زيادي با انتخابات 92 از نظر رقابتهاي انتخاباتي نداشته باشد. ٭ فعال سياسي اصلاحطلب