راست بزند، شك نكنيد چپ هم مي‌زند
سيد علي ميرفتاح
امروز از آن روزهاي بي‌خبري است. يا هست و من خبر ندارم. نه توي روزنامه‌ها چيز دندانگيري يافتم و نه توي سايت‌هاي خبري چيز به درد بخوري پيدا كردم. برهوت برهوت است. هيچ كجا خبري نيست يا هست و نمي‌شود نوشت. بعضي‌ها را هم آنقدر نوشته‌اند كه حالت ساييدگي پيدا كرده
و نخ‌نما شده.
ما بعضي موضوعات را مورد تجزيه و تحليل قرار نمي‌دهيم بلكه مورد مصرف – مصرف بي‌رويه‌اش قرار مي‌دهيم و شور را از مزه مي‌بريم... نه به قصد پرسه، بلكه به قصد شكار سوژه توي شبكه‌هاي اجتماعي هم رفتم و دست از پا درازتر برگشتم جز مقدار معتنابهي عكس از انواع اطعمه و اشربه و شوخي‌هاي دوستانه و نقل‌قول‌هاي بي‌اصل و نسب از ارد اول و داريوش دوم و كارل ماكس (ماكس؟ شايد ماركس باشد يا يك نفر ديگر) و از اين قبيل نيافتم... در جاها و فضاهاي ديگر هم هكذا... لذا فكر كردم به‌جاي پرداختن به اخبار روز ناپرهيزي كنم و يكي از دغدغه‌هاي ذهني‌ام را با شما در ميان
بگذارم.
دغدغه ذهني من البته بي‌ارتباط با اخبار مملكت نيست اما به هر حال چيزي است كه در ذهن و ضمير من مي‌گذرد و براي آن دليل و بينه‌اي ندارم. توضيح مي‌دهم كه زودتر با كرگدن‌نامه امروز همراه شويد. اگر از من بپرسند نظرت درباره توقيف 9 دي و تذكر به كيهان چيست؟ سريع و صريح مي‌گويم كه تمام و كمال با آن مخالفم و معتقدم هيچ‌وقت، هيچ كسي نبايد به آنها تذكر دهد، توقيف‌شان كند و كار و بارشان را به مضيقه
بيندازد.
به تجربه دريافته‌ام كه هر وقت يكي از آن طرفي‌ها را مي‌بندند كار بر اين طرفي‌ها مشكل مي‌شود و معمولا تا مرز مقابله به مثل پيش مي‌رود. تعطيل و توقيف هم مثل جوش و آكنه‌اند و اگر طرف راست بزنند، شك نكنيد كه طرف چپ هم مي‌زنند. 9 دي اگر 10 برابر اين هم تند و گزنده مي‌نوشت به جايي برنمي‌خورد و چيزي از طرفداران دولت
كم نمي‌كرد.
كيهان هم مشتري خاص خودش را دارد و چه تذكر بگيرد و چه نگيرد فرقي در روند و راه و روشش صورت نمي‌دهد. خوش‌خيالي است اگر فكر كنيد كيهان از فردا دست به عصاتر مي‌شود و تيزي قلمش را كند مي‌كند. اتفاقا اگر تا ديروز عدد تندروي‌اش صد بود از امروز دويست مي‌شود و
تخت‌گاز مي‌رود.
ضمن اينكه برود. اشكالش كجاست؟ مگر كيهان جز روي مشتري‌هاي ثابتش روي مشتري‌هاي گذري هم تاثير مي‌گذارد؟ من جاي دولت بودم 9 دي و امثالهم را از هر حيث آزاد مي‌گذاشتم تا هرچه مي‌خواهند
بنويسند.
اتفاقا به نفع دولت. باز بگويم كه به تجربه دريافته‌ام كه كسي به‌خاطر روزنامه‌ها و مجله‌ها تغيير موضع نمي‌دهد. اين‌طور نيستند كه يك طرفدار 9 دي «اعتماد» بخواند و از راهش برگردد يا يك شرقي، به خاطر اخبار ويژه كيهان به اصلاحات يا به تدبير و اميد پشت كند.
اتفاقات بدي كه اين وسط مي‌افتد اين است كه اين وري‌ها بترسند و منتظر باشند كه براي حفظ تعادل قرباني شوند و ناخواسته گزك به دست طرف مقابل بدهند. هيات نظارت البته وظايفي دارد، اما واقعيت است كه نحسي اين تذكر و تعطيلي به دم خانه ديگري
مي‌رود.
از من نظر بخواهند مي‌گويم 9 دي را از هفت دولت آزاد بگذار هيچ اتفاقي نمي‌افتد. اين مردمي كه توي شهر مي‌بينيد مردمي هستند كه
از 9 دي خط مي‌گيرند؟